W latach 1999-2003 pracował w Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych (dzisiaj Konfederacja Lewiatan) jako dyrektor ds. zagranicznych i współpracy z Unią Europejską. Zakładał m.in. biuro Konfederacji w Brukseli i reprezentował ją w Biurze Wykonawczym AIECE (dzisiaj BusinessEurope). Był  członkiem polskiej delegacji (grupy pracodawców) do współpracy z Komitetem Ekonomiczno-Społecznym UE (ECOSOC, jeszcze przed akcesją Polski do UE).

W latach 2003-2006 swoje doświadczenia we współpracy z UE pogłębiał zajmując stanowisko pierwszego radcy i głównego ekonomisty Stałego Przedstawicielstwa RP przy UE w Brukseli. W okresie tym wspierał nawiązywanie przez polskie firmy kontaktów w Brukseli, ich zaangażowanie (i późniejsze członkostwo) w działalność europejskich federacji branżowych oraz zakładanie przez nie własnych biur w Brukseli.

W roku 2006 przeszedł do pracy w Komisji Europejskiej i zajmował stanowisko kierownika Zespołu (Head of Unit) w Departamencie ds. przedsiębiorstw i przemysłu. Odpowiadał za doskonalenie regulacji unijnych (Better regulation), w szczególności redukcję barier administracyjnych dla rozwoju przedsiębiorstw (eliminacji tych ich przepisów, które nadmiernie zwiększały koszty funkcjonowania przedsiębiorstw). Spośród większych sukcesów tego okresu należy wymienić upowszechnienie w UE e-faktury, ograniczenie częstotliwości sporządzania sprawozdań przez przedsiębiorstwa niektórych  branż, czy też wielokrotnego przekazywania tych samych informacji na potrzeby różnych urzędów. Jego zespół specjalizował się także w przygotowywaniu i koordynacji prac nad ocenami skutków regulacji (OSR; Impact assessments) dla przygotowywanych regulacji unijnych, a on sam był zastępcą członka Rady ds. OSR dla całej KE (obecnie jest to Rada ds. kontroli regulacyjnej, Regulatory Scrutiny Board).

Od roku 2008 kierownik Zespołu analiz ekonomicznych, przygotowywał raporty nt. zmian konkurencyjności gospodarki UE, kierował zespołem ds. przygotowywania i oceny wdrażania planów pracy Departamentu. Jego zespół przygotowywał również oceny ekonomiczne wybranych polityk oraz regulacji unijnych.

W latach 2012-2018 doradca zastępcy dyrektora generalnego Departamentu. Zajmował się tematami wspólnego rynku (w tym usług), przedsiębiorczości i przemysłu oraz rozwojem małych i średnich przedsiębiorstw, departament podlegał polskiej komisarz E. Bieńkowskiej. Zakres jego odpowiedzialności obejmował nadal kwestie rozwoju przemysłu i przedsiębiorczości, a ponadto usług dla biznesu, poszukiwanie równowagi pomiędzy polityką przemysłową, energetyczną i ochroną klimatu (w tym zwłaszcza korzystnych regulacji UE dla rozwoju wydobycia gazu łupkowego). Przygotowywał różnorodne analizy ekonomiczne dla potrzeb dyrekcji Departamentu. Od roku 2013 do początku 2018 był członkiem Rady Zarządzającej unijnej Agencji ds. bezpieczeństwa i higieny pracy (EU-OSHA) z siedzibą w Bilbao.

W ostatnich latach koncentrował się przede wszystkim na propozycjach dla nowej polityki przemysłowej UE (m.in. opracowaniu wskaźników dla oceny postępów w jej realizacji), wsparcia UE dla rozwoju gospodarczego, reform i współpracy z Ukrainą (jako członek specjalnej grupy roboczej). W 2017 r. wziął udział w misji studyjnej do Chin, która zaowocowała nawiązaniem szeregu kontaktów z przedstawicielami administracji chińskiej, jak również z Europejską Izbą Handlową w Pekinie.