Lewiatan do Premiera ws. redukcji emisji CO2

2009-12-10

Dla europejskiego biznesu, globalne porozumienie klimatyczne będzie sukcesem, o ile zostaną w nim zawarte zdecydowane i porównywalne zobowiązania wszystkich krajów rozwniętych do ograniczeń emisji CO2. Ograniczenie emisji tylko w Europie zagrozi konkurencyjności firm z UE.

W liście piszemy m.in. "W przypadku braku globalnego porozumienia zawierającego powyższe zobowiązania, UE w żadnym wypadku nie może zwiększyć swoich jednostronnie podjętych zobowiązań do redukcji emisji gazów cieplarnianych ponad obecne 20%."

Pan Donald TUSK
Prezes Rady Ministrów
Rzeczypospolitej Polskiej

Dotyczy: Stanowisko biznesu europejskiego na posiedzenie Rady Europejskiej w dniach 10 – 11 grudnia 2009

Panie Premierze,
W imieniu BUSINESSEUROPE, europejskiej organizacji przedsiębiorców oraz Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych Lewiatan, przesyłam stanowisko europejskiego biznesu przygotowane w związku z posiedzeniem Rady Europejskiej w dniach 10 – 11 grudnia 2009 roku.
(…)
Odbywające się w dniach 11 – 12 grudnia posiedzenie Rady Europejskiej ma miejsce w samym środku negocjacji ONZ porozumienia klimatycznego w Kopenhadze. Dla europejskiego biznesu, globalne porozumienie klimatyczne będzie sukcesem, o ile będzie ono:
• zawierać wspólną wizję długoterminowego globalnego zwalczania zmian klimatu,
• zawierać zdecydowane i porównywalne zobowiązania wszystkich krajów rozwiniętych do ograniczeń emisji CO2,
• stwarzać równe szanse w międzynarodowym handlu produktami w skali globalnej,
• zawierać międzynarodowo wiążące ograniczenia emisji lub polityki walki z ociepleniem klimatu w krajach rozwijających się do roku 2020,
• ustanawiać silny, przejrzysty globalny system monitoringu, raportowania i weryfikacji działań chroniących klimat
• chronić prawa własności intelektualnej przy transferze technologii,
• uwzględniać działania na rzecz tworzenia i wspierania rozwoju globalnych polityk sektorowych,
• zapewniać równe traktowanie działań na rzecz adaptacji do zmian klimatu i przeciwdziałania zmianom klimatycznym.

W przypadku braku globalnego porozumienia zawierającego powyższe zobowiązania, UE w żadnym wypadku nie może zwiększyć swoich jednostronnie podjętych zobowiązań do redukcji emisji gazów cieplarnianych ponad obecne 20%. Równie ważne jest utrzymanie zasady 100%.bezpłatnego przydziału uprawnień do emisji dla sektorów zagrożonych przeniesieniem produkcji poza terytorium UE („carbon leakage”), tak jak zostało to zapisane w dyrektywie o Europejskim Systemie Handlu Emisjami.

Propozycja Kongresu Stanów Zjednoczonych redukcji emisji gazów cieplarnianych w USA o 17% do 2020 roku w porównaniu do poziomu z 2005 roku oznacza jedynie 3% redukcję w stosunku do poziomu z 1990 roku. Z tego powodu nie może ona zostać potraktowana jako „porównywalny” wysiłek motywujący Unię Europejską do zwiększenia jej celu redukcyjnego z 20% do 30%.

Uważamy, że zbyt mało uwagi zostało dotychczas poświęcone instrumentom, które wykorzystują siłę wolnego handlu oraz gospodarkę rynkową, aby rozwijać technologiczną współpracę w walce ze zmianami klimatu. Międzynarodowa współpraca biznesowa dotycząca czystych technologii węglowych byłaby bardziej wydatna, jeśli światowi liderzy:
• ustanowią silny system ochrony własności intelektualnej i inwestycji
• wesprą wymianę informacji o dostępnych technologiach nie objętych patentami
• zrobią prawdziwy użytek z mechanizmów transferu technologii takich jak Mechanizm Czystego Rozwoju (Clean Development Mechanism).

Także w UE potencjalna korzyść z technologii ograniczających emisję i poprawiających efektywność energetyczną jest w niewystarczającym stopniu wykorzystywana. Jeśli chcemy pogodzić ochronę środowiska ze wzrostem ekonomicznym, to konieczne jest położenie większego nacisku w nowym budżecie UE (perspektywa finansowa 2014-2020) na badania i rozwój w zakresie energii i czystych technologii węglowych.

Istotnym elementem porozumienia globalnego jest wypracowanie racjonalnego mechanizmu wsparcia finansowego krajów najbiedniejszych w walce ze zmianami klimatycznymi. Komisja Europejska proponuje, aby podział zobowiązań finansowych w skali globalnej jak i wewnątrzunijnej opierał się na zasadzie zdolności do płacenia (ability to pay) oraz poziomie emisji (responsibility for emissions levels).

O ile wprowadzenie takiego klucza podziału środków na szczeblu międzynarodowym nie budzi zastrzeżeń polskiego biznesu, to zgadzamy się ze stanowiskiem Rządu Polskiego, że zastosowanie takiego mechanizmu na szczeblu UE, spowoduje przerzucenie ciężaru związanego z finansowaniem na barki mniej zamożnych krajów członkowskich, które mają duży udział węgla w strukturze paliw, a więc i duże emisje. Postulujemy do Rządu o kontynuacje prac na szczeblu UE nad wypracowaniem sprawiedliwego, wewnątrzunijnego mechanizmu finansowania krajów najbiedniejszych w walce z ociepleniem klimatu, który jednocześnie pozwoli Polsce realizować krajową redukcję emisji gazów cieplarnianych.

PKPP Lewiatan popiera również utrzymanie w Porozumieniu Kopenhaskim zapisów z Protokołu z Kioto umożliwiających handel jednostkami przyznanej emisji w systemie globalnym (UNFCCC) po roku 2012. Polska, która zredukowała emisje CO2 ponad zobowiązania z Kioto, posiada znaczące nadwyżki jednostek AAU’s i jest szczególnie zainteresowana możliwością ich sprzedaży i wykorzystaniem środków na przedsięwzięcia służące ochronie klimatu. Brak zapisów dotyczących bankowania AAU’s w nowym porozumieniu globalnym może znacząco utrudnić Polsce realizację długoterminowej polityki klimatycznej i uszczuplić pulę środków na działania klimatyczne po roku 2012.
(…)
Mam nadzieję, że Pan Premier weźmie pod uwagę w swoich decyzjach opinie europejskiej społeczności biznesowej.

Z poważaniem
Henryka Bochniarz
Prezydent
Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych Lewiatan