Obawy pracodawców dotyczące przyszłości regulacji dotyczących zatrudnienia

2019-01-15

Początek 2019 r. to okres wzmożonej aktywności legislacyjnej w sprawach dotyczących zatrudnienia. Co istotne, znajdujące się na finiszu unijnego procesu legislacyjnego tematy wywołują szereg obaw po stornie pracodawców. Obecnie przedmiotem trilogów jest:

1. projekt dyrektywy w sprawie przejrzystych i przewidywalnych warunków pracy w Unii Europejskiej
2. zmiana rozporządzenie nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego oraz rozporządzenie (WE) nr 987/2009
3. rozporządzenie ustanawiające Europejski Urząd ds. Pracy
4. projekt dyrektywy w sprawie równowagi między życiem zawodowym a prywatnym rodziców i opiekunów oraz uchylającej dyrektywę Rady 2010/18/UE

Szczególnie trzy pierwsze inicjatywy budzą szereg zastrzeżeń środowiska pracodawców. W kontekście krajowych rozwiązań na uwagę zasługuje projekt dyrektywy w sprawie przejrzystych i przewidywalnych warunków pracy. Tutaj zastrzeżenia budzi szczegółowość, co może w praktyce prowadzić do eliminowania sprawdzonych już pozytywnych rozwiązań krajowych. Propozycje są często nieprecyzyjne (np. schemat pracy jest w całości lub w większości nieprzewidywalny), ingerują w krajowe definicje pracownika oraz znacznie rozszerzają zakres informacji przekazywanych pracownikom i skracają okres na ich przekazywanie.

Zmiana rozporządzenia 883/2004 wpisuje się natomiast w działania ograniczające funkcjonowanie polskich podmiotów na unijnym rynku. W sprawozdaniu PE proponuje się, aby pracownik mobilny był ubezpieczony w państwie członkowskim w którym wykonuje znaczną część swojej pracy. W przypadku częstej zmiany podmiotów, na rzec których realizowane są usługi transgraniczne, oznacza to duże zamieszacie w zakresie ustalania państwa, w którym odprowadzamy składki. To kolejne wyzwanie administracyjne i kosztowe.

Inicjatywa dot. Europejskiego Urzędu ds. Pracy niepokoi ze względu na proponowany szeroki zakres działań przy niejasno określonych kompetencjach. Urząd ma przyczyniać się do sprawiedliwej mobilności pracowników na rynku wewnętrznym. Nie można tego samego podejścia stosować w stosunku do przepływu pracowników, delegowania pracowników w ramach świadczenia usług, pracowników międzynarodowego transportu drogowego, zatrudniania cudzoziemców z państw trzecich, pracy nierejestrowanej czy koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego. Świadczy to o niezrozumieniu specyfiki tych instytucji i każe stawiać pytania o praktyczne konsekwencje wprowadzenia nowego organu. Co więcej, działalność nowego urzędu będzie wiązać się z prowadzeniem wspólnych inspekcji transgranicznych, znajdowania rozwiązań w przypadku transgranicznych sporów, czy pełnia roli mediatora. To w praktyce oznacza duże władztwo w funkcjonowanie firm na rynku wewnętrznym. Niezależnie od powyższego kontynuowane są prace nad tzw. pakietem mobilności, który wymaga odrębnego omówienia.

Konfederacja Lewiatan