Kobiety stracą na zmianie ustawy o pracy tymczasowej
2017-01-20
Zgodnie z projektem ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych wszystkie umowy o pracę z kobietami w ciąży, nawet bardzo krótkie (kilkudniowe a nawet kilkugodzinne), które uległyby rozwiązaniu po upływie trzeciego miesiąca ciąży przedłużą się do dnia porodu. Konfederacja Lewiatan i inne organizacje przedsiębiorców z Rady Dialogu Społecznego, uważają, że to złe rozwiązanie i proponują jego zmianę.
- Tak znacząca ingerencja ustawodawcy w prawny charakter pracy tymczasowej może spowodować w praktyce daleko idące zmniejszenie zainteresowania taką formułą zatrudnienia oraz zwiększenie zainteresowania innymi formami współpracy, co bezwzględnie wpłynie na zubożenie rynku pracy, a w konsekwencji na zmniejszenie popytu na pracę kobiet i ograniczenie ich możliwości aktywnego uczestniczenia w rynku pracy - mówi Robert Lisicki, ekspert Konfederacji Lewiatan.
Kobiety stanowią 47% wszystkich pracowników tymczasowych (odsetek ten przy umowach kodeksowych jest o dwa punkty procentowe niższy) z czego 41% to osoby poniżej 26 roku życia. W praktyce okazać się może, że wzrost ryzyka związany z zatrudnieniem tej grupy pracownic, pozbawi je przyjaznego narzędzia które do tej pory skutecznie pozwalało na wejście lub powrót na rynek pracy.
- Pracodawcy uznają konieczność zabezpieczenia interesów kobiet w ciąży. Należy jednak poszukiwać rozwiązań, które zabezpieczą interesy kobiet a jednocześnie uwzględnią charakter pracy tymczasowej - dodaje Robert Lisicki. Dlatego też, zaproponowali trzy alternatywne rozwiązania:
1) zmianę przepisów ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa w stosunku do pracowników tymczasowych i odstąpienie od zasady, że pracownica tymczasowa, aby nabyć prawo do świadczeń należnych z tytułu macierzyństwa musi posiadać tytuł ubezpieczenia w momencie porodu. Wskazane byłoby zatem dokonanie zmiany art. 30 powyższej ustawy poprzez ustalenie warunków, na jakich pracownica tymczasowa może nabyć prawo do zasiłku macierzyńskiego również w przypadku ustania ubezpieczenia w okresie ciąży (np. posiadanie 3 miesięcznego okresu ubezpieczenia).
2) (również przy założeniu, że art. 13 ust. 3 ustawy nie ulega zmianie): zmiana przepisów z dnia 25.06.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa w stosunku do pracownic tymczasowych uwzględniająca przypadek rozwiązania umów o pracę po upływie 5 miesiąca ciąży. Pracownica, której stosunek pracy został rozwiązany po upływie 5 miesiąca ciąży i której nieprzerwany okres zatrudnienia (i tym samym ubezpieczenia chorobowego) przed dniem rozwiązania umowy o pracę wynosił co najmniej 3 miesiące mogłaby skorzystać z prawa do zasiłku macierzyńskiego od dnia następującego po dniu rozwiązania umowy o pracę. Po porodzie pracownicy przysługiwałby zasiłek macierzyński niewykorzystany przed porodem aż do wyczerpania łącznego okresu równego okresowi urlopu macierzyńskiego i rodzicielskiego, w każdym przypadku nie krócej niż 16 tygodni.
3) wprowadzenie w ustawie o zatrudnianiu pracowników tymczasowych zasady przedłużenia umowy o pracę do dnia porodu, ale w przypadku umów, które uległyby rozwiązaniu po upływie piątego miesiąca ciąży.
Takie rozwiązanie dawałoby ochronę kobietom w ciąży, które nie znajdą już nowej pracy, nawet tymczasowej, ze względu na stan ciąży, a jednocześnie sprzyjałoby eliminacji przypadków nadużyć.
Konfederacja Lewiatan