Opinia ws. ustawy o praktykach absolwenckich

PKPP Lewiatan pozytywnie odnosi się do idei ustawy o praktykach absolwenckich. Stworzenie takiej formy zdobywania doświadczenia będzie sprzyjać poszerzeniu możliwości praktycznego zapoznania się z zawodem przez absolwentów. Dotychczasowy brak ustawy obejmującej swoim zakresem kwestie związane z zatrudnianiem absolwentów czy studentów w ramach tzw. praktyk, powodował, iż podejmowane przez pracodawców w tym zakresie działania zawsze były obarczone ryzykiem. Pracodawcy poszukiwali odpowiednich rozwiązań, które nie wynikały wprost z przepisów prawa, ale były raczej wynikiem ich interpretacji.

Warto mieć na względzie, że w Polsce pogłębia się przepaść między umiejętnościami nauczanymi w szkole, a kompetencjami potrzebnymi na rynku pracy. Brak wykwalifikowanych pracowników ogranicza rozwój przedsiębiorstw. Ich przygotowanie szkolne odbiega od oczekiwań pracodawców. Dlatego uchwalenie ustawy o praktykach absolwenckich może przywrócić bardzo istotne ogniwo w przygotowaniu młodych ludzi do podjęcia pracy, jakim jest praktyka. To właśnie podczas niej, często po raz pierwszy w życiu, młody człowiek ma szansę zweryfikować swoją szkolną wiedzę z koniecznością jej praktycznego zastosowania w konkretnej firmie.

Nasze wątpliwości budzi jednak dopuszczalny okres na jaki umowa może zostać zawarta. Definiowanie, iż umowa nie może być zawarta na okres dłuższy niż 3 miesiące jest znacznym ograniczeniem w przygotowaniu programu praktyki. Sygnały jakie dochodzą do nas w tej sprawie od przedsiębiorców wskazują, że okres 3 miesięcy pozwala praktykantowi jedynie na nieznaczne zorientowanie się w specyfice przedsiębiorstwa i pozyskanie wiedzy w zakresie obsługi urządzeń biurowych. Dopiero kolejne trzy miesiące dają możliwość znacznego rozszerzenia posiadanych kompetencji, podjęcia, pod okiem opiekuna, samodzielnego zadania czy projektu. Oczekiwaniem znacznej grupy praktykantów jest to, że praktyka nie ograniczy się do przysłowiowego „klejenia kopert”. Jeżeli zatem ustawa ma odpowiadać oczekiwaniom absolwentów i pracodawców, a proponowane rozwiązania spełniać swoją rolę, dopuszczalny okres obowiązywania umowy powinien zostać wydłużony do co najmniej 6 miesięcy.

Wskazujemy ponadto na wątpliwości jakie budzi kwestia ograniczenia wysokości miesięcznego świadczenia pieniężnego do dwukrotności minimalnego wynagrodzenia za pracę. Proponujemy aby określenie dopuszczalnego maksymalnego pułapu wynagrodzenia należało do stron umowy.
Liczymy, że przedstawione propozycje zostaną uwzględnione przy tworzeniu ostatecznej wersji ustawy, tak by przyczyniła się ona do zwiększenia możliwości odbywania praktyk absolwenckich.

Polska Konfederacja Pracodawców Prywatnych Lewiatan
Warszawa, dnia 30 czerwca 2009 r.