Polska Konfederacja Pracodawców Prywatnych Lewiatan zawsze wspierała i wspiera ideę umowy społecznej, która byłaby porozumieniem organizacji pracodawców, pracobiorców i rządu na rzecz szybszego, długofalowego wzrostu gospodarczego oraz rozwiązywania kluczowych problemów społecznych. Inspirujące są dla nas doświadczenia niektórych krajów europejskich, w tym Irlandii i Hiszpanii, w których zawarte porozumienia doprowadziły do nadzwyczaj korzystnych skutków społecznych i ekonomicznych.

To dlatego, mimo nikłego dotychczas zaangażowania rządu w proces dialogu społecznego, podpisujemy kolejny dokument w sprawie rozpoczęcia negocjacji nad Umową Społeczną. Mamy nadzieję, że podpisanie deklaracji przez premiera rządu zdyscyplinuje poszczególne resorty do zaangażowania się w negocjacje i dzięki temu zakończą się one sukcesem.

Liczymy także na to, że w okresie negocjacji rząd powstrzyma się od kierowania do Sejmu projektów legislacyjnych dotyczących tematów objętych rozmowami, jak to miało miejsce jeszcze niedawno. Uważamy, że tylko taka postawa otworzy rzeczywistą przestrzeń dla naszych negocjacji. Trudno sobie bowiem wyobrazić skuteczne rozmowy, gdy równolegle w parlamencie zapadać będą decyzje w negocjowanych kwestiach.

W dokumencie rządowym „Sprawozdanie z działalności Zespołu ds. Umowy Społecznej” znalazło się szereg propozycji, które korespondują z postulatami PKPP Lewiatan. Jednak część propozycji rządu nie stanowi naszym zdaniem materii negocjacyjnej i powinna być realizowana w ramach rutynowej działalności Rady Ministrów. Na przykład problemy planowania przestrzennego, funkcjonowania sądownictwa gospodarczego, wspierania innowacyjności, konkretnych rozwiązań w ramach polityki rodzinnej czy wiele innych mogą być rozwiązane przez specjalistów i nie wymagają zwierania kompromisów.

W ramach Umowy powinniśmy się natomiast skoncentrować na problemach drażliwych społecznie, których skierowanie na drogę parlamentarną uzależnione jest od porozumienia reprezentacji pracowników, pracodawców i rządu. Zbyt długa lista tematów negocjacyjnych grozi rozsadzeniem negocjacji. Dlatego proponujemy, aby rozmowy dotyczyły następującej problematyki:
1. Emerytury pomostowe i przyszłość systemu emerytalno-rentowego.
2. Efektywność wykorzystania środków publicznych.
3. Wsparcie samozatrudnienia jako formy rozwoju przedsiębiorczości.
4. Mechanizmy kształtowania wynagrodzeń i pozapłacowe koszty pracy.
5. Bezpieczeństwo i elastyczność w zatrudnieniu.
6. Wspieranie polityki rodzinnej poprzez rozwój elastycznych form zatrudnienia i wykorzystywanie aktywnej polityki rynku pracy.
7. Finansowanie ochrony zdrowia, w tym odpowiednie wynagradzanie pracowników.

Liczymy, że tym razem negocjację zakończą się Umową Społeczną, która pokaże Europie i światu, że Polacy chcą i potrafią wykorzystać szansę na cywilizacyjny awans swojego kraju.