COP19 musi sprzyjać zrównoważonemu rozwojowi gospodarczemu

Polskie środowiska biznesowe oczekują, że szczyt klimatyczny COP19 okaże się znaczącym krokiem w kierunku stworzenia nowego, globalnego i prawnie wiążącego reżimu klimatycznego. W trakcie spotkania w Warszawie powinny zostać opracowane ramy na 2015 rok stanowiące dla gospodarki jasny i trwały sygnał, dzięki któremu biznes będzie w stanie zacząć planować swoje przyszłe działania i inwestycje - przekonuje Konfederacja Lewiatan.

Pracodawcy oczekują kompleksowego międzynarodowego porozumienia w sprawie zmian klimatycznych, które pozwoli na globalne wyrównanie szans i prowadzenie polityki zrównoważonego rozwoju gospodarczego - mówi Daria Kulczycka, dyrektorka departamentu Energii i Zmian Klimatu Konfederacji Lewiatan.

Przy podejmowaniu decyzji w sprawie wyboru najlepszych kierunków polityki makroekonomicznej pod uwagę należy brać krajowe uwarunkowania i kompetencje. Ocena, czy uwzględnienie zmian klimatycznych w innych obszarach polityki gospodarczej przyniesie pozytywne skutki oraz przyczyni się do realizacji wyznaczonych celów, a także nie da efektów przeciwnych do zamierzonych, ma kluczowe znaczenie z punktu widzenia środowisk biznesowych. Proces negocjacji klimatycznych musi być bardziej globalny, przejrzysty i mniej skomplikowany. Aby wypracować nowy sposób działania oraz praktyczne rozwiązania, rządy, biznes i społeczeństwo muszą ze sobą współpracować.

Realne porozumienie międzynarodowe musi mieć na celu zrównoważony rozwój gospodarczy. Powinno ono być oparte na konkurencyjnej cenowo i skoordynowanej polityce energetycznej, klimatycznej stymulującej rozwój przemysłu i tworzenie nowych miejsc pracy. Jednocześnie globalne porozumienie powinno rozwiewać obawy największych gospodarek dotyczące ich konkurencyjności. W tym celu pod uwagę można wziąć cały szereg mechanizmów, których zadaniem jest zredukowanie tych obaw.

• Konieczny jest jasny, przejrzysty i jednolity system monitorowania, sprawozdawczości, kontroli i redukcji emisji, niezbędny w celu umożliwienia porównywania wykonania zobowiązań zarówno na poziomie branżowym, jak i krajowym.
• Umowa powinna bazować na rynkowym podejściu w ramach obecnej Konwencji i Protokołu z Kioto, ponieważ zapewnia to poszczególnym branżom ekonomiczne bodźce zachęcające do zmniejszania emisji w sposób neutralny z technologicznego punktu widzenia.
• W celu ograniczenia potencjalnego ryzyka wycieków emisji, umowa w 2015 roku powinna zawierać mechanizmy zachęcające do łączenia różnych systemów ustalania cen węgla jako sposobu zapewnienia równych reguł gry na międzynarodowym rynku dzięki ujednoliconej cenie węgla.
• Należy przetestować każdy sposób tak, aby uniknąć negatywnego wpływu porozumienia na konkurencyjność różnych branż. Branże w poszczególnych krajach i regionach są bardzo zróżnicowane, w związku z czym proste porównanie krajowych zobowiązań w zakresie zmniejszenia poziomu emisji może wprowadzać w błąd. W celu przeprowadzenia dokładnej analizy wpływu zobowiązań należy zbadać problem na szczeblu danej branży i przyjąć podejście sektorowe.

Konfederacja Lewiatan