Ocena propozycji zmian zasad handlu uprawnieniami

W roku 2007 polski przemysł rafineryjny przerobił około 20 mln ton ropy naftowej, co spowodowało emisję dwutlenku węgla na poziomie 8 mln t. Jeśli, tak jak to jest proponowane w projekcie ETS 3 na lata 2013 – 2020 (Europejski Handel Uprawnieniami do Emisji Gazów Cieplarnianych) polskie rafinerie musiałyby zakupić całą ilość uprawnień, to oznaczałoby to przy cenie 20€/tCO2 dodatkowy koszt ok. 13 USD na tonę ropy (ok. 1,8 USD/bbl).

Marże rafineryjne utrzymują się od lat na poziomie kilka dolarów na baryłkę ropy (w PKN ORLEN SA wynoszą średnio ok. 3,3 USD/bbl czyli ok. 24 USD/t), tak więc zakup uprawnień do emisji gazów cieplarnianych pokrywających zapotrzebowanie krajowych rafinerii może pochłonąć ponad 50% marży rafineryjnej.

Powyższy szacunek stawia pod znakiem zapytania opłacalność przerobu ropy naftowej w Polsce w przypadku konieczności zakupu całej puli uprawnień niezbędnej do działalności krajowych rafinerii.

W opinii PKPP Lewiatan utrata konkurencyjności krajowego przemysłu rafineryjnego prowadząca do preferowania przerobu ropy naftowej poza granicami UE może doprowadzić do znaczących zagrożeń dla bezpieczeństwa energetycznego kraju zwłaszcza wobec planów inwestycyjnych w przemyśle rafineryjnym sąsiadujących z Polską krajów nie należących do UE (Rosja, Ukraina, Białoruś). W związku z powyższym, postulujemy dokonanie poważnej rewizji projektu i zapewnienie przemysłowi rafineryjnemu nieodpłatnego przydziału uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na dotychczasowych zasadach lub w oparciu o zasadę benchmarkingu.

Pełna treść opinii