Bezrobocie stoi w miejscu. Na razie

2021-03-23

Bezrobocie na koniec lutego 2021 roku wyniosło 6,5 %. Oznacza to, że wartość tego wskaźnika nie zmieniła się w stosunku do poprzedniego miesiąca - podał GUS.

Komentarz Moniki Fedorczuk, ekspertki Konfederacji Lewiatan

W powiatowych urzędach pracy było zarejestrowanych 1099,5 tys. osób, czyli o 9,1 tys. więcej niż miesiąc temu. Podobny poziom bezrobocia notowany był w marcu 2018 roku.
Najwyższa wartość stopy bezrobocia została odnotowana dla województw; warmińsko - mazurskiego (10,7%, wzrost o 0,1 pkt proc. w stosunku do stycznia), podkarpackiego (9,4%, bez zmian) oraz kujawsko - pomorskiego (9,3%, bez zmian). Najniższa zaś dla województwa wielkopolskiego (4%, wzrost w stosunku do stycznia br. o 0,1 pkt proc.), śląskiego (5,2%, wzrost o 0,1 pkt proc.) i mazowieckiego (5,4%, wzrost o 0,1 pkt proc.).

Zróżnicowanie na poziomie powiatów jest o wiele większe. Najwyższą stopę bezrobocia mają powiaty, które od wielu lat przekraczają znacząco wartość krajowego wskaźnika: powiat szydłowiecki 25,1%, kętrzyński 20,1% czy braniewski 20%. Na przeciwległym biegunie są te tereny, które również od dłuższego czasu charakteryzują się dużym popytem na pracę, a co za tym idzie i niską stopą bezrobocia (m. Katowice - 1,8%, m. Warszawa - 1,9%, kępiński - 2,0%).

W ciągu roku zmagania się z pandemią i jej skutkami (w porównaniu z lutym ubiegłego roku) w skali całego kraju bezrobocie wzrosło o 1 pkt proc., a liczba bezrobotnych zarejestrowanych w powiatowych urzędach pracy o 179,6 tys.

Dane pokazują przede wszystkim bardzo duże zróżnicowanie rynku pracy, co wydaje się być jego cechą stałą. Obok powiatów (przede wszystkim dużych miast) o bardzo niskiej stopie bezrobocia są takie, które od lat, niezależnie od sytuacji gospodarczej w kraju, wykazują wysokie bezrobocie. To dowód na słabość wskaźnika opisującego poziom bezrobocia - w powiatowych urzędach pracy zarejestrowane są zarówno osoby, które faktycznie są gotowe do podjęcia pracy, jak i takie, które świadczą pracę nierejestrowaną czy są bierne zawodowo, a jedynym powodem rejestracji jest związane z tym ubezpieczenie zdrowotne.

Okres malejącego bezrobocia, jaki mieliśmy przed epidemią Covid-19, był dobrym czasem na przeprowadzenie reformy rynku pracy. Niestety, te zamierzenia nie zostały zrealizowane. Obecne zapowiedzi resortu pracy dotyczące zmian w funkcjonowaniu publicznych służb zatrudnienia są bardzo oczekiwane przez wiele firm. Wśród wyzwań, z którymi należy się zmierzyć są: ustalenie kryteriów przyznawania statusu bezrobotnego, aby oddzielić osoby, które de facto nie są zainteresowane poszukiwaniem pracy, wzmocnienie funkcji związanych z pośrednictwem pracy świadczonych przez instytucje rynku pracy. Ważne jest także zmniejszenie różnic pomiędzy poszczególnymi regionami, poprzez wspieranie mobilności wewnątrz kraju oraz, co chyba najważniejsze - z uwagi na odczuwane przez firmy trudności w pozyskaniu pracowników i wzmocnienie potencjału rozwoju polskiej gospodarki - podniesienie aktywności zawodowej Polaków przy jednoczesnym stałym wzroście ich kompetencji, odpowiadających potrzebom nowoczesnej gospodarki.

Kolejne miesiące pokażą na ile zatrudnienie w firmach jest stabilne, bez wsparcia środków publicznych. Zapowiedzi płynące ze strony administracji wskazują, że przedsiębiorcy raczej nie mogą liczyć na kolejne tarcze bezpośrednio wspierające utrzymanie zatrudnienia. Przy obostrzeniach wynikających z sytuacji epidemicznej, które właściwie uniemożliwiają działanie całych branż gospodarki, należy się liczyć ze zwolnieniami. Od możliwości przekwalifikowania się i sprawnego pośrednictwa pracy (świadczonego również przez podmioty niepubliczne) zależy na ile pracownicy z branż ograniczających zatrudnienie będą mogli znaleźć nowe zajęcie.

Konfederacja Lewiatan