Przesłanie PKPP Lewiatan na Światowy Dzień Niepełnosprawności - 3 grudnia 2008 r.

2008-12-03

PKPP Lewiatan, w Światowy Dzień Niepełnosprawności pragnie wyrazić swoje poparcie na rzecz zmian wspierających rehabilitację zawodową osób niepełnosprawnych i tworzenia społeczeństwa dla wszystkich. Naszym zdaniem najlepszą formą aktywizacji społecznej jest zatrudnienie. Tylko dzięki niemu możemy tak naprawdę mówić o prawdziwym przywracaniu osób niepełnosprawnych do społeczeństwa. W dużej części dzięki pracy wykształcamy w sobie umiejętności społeczne. Czujemy się potrzebni, niezależni. Spełniamy swoje aspiracje.

Dążmy do tego, aby praca stała się także udziałem osób niepełnosprawnych!

W Polsce pracuje zaledwie 13,2% osób niepełnosprawnych, podczas gdy średni poziom zatrudnienia w Unii Europejskiej wynosi aż 50%. Tak niski poziom zatrudnienia osób niepełnosprawnych wynika w dużej mierze ze skomplikowanych procedur regulujących zasady wsparcia finansowego pracodawców zatrudniających osoby niepełnosprawne oraz braku stabilności tych przepisów. Dlatego za kluczowe dla zwiększenia zatrudnienia osób niepełnosprawnych na otwartym rynku pracy uważamy uproszczenie zasad dofinansowania zatrudnienia osób niepełnosprawnych. Zmianie tego stanu rzeczy służy nowelizacja ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej i zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.

Przyczyna niskiej aktywności zawodowej osób niepełnosprawnych leży po stronie, m. in. przepisów rentowych, które zniechęcają osoby niepełnosprawne do aktywności zawodowej. Konieczna jest zmiana przepisów powodująca, że renta z tytułu niezdolności do pracy nie ulegałaby zmniejszeniu ani zawieszeniu z tytułu osiągania przychodów z pracy zarobkowej, bez względu na ich wysokość.

Obecnie bowiem dla osoby niepełnosprawnej, która w większości przypadków, ze względu na brak należytego wykształcenia, otrzymuje minimalne wynagrodzenie, podjęcie pracy oznacza de facto rezygnację z renty. Ponieważ jednak renta ta jest świadczeniem gwarantowanym, nawet przy braku aktywności zawodowej, a różnica między nią a minimalnym wynagrodzeniem jest niewielka, niewiele osób niepełnosprawnych rezygnuje z otrzymywania renty socjalnej i uczestniczy w otwartym rynku pracy.

Niestety wczoraj likwidacja tej bariery została zastopowana przez veto Prezydenta RP. Liczymy, że w dalszym biegu prac w Sejmie uda się zebrać większość potrzebną do odrzucenia prezydenckiego veta. Większość, która dostrzega absurd i szkodliwość obecnych przepisów wykluczających de facto dużą grupę osób niepełnosprawnych z rynku pracy i skazujących je na zanik aktywności zawodowej, a później także aktywności społecznej.

Należy wspólnie, w gronie Rządu, Partnerów Społecznych, organizacji pozarządowych likwidować faktyczne bariery w zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, a także niektórych, noszących nazwę przywilejów. W rzeczywistości mogą być one bardzo szkodliwe przede wszystkich dla samych osób niepełnosprawnych, np. obowiązkowy 7-godzinny dzień pracy uniemożliwiający zatrudnienie w trybie zmianowym lub w ruchu taśmowym. Takich przepisów jest więcej.
Prawo powinno przede wszystkim tworzyć zachęty do zatrudniania osób niepełnosprawnych. Pracodawcy powinno się opłacać zatrudnienie osoby niepełnosprawnej, tak jak każdego innego pracownika. Tylko dzięki takiemu podejściu możemy mówić o realnym zwiększeniu liczby osób niepełnosprawnych na rynku pracy i ich prawdziwej aktywizacji społecznej.


Polska Konfederacja Pracodawców Prywatnych Lewiatan,
Warszawa, 3 grudnia 2008 r.