Eksperci krytykują sieć punktów informacyjnych EFS
2010-03-18
Eksperci wskazują przede wszystkim na niską jakość obsługi klientów, brak jednolitych standardów usług i wiarygodnych narzędzi badania satysfakcji osób z nich korzystających. Trudno też mówić o działaniu sieci, ponieważ w każdym województwie praca punktów organizowana jest inaczej. Zdaniem PKPP Lewiatan taki obraz sieci punktów konsultacyjnych poddaje w wątpliwość sens ich istnienia i finansowania
Na wniosek Lewiatana Komitet Monitorujący PO KL, podczas posiedzenia 11-12.03.2010 r., podjął dyskusję nt. zasadności stosowania kryteriów ograniczających liczbę składanych wniosków przez jednego beneficjenta, zwłaszcza w działaniach 8.1.1., 8.1.2 oraz 8.1.3 PO KL. Nasze argumenty nie zyskały niestety akceptacji pozostałych członków KM, tak więc rozwiązania przyjęte w tym zakresie na rok 2010 przez poszczególne regiony pozostaną w mocy. Zarówno w podejściu MRR jak i KE widać też dążenie do koncentrowania wsparcia i realizacji dużych projektów o charakterze quasi systemowym zamiast drobnych inicjatyw o ograniczonym zasięgu terytorialnym. W naszej opinii zarówno wartość projektów jak i liczba wniosków możliwych do złożenia powinna wynikać wyłącznie z charakteru wsparcia, a więc mieć uzasadnienie merytoryczne. Nie przekonują nas argumenty o potrzebie ograniczania kosztów obsługi konkursów (mniej wniosków oznacza mniejsze obciążenie dla instytucji organizującej nabór), czy większej efektywności dużych przedsięwzięć. Problem liczby wniosków powróci podczas dyskusji nad Planami Działania na rok 2011, dlatego już teraz zachęcamy do aktywnego włączania się w ich konsultacje, także poprzez Grupę ds. adaptacyjności i transferu wiedzy, której przewodniczy Lewiatan.Kolejnym punktem obrad KM była informacja nt. wyników badania punktów informacyjnych działających w ramach PO KL. Łącznie w sieci stworzonej na potrzeby Programu funkcjonują 42 punkty, z czego 8 w komponencie centralnym i 34 w 16 województwach (Urzędy Marszałkowskie lub ich Delegatury oraz Wojewódzkie Urzędy Pracy – czyli IP oraz IPII). Wnioski z badania są alarmujące. Eksperci wskazują przede wszystkim na niską jakość obsługi klientów, brak jednolitych standardów usług i wiarygodnych narzędzi badania satysfakcji osób z nich korzystających. Trudno też mówić o działaniu sieci, ponieważ w każdym województwie praca punktów organizowana jest inaczej. Dodatkowo pracownicy poszczególnych punktów rzadko kontaktują się między sobą, a co gorsza słabo rozwinięta jest też sieć kontaktów z instytucjami udzielającymi wsparcia (poza instytucją, która organizuje punkt). O ile sami konsultanci oceniają swoją pracę wysoko, to pogłębiona analiza pokazała, iż klient punktu rzadko otrzymuje kompleksową informację, często jest „odprawiany z kwitkiem” – do kolejnej osoby lub instytucji. Osoby pracujące w punkcie zazwyczaj pełnią inne - traktowane priorytetowo - obowiązki. Problemem jest też stosunkowo niski komfort obsługi wynikający najczęściej z braku wydzielonego miejsca, zapewniającego minimalną prywatność konsultacji. Zdecydowanie źle wygląda ocena możliwości uzyskania informacji przez telefon czy mailowo. Konsultacje telefoniczne udzielone w ramach badania trwały średnio 6 minut, co więcej w połowie przypadków nie udało się uzyskać pełnej informacji. Z kolei na niemal połowę wysłanych mailem zapytań nie otrzymano odpowiedzi.
Autorzy badania zaproponowali 9 kryteriów oceny jakości pracy punktu: IDENTYFIKACJA WIZUALNA, INFRASTRUKTURA I WYPOSAŻENIE, KOMFORT OBSŁUGI, DOSTĘPNOŚĆ i SPOSÓB DYSTRYBUCJI PUBLIKACJI, DOSTĘPNOŚĆ PUNKTU, ŁATWOŚĆ UZYSKANIA KONSULTACJI, JAKOŚĆ OBSŁUGI BEZPOŚREDNIEJ, JAKOŚĆ OBSŁUGI INTERNETOWEJ, JAKOŚĆ OBSŁUGI TEFONICZNEJ.
Spośród badanych najwyższą ocenę wg tych kryteriów otrzymały punkty zorganizowane przez UM województw pomorskiego, śląskiego i kujawsko pomorskiego. Najniższe miejsce w rankingu zajęło województwo mazowieckie. Łączna ocena dla całej sieci to zaledwie „trójka z minusem”.
Zdaniem PKPP Lewiatan taki obraz sieci punktów konsultacyjnych poddaje w wątpliwość sens ich istnienia i finansowania. W systemie wdrażania środków unijnych istnieje wiele podmiotów odpowiedzialnych za rozpowszechnianie informacji nt. możliwości uzyskania dotacji z UE m.in. sieć Punktów Informacyjnych Funduszy Europejskich 2007 – 2013 czy sieć organizowana przez PARP w ramach Krajowego Systemu Usług. Racjonalnym i efektywnym kosztowo rozwiązaniem, do którego bezskutecznie namawiamy administrację od roku 2006, byłoby zorganizowanie sieci, w ramach której wszyscy zainteresowani pozyskaniem środków unijnych otrzymywaliby kompleksowe informacje nt. możliwości i zasad w różnych programach. Ten problem regularnie pojawia się też w naszej Czarnej Liście Barier. Poszczególne instytucje zarządzające preferują jednak tworzenie własnych punktów, nawet jeśli ich działanie nie przynosi oczekiwanego efektu.
MRR zaprezentowało również wyniki ekspertyzy dotyczącej kosztów pośrednich i kosztów zarządzania w projektach finansowanych z PO KL. Część proponowanych rozwiązań jest w ocenie PKPP Lewiatan kontrowersyjna, niemniej jednak np. wprowadzenie możliwości rozliczania kosztów pośrednich stałym ryczałtem bez konieczności tworzenia metodologii ich wyliczenia jest dobrym pomysłem. Te dwie kwestie będą jeszcze przedmiotem prac KM PO KL, o czym będziemy na bieżąco informować.