Trwają prace nad nowym rozporządzeniem o taryfach na energię elektryczną

2010-11-09

Ministerstwo Gospodarki konsultuje projekt nowego rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń w obrocie energią elektryczną. Jest to bardzo ważny akt, który ustalając sposób powstawania taryf na dystrybucję i taryf dla energii elektrycznej wpływa na prawie wszystkie przedsiębiorstwa energetyczne i pośrednio na ich klientów, czyli praktycznie wszystkie podmioty i społeczeństwo.

Projekt zawiera wiele zmian w stosunku do obowiązującego dzisiaj. Najważniejsze pozytywne zmiany to doprecyzowanie sposobu rozliczeń w sytuacji uszkodzenia układu pomiarowego, doprecyzowanie sposobu pobierania opłaty jakościowej, a także rozwiązanie części problemów wynikających z ostatnich zmian prawa energetycznego dotyczących ustanawiania operatorów systemów dystrybucyjnych dla sieci przedsiębiorstw, które posiadają koncesję na dystrybucję energii (tzw. PEP).

Kolejne propozycje dotyczą podwojenia współczynnika służącego do obliczania bonifikat za niedotrzymanie parametrów jakościowych energii oraz za niedostarczoną energię. Szkoda, że zabrakło pomysłu na uściślenie kryteriów udzielenia bonifikat. Jest to bardzo ważne z punktu widzenia toczących się sporów o odpowiedzialność dystrybutorów w aspekcie siły wyższej (powódź!).
W projekcie znalazły się też zmiany zaskakujące. Do takich zaliczyć można projekt włączenia do przychodów dystrybutorów „części przychodów z udostępniania majątku przedsiębiorstwa innym podmiotom." W naszej ocenie zapis taki jest nieuprawniony i zbyt szeroki. Wszak „część" może oznaczać zarówno 1% jak i 99%. Uwzględnianie przychodów, niepochodzących z prowadzenia działalności regulowanej, w przychodzie regulowanym branym pod uwagę przy szacowaniu kosztów uzasadnionych, stanowi wyjście poza ramy regulacji określone Prawem energetycznym. Mamy nadzieję, że Ministerstwo Gospodarki poprawi ten błąd.
Szkoda też, że zabrakło propozycji korekty zapisów dotyczących nielegalnego poboru energii. Wprowadzone w grudniu ubiegłego roku zmiany są bardzo korzystne dla złodziei i zmniejszają szanse dystrybutorów na skuteczną walkę z procederem. Mniejsza skuteczność wykrywania i windykacji obciąża uczciwych klientów.

Biorąc pod uwagę ilość i obszerność uwag zgłoszonych w trakcie konsultacji społecznych czekają jeszcze wszystkich zainteresowanych gorące spory, ale i nadzieja na wprowadzenie dalszych pozytywnych zmian i usunięcie błędów.

 

Uwagi i propozycje zmian PKPP Lewiatan do projektu
Rozporządzenia Ministra Gospodarki w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń w obrocie energią elektryczną
(Projekt z dnia 13 sierpnia 2010 roku, wersja nr 0.2)

1. Proponuje się preambułę do rozporządzenia o następującej treści:
„Na podstawie art. 46 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą", zarządza się, co następuje:"
Uzasadnienie:
W treści projektu rozporządzenia użyto wiele odniesień do ustawy Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625, z późn. zm.) Wprowadzenie określenia „zwanej dalej ustawą" na poziomie preambuły do rozporządzenia poprawia jego czytelność.

2. Proponuje się dopisanie do § 2 definicji:
„6a) Odbiorca - odbiorca w rozumieniu art.3 ust.13 ustawy
6b) Odbiorca końcowy - odbiorca w rozumieniu art. 3 ust. 13a ustawy."
Uzasadnienie:
Uzupełnienie listy definicji stosowanych w niniejszym projekcie rozporządzenia, mające na celu właściwą interpretację określenia odbiorcy oraz odbiorcy końcowego.
Wprowadzając nowe definicje, zastosowano numerację tymczasową (6a, 6b), aby nie ingerować w pozostałe zapisy projektu rozporządzenia. Ostateczna numeracja definicji powinna jednak zostać odpowiednio dostosowana.

3. Proponuje się dopisanie do § 2 definicji „Sumator":
„9a) Sumator - urządzenie sumująco-rejestrujące, zainstalowane na koszt odbiorcy i należące do odbiorcy, umożliwiające sumaryczny pomiar energii elektrycznej lub pomiar łącznej mocy pobranej z więcej niż jednego miejsca dostarczania, za zgodą Operatora (stron), w szczególności służące do rozliczeń pobranej mocy umownej."
Uzasadnienie:
Pojęcie sumatora pojawia się § 40 ust. 4 niniejszego projektu rozporządzenia. Było również w aktualnie obowiązującym rozporządzeniu (por. § 42 ust. 3 Rozporządzenia z dnia 2 lipca 2007 z późn. zmianami). Ani jednak w dotychczasowym ani w proponowanym rozporządzeniu nie znalazło się sprecyzowanie, jak należy interpretować przedmiotowe urządzenie. Dla jednoznacznej interpretacji § 40 ust. 4 projektu rozporządzenia wnioskujemy zatem za wprowadzeniem niniejszej definicji urządzenia sumującego.
Wprowadzając nową definicję, zastosowano numerację tymczasową (9a), aby nie ingerować w pozostałe zapisy projektu rozporządzenia. Ostateczna numeracja definicji powinna jednak zostać odpowiednio dostosowana.

4. Proponuje się następujące brzmienie § 5 ust. 4:
„4. Przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie obrotu energią elektryczną zawiera w taryfie:
1) ceny energii elektrycznej;
2) opłaty stałe z tytułu prowadzonej przez sprzedawcę obsługi handlowej związanej ze sprzedażą energii elektrycznej oraz rozliczeniami energii elektrycznej;
3) sposób ustalania bonifikat za niedotrzymanie standardów jakościowych obsługi odbiorców".
Uzasadnienie:
Proponuje się zmianę zapisu poprzez dodanie nowego punktu 2) „opłaty handlowe" - dotychczasowy punkt 2) staje się punktem 3).
Jest to opłata, z tytułu prowadzonej przez sprzedawcę obsługi handlowej związanej ze sprzedażą energii elektrycznej oraz rozliczeniami energii elektrycznej. Obejmuje ona koszty związane z wystawianiem faktur i ich dostarczaniem oraz prowadzeniem ewidencji wpłat należności i innej ewidencji, zapewniającej poprawność rozliczeń z Klientami. Wydzielenie tej opłaty z ceny energii elektrycznej zapewnia przejrzystość kosztów po stronie obrotu. W przypadku braku opłaty koszt ten jest w cenie energii elektrycznej. Ponadto wprowadzenie opłaty handlowej różnicuje sytuację klientów rozliczanych co 6 miesięcy i klientów rozliczanych miesięcznie czy też rocznie. Cena energii jest dla tych klientów taka sama, a koszty obsługi rozliczenia różnią się. Pozostawienia tego kosztu w cenie energii elektrycznej jest niesprawiedliwe wobec Klientów rozliczanych w długich okresach rozliczeniowych.

5. Proponuje się usunięcie § 5 ust. 7 o treści:
„7. Przedsiębiorstwa energetyczne, o których mowa w art. 9a ust. 6 ustawy, różnicują ceny energii elektrycznej dla odbiorców końcowych i odbiorców dokonujących zakupu energii elektrycznej podlegającej odsprzedaży, ze względu na koszty obowiązkowego zakupu energii wytwarzanej w odnawialnych źródłach energii.".
Uzasadnienie:
Różnicowanie cen energii elektrycznej dla odbiorców końcowych i odbiorców dokonujących zakupu energii elektrycznej podlegającej odsprzedaży nie dotyczy kupowanej przez sprzedawcę z urzędu energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnych źródłach energii przyłączonych do sieci znajdujących się w obszarze działania sprzedawcy z urzędu. Jest to energia konwencjonalna, fizycznie wyprodukowana przez odnawialne źródło energii, kupowana przez sprzedawcę z urzędu po cenie zgodnie z art. 23 ust. 2 pkt 18 lit. b.

6. Proponuje się § 6. ust. 3 o treści:
„3. Przedsiębiorstwo energetyczne może utworzyć odrębne grupy taryfowe w szczególności dla grupy przyłączeniowej VI, niezależnie od poziomu napięcia znamionowego sieci, których instalacje, za zgodą tego przedsiębiorstwa, nie są wyposażone w układy pomiarowo - rozliczeniowe, celem zasilania w szczególności silników syren alarmowych, stacji ochrony katodowej gazociągów oraz oświetlania reklam, a także w przypadku krótkotrwałego poboru energii elektrycznej trwającego nie dłużej niż jeden rok, z zastrzeżeniem § 26 ust. 12."
Uzasadnienie:
Proponujemy usunięcie „...dla odbiorców przyłączonych do sieci...", aby uniknąć zbędnej interpretacji na temat, czy tylko odbiorcy przyłączeni mieli możliwość skorzystać z oferty umowy ryczałtowej ? Z natury bowiem oferta umów ryczałtowych wynika z charakteru krótkiego ale drogiego zasilania w energię elektryczną jest wykorzystywana przez przyłączających się na krótki okres odbiorców czasowych. Inne zmiany maja charakter doprecyzowujący.

7. Proponuje się dodanie w § 7. ust. 1 dodatkowego pkt. 3a) o treści:
„3a) pobiera energię elektryczną w celu zasilania jednego zespołu urządzeń z więcej niż jednego miejsca dostarczania energii elektrycznej na tym samym poziomie napięcia oraz wykorzystuje do rozliczeń zgodnie z umową o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej albo z umową kompleksową, naturalne sumowanie pobranej mocy lub w których moc pobrana jest kontrolowana za pomocą sumatora - w tych przypadkach opłata za moc umowną uwzględnia współczynniki przewidziane umową;"
Uzasadnienie:
Doprecyzowanie obowiązujących zasad rozliczeń z odbiorcami wyposażonymi w sumatory.
Wprowadzając nowy punkt do ust. 1, zastosowano numerację tymczasową (3a), aby nie ingerować w pozostałe zapisy projektu rozporządzenia. Ostateczna numeracja powinna jednak zostać odpowiednio dostosowana.

8. W § 7 ust. 1 w pkt. 4 kropkę zamienia się przecinkiem i dodaje się następującą treść:
„ ,z zastrzeżeniem ust. 3."
Uzasadnienie:
Zmiana redakcyjna związana z kolejną propozycją (nr 3).

9. W § 7 proponuje się dodać ust. 3 o następującym brzmieniu:
„Kwalifikacja do grup taryfowych dla odbiorców, których instalacje nie są wyposażone w układy pomiarowo-rozliczeniowe, wymaga zgody przedsiębiorstwa energetycznego."
Uzasadnienie:
Rozliczenie na podstawie ryczałtu jest szczególnym sposobem dokonywania rozliczeń pomiędzy odbiorcą a przedsiębiorstwem energetycznym, celowym jest więc, aby kwalifikacja do tej grupy dokonywała się nie tylko w oparciu jednostronny o wybór odbiorcy, lecz także za zgoda przedsiębiorstwa energetycznego.

10. Proponuje się dodanie w § 14 ust. 1. dodatkowego pkt. 1) [dotychczasowy punkt otrzymuje nr 1a) lub zmienia się numeracja pozostałych punktów] o treści:
„1) I - przyłączanych do sieci o napięciu znamionowym przesyłowej z wyłączeniem przyłączenia źródeł i sieci - na podstawie jednej czwartej rzeczywistych nakładów poniesionych na realizację przyłączenia;"
Uzasadnienie
Uważamy, że w niniejszym rozporządzeniu należy uzupełnić zapisy w zakresie jak kalkuluje się opłaty za przyłączenie dla odbiorców z wszystkich grup taryfowych również do takich grup należą odbiorcy z grupy I.

11. Proponuje się następujące brzmienie § 14. ust. 4.:
„4. Przepisów ust. 2 pkt 2 nie stosuje się do przyłączy kablowych w budynkach wielolokalowych oraz innych obiektach, w których lokalizacja układów pomiarowo-rozliczeniowych nie pokrywa się z lokalizacją złączy kablowych"
Uzasadnienie
W związku z brakiem precyzyjnego określenia „innych zespołów obiektów" proponujemy doprecyzować zapis, w którym wyrażenie to zostanie określone jako „innych obiektach" w których nastąpi odstępstwo od zasady iż przy złącze kablowe jest zlokalizowane odrębnie od złącza licznikowego.

12. Proponuje się następujące brzmienie § 14. ust. 10. pkt 1):
„1) grup przyłączeniowych, o których mowa w ust. 1 pkt 1 - pobiera się opłatę ustalaną w następujący sposób: jako sumę rzeczywistych nakładów poniesionych na wymianę lub przebudowę przyłącza do wielkości mocy dotychczasowej oraz opłaty za przyrost mocy stosownie do ust. 1 pkt 1;"
Uzasadnienie:
Doprecyzowanie i poprawienie czytelności zapisów z których wynikną koszty dla odbiorcy gdy na jego życzenie. Operator przebuduje przyłącze z napowietrznego na kablowe z lub bez wzrostu mocy (jakie mogło przesłać dotychczasowe przyłącze napowietrzne). Koszty wykładane przez Operatora na tzw. życzenie klienta nie podyktowane względami bezpieczeństwa pracy sieci lub też względami eksploatacyjnymi czy technicznymi). Dotychczasowy zapis może budzić wątpliwości interpretacyjne.

13. Proponuje się następujące brzmienie § 14. ust. 10. pkt 2):
„2) grup przyłączeniowych, o których mowa w ust. 1 pkt 2 - pobiera się opłatę ustaloną w następujący sposób: jako sumę rzeczywistych nakładów poniesionych na wymianę lub przebudowę przyłącza do wielkości mocy dotychczasowej oraz iloczynu stawki opłaty ustalonej w taryfie i przyrostu mocy przyłączeniowej."
Uzasadnienie:
Podobnie jak w § 14. ust. 10. pkt 1) - doprecyzowanie, poprawienie czytelności zapisów z których wynikną koszty dla odbiorcy gdy na jego życzenie Operator przebuduje przyłącze z napowietrznego na kablowe z lub bez wzrostu mocy (jakie mogło przesłać dotychczasowe przyłącze napowietrzne). Koszty wykładane przez Operatora na tzw. życzenie klienta nie podyktowane względami bezpieczeństwa pracy sieci lub też względami eksploatacyjnymi czy technicznymi). Dotychczasowy zapis może budzić wątpliwości interpretacyjne.

14. Proponuje się w § 14 dodanie dodatkowego ust. 11.
Proponujemy następujące brzmienie zapisu:
„Moc przyłączeniowa dla budynków wielolokalowych określana jest przez projektanta instalacji w porozumieniu z inwestorem lub właścicielem budynku oraz Operatorem Systemu Dystrybucyjnego."
Uzasadnienie:
Proponujemy wprowadzenie obowiązku uzgodnienia mocy przyłączeniowej także z OSD oraz wykreślenie konieczności uwzględniania przez projektanta współczynników jednoczesności. Wynika to z faktu, iż określanie mocy na podstawie współczynników jednoczesności jest najbardziej rozpowszechnioną, ale nie jedyną metodą przyjętą przy projektowaniu (moc można określić także m.in. na podstawie analizy pomiarów dokonanych w podobnych budynkach).

15. Proponuje się w § 17. ust. 3. pkt 1) następującą definicję PVn:
„PVn - wartość mocy umownej - określoną jako sumę mocy umownych (z uwzględnieniem współczynników o których mowa w §7. ust 1 pkt. 3a niniejszego rozporządzenia) planowanych do pobrania z sieci, w każdym roku okresu regulacji, przez odbiorców zaliczonych do danej grupy taryfowej, w tym operatorów systemów dystrybucyjnych elektroenergetycznych, przedsiębiorstwa energetyczne świadczące usługi przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej niebędące operatorami oraz przedsiębiorstwa energetyczne świadczące usługi kompleksowe, wyznaczaną zgodnie z ust. 4;"
Uzasadnienie:
Wprowadzone zapisy dostosowują rozporządzenie do rzeczywistych warunków dot. kalkulacji taryf OSD oraz rozliczeń z odbiorcami.

16. Proponuje się następujące brzmienie § 16. ust. 2. pkt 2):
średnich - obejmujących napięcie znamionowe wyższe niż 1 kV i niższe niż 110 kV;
Uzasadnienie:
Usunięcie błędu logicznego - powinno być „...niższe niż 110 kV".

17. Proponuje się w § 20 ust. 2. dodatkowego punktu 10 o treści:
„10) podłączenie i odłączenie od sieci danego przedsiębiorstwa energetycznego urządzeń należących do odbiorcy, odbiorcy zakwalifikowanego do grupy przyłączeniowej VI oraz gdy nie jest wymagana instalacja układów pomiarowo-rozliczeniowych o których mowa w § 6 ust. 3 niniejszego rozporządzenia;"
Uzasadnienie:
Proponowane uzupełnienia zapisów listy opłat za dodatkowe zlecane do OSD czynności jakie może wykonać tyko Operator jest doprecyzowaniem jakie wprowadza jednoznaczność w kontakcie z odbiorcą świadczonych usług. Wpisuje się w dalszą dogłębną regulację równoprawnego traktowania odbiorców, poprzez ujednolicenie w skali kraju zasad stosowanych przez poszczególnych Operatorów oraz porządkuje poszczególne obszary współpracy.

18. Proponuje się następujące brzmienie § 22:
„§ 22. Przedsiębiorstwo energetyczne świadczące odbiorcy usługę kompleksową kalkuluje w taryfie cenę energii elektrycznej stosownie do § 21.
Uzasadnienie:
Poprawka redakcyjna - usunięto „1.".

19. Proponuje się w § 23. ust. 1. następującą definicję Xn:
„Xn - współczynniki korekcyjne, określające projektowaną poprawę efektywności funkcjonowania przedsiębiorstwa energetycznego ustalane jednorazowo dla poszczególnych lat na początku okresu regulacji, w roku sporządzenia taryfy dla pierwszego roku okresu regulacji [%]. Współczynnik korekcyjny na pierwszy rok okresu regulacji, w zależności od wykonywanej przez przedsiębiorstwo energetyczne działalności gospodarczej, uwzględnia się w cenie energii elektrycznej albo w stawkach opłat przesyłowych lub dystrybucyjnych, zawartych w taryfach;"
Uzasadnienie:
Doprecyzowanie poprzez dodanie słów"... jednorazowo...", „...na początku....", w celu zapewnienia stabilności polityki regulacyjnej oraz bezpieczeństwa energetycznego poprzez generowanie rzeczywistych bodźców dla poprawy efektywności funkcjonowania przedsiębiorstw energetycznych.

20. Proponuje się następujące brzmienie § 24 ust. 1:
„ 1. Przychód pokrywający koszty uzasadnione i zwrot z kapitału, ustalany dla każdego roku okresu regulacji, uwzględnia przychody uzyskane z:
1) cen i stawek opłat;
2) opłat za ponadumowny pobór energii biernej i przekroczenia mocy umownej;
3)opłat za usługi wykonywane na dodatkowe zlecenie odbiorcy."
Uzasadnienie:
Proponuje się zmianę zapisu poprzez:
1) dodanie w pierwszym zdaniu ust. 1 „...i zwrot z kapitału" w celu zapewnienia zgodności z zapisami Art. 45 ust. 1 pkt 1) ustawy Prawo Energetyczne, który stwierdza, że „... taryfy należy kalkulować w sposób zapewniający: 1) pokrycie kosztów uzasadnionych działalności gospodarczej przedsiębiorstw energetycznych w zakresie (...), dystrybucji (...), wraz z uzasadnionym zwrotem z kapitału zaangażowanego w te działalność...."
2) usunięcie punktu 4).
Świadczenia usługi operatorskiej przedsiębiorstwom energetycznym na ich majątku dla OSD wiąże się z dużą odpowiedzialnością wynikającą wprost z ustawy Prawo Energetyczne. Ryzyko z tym związane jest bardzo duże i wymaga poniesienia kosztów np. ubezpieczenia. Stąd spodziewane bardzo wysokie koszty świadczenia usługi operatorskiej przedsiębiorstwom energetycznym.
Art. 45 ust. 1 pkt 1) ustawy Prawo Energetyczne stwierdza, że „ .... taryfy należy kalkulować w sposób zapewniający (...) 2) pokrycie kosztów uzasadnionych ponoszonych przez operatorów systemów przesyłowych i dystrybucyjnych w związku z realizacja ich zadań" Znacznie tańsze i efektywniejsze jest pełnienie funkcji OSDn przez samo przedsiębiorstwo energetyki przemysłowej i i podpisanie z OSD umowy na świadczenie usług związanych z realizacją zadań wynikających z zapisów art. 9c ust. 3a ustawy)
Ponadto OSD jako podmiot prawa handlowego nie może pełnić działalności non profit. Najpierw w ocenie Operatora należy opracować i wdrożyć model operatorstwa ze zdefiniowanymi zadaniami oraz podziałem odpowiedzialności dla właściciela sieci, dla przedsiębiorstwa świadczącego usługi dystrybucji na tym majątku oraz dla świadczącego na tym majątku usługi operatorskie. Po tak zdefiniowanych zadaniach i odpowiedzialności (szczególnie względem klientów przyłączonych do tej sieci) a dopiero potem, rozstrzygać o ewentualnych kosztach lub przychodach poszczególnych zainteresowanych i odejmować czy dodawać przychody z tą działalnością związane (jeżeli takie się pojawią).
Wprowadzona zmiana nie rozstrzyga sprawy, jest połowiczna i nie definiuje jak odbiorcy jednego Operatora nie powinni ponosić kosztów działalności na rzecz innego. Wymaga to zmian systemowych dot. kalkulacji, taryfy, może nawet stworzenia stawki taryfowej dla OSDn. Jednoznacznie stwierdzamy, że dodatkowe koszty z tym związane nie powinny obciążać odbiorców OSD. Ponadto wprowadzenie zapisów dotyczących rozliczeń z OSDn bez dodatkowych zmian np. w § 26 gdzie nadal używa się pojęcia odbiorca przyłączony do sieci wytwórcy (we wzorach na wyliczanie wysokości opłat dla odbiorców przyłączonych do tych sieci) skutkować będzie sankcjonowaniem, iż to wytwórcy (bez koncesji na dystrybucję, czyli bez konieczności wyznaczenie na swojej sieci Operatora) będą w świetle rozporządzenie pobierali opłaty za świadczone usługi dystrybucji.
Dlatego wnioskujemy o wstrzymanie się z wpisywaniem do rozporządzenie cząstkowego nie przygotowanego rozstrzygnięcia kwestii związanej z współpracą OSDn i OSDp

21. Proponuje się w § 24 wykreślenie ust. 2
Uzasadnienie:
Proponowany zapis jest niezgodny z zapisami Art. 45 Ustawy Prawo Energetyczne. Przy kalkulacji stawek opłat w taryfie powinny być brane pod uwagę koszty a nie przychody. Ponadto przedsiębiorstwa energetyczne, zgodnie z Art. 44 Ustawy Prawo Energetyczne, prowadzą ewidencję księgową w sposób umożliwiający odrębne obliczanie kosztów i przychodów, zysków i strat dla wykonywanej działalności gospodarczej dla zapewnienia równoprawnego traktowania odbiorców oraz eliminowania subsydiowania skrośnego. Przychody z najmu majątku sieciowego stanowią pozostałą działalność gospodarczą i nie dotyczą działalności koncesjonowanej OSD.
Poza tym zapis o uwzględnianiu "części" przychodów daje Regulatorowi zbyt dużą swobodę decydowania, o jego poziomie. Ponadto niedoprecyzowanie tej kwestii stwarza ryzyko nierównego traktowania podmiotów przez Regulatora poprzez uwzględnianie w przychodzie regulowanym poszczególnych przedsiębiorstw zróżnicowanych poziomów przychodów z udostępniania majątku.
Zapis nieprecyzyjny, niezgodny z techniką prawidłowej legislacji. Klauzula w postaci wyrażenia „część przychodów" ustanawia uznaniowość po stronie organu administracji publicznej. Do zaakceptowania wyłącznie w przypadku ustalenia jasnej reguły jaka część przychodu jest określona w tym przepisie.

22. Proponuje się w § 26. ust. 1. następującą definicję Oab:
„Oab - opłata abonamentowa [w zł]"
Uzasadnienie:
Wzór dotyczy obliczania opłaty a nie stawek.
21. Proponuje się zmianę § 26 ust. 3 pkt 1.
jest:
§ 26 ust. 3 Współczynniki oznaczone symbolami "kos" i "kok", o których mowa w ust. 1, ustala się dla odbiorców końcowych:
1) którzy w roku kalendarzowym (n-2), poprzedzającym o rok dany rok kalendarzowy (n), w którym jest stosowana stawka jakościowa, zużyli na własne potrzeby nie mniej niż 400 GWh energii elektrycznej, z wykorzystaniem nie mniej niż 50% mocy umownej, dla których koszt energii elektrycznej obliczonej przy zastosowaniu współczynnika "kos" = 1 stanowi nie mniej niż 15% wartości produkcji jako "kos" = 0,1;
na:
Wariant I
§ 26 ust. 3 Współczynniki oznaczone symbolami "kos" i "kok", o których mowa w ust. 1, ustala się dla odbiorców końcowych:
1) którzy w roku kalendarzowym (n-2), poprzedzającym o rok dany rok kalendarzowy (n), w którym jest stosowana stawka jakościowa, zużyli na własne potrzeby nie mniej niż 299 GWh energii elektrycznej, z wykorzystaniem nie mniej niż 50% mocy umownej, dla których koszt energii elektrycznej obliczonej przy zastosowaniu współczynnika "kos" = 1 stanowi nie mniej niż 10% wartości produkcji jako "kos" = 0,1;
Wariant II
§ 26 ust. 3 Współczynniki oznaczone symbolami "kos" i "kok", o których mowa w ust. 1, ustala się dla odbiorców:
1) którzy w roku kalendarzowym (n-2), poprzedzającym o rok dany rok kalendarzowy (n), w którym jest stosowana stawka jakościowa, zakupili na własne potrzeby oraz do dalszej odsprzedaży nie mniej niż 300 GWh energii elektrycznej, z wykorzystaniem nie mniej niż 50% mocy umownej, dla których koszt zakupu energii elektrycznej na własne potrzeby oraz do dalszej odsprzedaży obliczonej przy zastosowaniu współczynnika "kos" = 1 stanowi nie mniej niż 10% wartości produkcji jako "kos" = 0,1;
Uzasadnienie
Proponowana zmiana rozporządzenia taryfowego, analogicznie do wnioskowanego przez przemysł obniżenia opodatkowania energii elektrycznej zużywanej w branżach energochłonnych, pozwoliłaby polskim przedsiębiorstwom chemicznym konkurować na równych zasadach z przedsiębiorstwami z innych krajów członkowskich UE. Zmniejszenie stawek akcyzy oraz opłat zastępczych dla przedsiębiorstw energochłonnych dopuszcza Dyrektywa akcyzowa i jest to wykorzystywane np. przez ustawodawcę niemieckiego.
Proponowana zmiana (wariant I lub II) pozwoliłaby na zmniejszenie kosztów zakupu energii elektrycznej w konsultowanych przedsiębiorstwach chemicznych o około 4 mln złotych rocznie.

23. Proponuje się następujące brzmienie § 27. ust. 1.:
„1. Podstawą do zastosowania w rozliczeniach między przedsiębiorstwem energetycznym a sprzedawcą zróżnicowanych cen energii elektrycznej, o których mowa w § 5 ust. 6 i 7, jest informacja sporządzana przez to przedsiębiorstwo za dany miesiąc i przekazana sprzedawcy do 10 dnia miesiąca następującego po miesiącu, za jaki jest sporządzona."
Uzasadnienie:
Doprecyzowanie zapisu poprzez dodanie wyrażenia „przez to przedsiębiorstwo".

24. Proponuje się następujące brzmienie § 28. ust. 2.:
„2. Okres rozliczeniowy dla grup przyłączeniowych I - IV nie powinien być dłuższy niż dwa miesiące, a dla odbiorców zaliczanych do V grupy przyłączeniowej nie może być dłuższy niż rok. Okresy rozliczeniowe ustalone w taryfie przedsiębiorstwa świadczącego usługę kompleksową powinny być skoordynowane z okresami rozliczeniowymi przedsiębiorstwa świadczącego usługę dystrybucji dla jego odbiorców."
Uzasadnienie:
Doprecyzowanie zapisu poprzez dodanie wyrażenia „dla grup przyłączeniowych I - IV".

25. Proponuje się następujące brzmienie § 30. ust. 1.:
„1. Rozliczenia za dostarczaną energię elektryczną są dokonywane na podstawie wskazań układów pomiarowo-rozliczeniowych dla miejsc dostarczania tej energii, określonych w umowie sprzedaży albo umowie o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej albo w umowie kompleksowej. Dopuszcza się możliwość prowadzenia rozliczeń w jednej umowie dla więcej niż jednego miejsca dostarczania energii elektrycznej."
Uzasadnienie:
Doprecyzowanie zapisu poprzez dodanie wyrażenia „w jednej umowie".. Dotyczy umów skonsolidowanych (grupowych) czyli np. jednej umowy z siecią sklepów która na terenie danego Operatora posiada ich więcej niż jeden.

26. Proponuje się następujące brzmienie § 30. ust. 2.:
„2. W przypadku uszkodzenia układu pomiarowo - rozliczeniowego, będącego własnością odbiorcy, które skutkuje niewłaściwym rejestrowaniem zużycia energii, trwającego dłużej niż trzy miesiące, do rozliczeń przyjmuje się średniodobowe zużycie energii w porównywalnym okresie rozliczeniowym, pomnożone przez liczbę dni, w których układ ten był niesprawny, o ile umowa nie stanowi inaczej".
Uzasadnienie:
Uwaga redakcyjna - przecinek „..zużycia energii, trwającego..."

27. Proponuje się następujące brzmienie § 31 ust. 1
„W przypadku stwierdzenia błędów w pomiarze lub odczycie wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego, z wyłączeniem przypadków nielegalnego poboru, które spowodowały zawyżenie albo zaniżenie należności za pobraną energię elektryczną, przedsiębiorstwo energetyczne dokonuje korekty uprzednio wystawionych faktur."
Uzasadnienie:
Proponuje się zmianę zapisu poprzez uznanie, że nie tylko błędy w pomiarze skutkujące zawyżeniem należności za pobraną energię elektryczną, ale także błędy w pomiarze skutkujące zaniżeniem należności, stanowią podstawę do dokonania korekty faktury. Proponowany zapis jest zgodny z § 14 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2008 r., nr 212, poz. 1337), który określa, iż fakturę korygującą wystawia się m.in. w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Na chwilę obecną nie ma w przepisach Rozporządzenia „taryfowego' wyraźnego i jednoznacznego przepisu, umożliwiającego przedsiębiorstwu rozliczenie w przypadku niedopłaty przez odbiorcę, a wszelkie sprawy tego rodzaju rozpatrywane są na zasadach ogólnych określonych w kodeksie cywilnym, m.in. zapisów o bezpodstawnym wzbogaceniu, co jest długotrwałe i kosztowne. Proponowany zapis ma ułatwić przedsiębiorstwom prowadzenie prawidłowej księgowości i rozliczanie się z należności podatkowych, a odbiorcom w sposób jasny i przejrzysty określić ich sytuację oraz to, czego mogą się w danych okolicznościach spodziewać (konstytucyjna zasada zaufania obywateli do państwa i prawa).

28. Proponuje się w § 33 dodanie dodatkowego punktu 2) o treści:
„2. Niedopłatę wynikającą z wyliczonej korekty, o której mowa w § 31 ust. 1, można doliczyć do pierwszej faktury wystawionej na najbliższy okres rozliczeniowy, o ile przedsiębiorstwo nie zażąda jej zwrotu."
Uzasadnienie:
Jest konsekwencją uwagi do brzmienia § 31 ust. 1.

29. Proponuje się następujące brzmienie § 35:
„§ 35.1. Za niedostarczoną energię elektryczną odbiorcy przysługuje bonifikata w wysokości pięciokrotności ceny energii elektrycznej, o której mowa w art. 23 ust. 2 pkt 18 lit. b ustawy, za okres, w którym wystąpiła przerwa w dostarczaniu tej energii, z zastrzeżeniem ust. 3. Ilość niedostarczonej energii elektrycznej ustala się na podstawie przebiegu poboru tej energii w odpowiadających okresach w poprzedzających dniach.
2. Bonifikatę, o której mowa w ust. 1, zalicza się na poczet płatności w najbliższym okresie rozliczeniowym.
3. Bonifikata, o której mowa w ust. 1, nie przysługuje, jeśli sumaryczny czas przerw w dostawie energii elektrycznej nie przekracza dopuszczalnego określonego w umowie lub w odrębnych przepisach oraz gdy przerwanie dostaw nastąpi z przyczyn nieleżących po stronie przedsiębiorstwa energetycznego."
Uzasadnienie:
Zaproponowano trzy zmiany:
a) redakcyjną,
b) obniżenie krotności ceny energii do określenia bonifikaty,
c) doprecyzowanie zapisu o wyłączeniu prawa do bonifikaty, co uczyniono w dodanym ust. 3.
Ad a)
Nie można mówić o „każdej niedostarczonej jednostce energii", gdyż są one nieoznaczone, a w dodatku w następnym zdaniu mówi się o de facto szacowaniu ilości energii. W proponowanym przepisie jest mowa o „odpowiednim dniu poprzedniego tygodnia", co bez uwzględnienia tzw. dni charakterystycznych może prowadzić do błędnego określania wysokości bonifikaty. Zaproponowano, by do wyznaczania bonifikaty posługiwano się charakterystyką poboru w dniach poprzedzających dzień, w którym (w których) wystąpiły przerwy.
Ad b)
Ustalenie krotności na poziomie 10 nie znajduje uzasadnienia ani merytorycznego, ani prawnego, ani ekonomicznego. Jeśli za nielegalne pobieranie energii elektrycznej, a więc za jej kradzież stosuje się krotność 5, to za ewentualny błąd w działalności gospodarczej stosowanie bonifikat obliczanych przy wyższej krotności niż dla złodzieja, wydaje się niewłaściwe, a przynajmniej przesadzone. Zapisy ustawy, upoważniające ministra gospodarki do określenia w rozporządzeniu szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf dla energii elektrycznej oraz szczegółowych zasad rozliczeń w obrocie energią elektryczną, wymieniają konieczność określenia sposobu ustalania bonifikat za niedotrzymanie parametrów jakościowych, lecz nie można abstrahować od przepisu w art. 1 Prawa energetycznego, w którym mowa o równoważeniu interesów przedsiębiorstw energetycznych i odbiorców energii. Przy określaniu sposobu wyznaczania bonifikat za niedostarczoną energię należy mieć na względzie także przepisy prawa cywilnego o racjonalnych odszkodowaniach (nie można żądać odszkodowań przewyższających uzyskane lub przewidywane do uzyskania korzyści).Nie zaszły żadne okoliczności, by zapisana w obowiązującym dotąd rozporządzeniu powinna być zwiększona. Dlatego proponuje się utrzymanie krotności 5.
Ad c)
Dopuszczalny czas trwania przerw w dostawach energii elektrycznej i sumaryczny czas przerw, tak awaryjnych, jak i planowych, są określone w przepisach rozporządzenia tzw. systemowego lub w umowach o dostawę energii elektrycznej. Ich przekroczenie, słusznie, uruchamia prawo odbiorcy do bonifikaty. Jednak przerwy w dostawie mogą być spowodowane innymi okolicznościami. By wymienić przykładowo: zagrożenie życia lub zdrowia osób lub mienia znacznej wartości, doraźne zachwianie równowagi w na rynku paliwowo-energetycznym czy wprowadzenie ograniczeń w zużywaniu paliw i energii ze względu na sytuację gospodarczą w kraju. Działanie siły wyższej i przeciwdziałanie skutkom wywołanym siłą wyższą także może być powodem przerwy w dostawach. Stąd konieczność umieszczenia w rozporządzeniu o szczegółowy zasadach ... również bardziej szczegółowego przepisu o wyłączeniu prawa do bonifikat z tytułu przerw w dostawach energii elektrycznej.

30. Proponuje się w § 32 dodać nowe ust. 5-7.
„4. W przypadku, jeżeli błąd wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego, będącego własnością odbiorcy, spowodowany jest niesprawnością elementu tego układu, trwającą dłużej niż jeden okres rozliczeniowy, która uniemożliwia określenie ilości pobranej energii elektrycznej w strefach czasowych doby, do rozliczeń stosuje się stawki opłat grupy taryfowej dostosowanej do zainstalowanych sprawnych urządzeń pomiarowych.
5. W przypadku niesprawności, o której mowa w ust. 4, trwającej krócej niż jeden okres rozliczeniowy lub w przypadku niesprawności elementu układu pomiarowo-rozliczeniowego, będącego własnością przedsiębiorstwa energetycznego, ilość energii elektrycznej pobranej w poszczególnych strefach czasowych doby ustala się proporcjonalnie do zużycia w tych strefach w porównywalnym okresie.
6. W przypadku, jeżeli błąd wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego, będącego własnością odbiorcy skutkuje niewłaściwym rejestrowaniem zużycia energii lub element układu nie posiada ważnej cechy legalizacyjnej wymaganej na podstawie odrębnych przepisów prawa, przedsiębiorstwo energetyczne ma prawo do zastosowania w rozliczeniu z odbiorcą opłat:
a) w okresie do 3 miesięcy od dnia ostatniego prawidłowego odczytu - według stawek opłat dla grupy taryfowej, do której jest zakwalifikowany odbiorca oraz średniodobowego zużycia energii w porównywalnym okresie, pomnożonego przez liczbę dni, w których układ ten był niesprawny,
b) po upływie 3 miesięcy od dnia ostatniego prawidłowego odczytu - według stawek opłat dla grupy taryfowej, do której jest zakwalifikowany odbiorca oraz zużycia energii wyliczonego jako iloczyn wielkości mocy umownej rozliczanej przed uszkodzeniem układu pomiarowego i liczby godzin w okresie rozliczeniowym, w których układ ten był niesprawny.
7. W przypadku, jeżeli błąd wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego, będącego własnością odbiorcy, uniemożliwia określenie wielkości pobranej mocy maksymalnej, przedsiębiorstwo energetyczne ma prawo do zastosowania w rozliczeniach za zużycie mocy maksymalnej wielkość równą dwukrotności wartości mocy umownej rozliczanej w okresie bezpośrednio przed stwierdzeniem niesprawności układu pomiarowo-rozliczeniowego."
Uzasadnienie:
Propozycja dotyczy uszczegółowienia i doprecyzowania przepisów, które w praktyce wywołują spory interpretacyjne, a także wyposażenia przedsiębiorstwa energetycznego w narzędzie mobilizujące odbiorcę będącego właścicielem układu pomiarowo-rozliczeniowego do przywrócenia sprawności tego układu.

31. Proponuje się następujące brzmienie pierwszego zdania § 36:
„§ 36. W przypadku niedotrzymania przez przedsiębiorstwo energetyczne standardów jakościowych obsługi odbiorców, o ile umowa sprzedaży energii elektrycznej lub umowa o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej oraz umowa kompleksowa nie stanowi inaczej, odbiorcom przysługują bonifikaty w następującej wysokości:"
Uzasadnienie:
Doprecyzowanie zapisu poprzez dodanie „...oraz umowa kompleksowa...." - również w umowie kompleksowej mogą być określone standardy jakościowych obsługi odbiorcy.

32. W § 36 proponuje się usunąć pkt 2 o treści:
„2) za nieuzasadnioną zwłokę w usuwaniu zakłóceń w dostarczaniu energii elektrycznej, spowodowanej nieprawidłową pracą sieci - w wysokości 1/15 wynagrodzenia, o którym mowa w pkt 1;"
Uzasadnienie:
Za propozycją usunięcia zapisu przemawiają dwa powody:
przerwa w dostawach jest przerwą w dostawach bez względu na przyczynę i bonifikatę z tego tytułu regulować będą przepisy § 36, trudność w określeniu, czy w usuwaniu zakłóceń wystąpiła zwłoka i czy jest ona nieuzasadniona; kto będzie stwierdzał, że zwłoka w usuwaniu zakłóceń jest nieuzasadniona? Zarówno odbiorca jak i przedsiębiorstwo energetyczne są stronami, zatem potrzeba rozstrzygnięcia przez arbitra. Kto nim ma być - sąd? Prezes URE nie może w tej sprawie rozstrzygać - nie ma tego w katalogu jego uprawnień. A gdyby nawet były, to odwołanie przedsiębiorstwa do sądu powoduje, że w groszowej sprawie (wg „dzisiejszych pieniędzy" to ok. 220,- zł) orzeczenie zostanie wydane, jak dobrze pójdzie, za ok. 1,5 roku od wywołania sprawy.

33. Proponuje się następujące brzmienie § 37 ust. 1.:
„1. Za niedotrzymanie standardów jakościowych obsługi odbiorców oraz parametrów jakościowych energii elektrycznej, na ich pisemny wniosek, przysługują bonifikaty w wysokości określonej w taryfie lub umowie."
Uzasadnienie:
Doprecyzowanie poprzez dodanie słowa „...pisemny...", oraz wprowadzenie zasady o skanalizowaniu najważniejszych dla odbiorcy reklamacji (reklamacji finansowych) widzimy konieczność zachowania należytej staranności oraz bezpieczeństwa przepływu informacji i korespondencji z klientem. Wiadomości wymienianych często na potrzeby spraw sądowych lub prowadzonych przez URE.

34. Proponuje się następujące brzmienie § 41 ust. 2:
„2. W przypadku zmniejszenia mocy umownej w trakcie okresu obowiązywania taryfy, opłatę wynikającą ze składnika stałego stawki sieciowej zwiększa się o 20 % dla całego okresu objętego korektą."
Uzasadnienie:
Ustalenie opłaty na poziomie 20% stawki sieciowej wydaje się uzasadnione. Z jednej strony ma ona na celu powstrzymanie odbiorców od nadużywania możliwości zmiany mocy umownej w sposób nieuzasadniony, z drugiej strony nie jest zbyt wysoka, bowiem z analiz i wyliczeń wykonanych przez OSD wynika, iż doliczenie 20% nie pokrywa nawet pełnych kosztów, jakie ponosi przedsiębiorstwo w związku ze zmianą mocy umownej na niższą.
Za pozostawieniem opłaty na poziomie 20% przemawiają też utrwalone zachowania odbiorców, którzy z wyprzedzeniem ustalonym w umowach są zmotywowani do corocznego weryfikowania wysokości mocy umownej jaką następnie Operator przedstawia URE do akceptacji taryfy. Zaproponowane doliczenie 10% zwyżki składnika stałego sieciowej w związku z obniżeniem mocy umownej z pewnością nie rekompensuje rzeczywistej utraty przychodów OSD skalkulowanych w taryfie, a jednocześnie spowoduje opłacalność takiego postępowania odbiorcom, a Operator na wszystkich innych odbiorców będzie te koszty rozkładał - podkreślamy koszty błędnego lub w ogóle braku planowania mocy umownej na poszczególne okresy taryfowania.

Polska Konfederacja Pracodawców Prywatnych Lewiatan