Bruksela - Publiczne Przesłuchanie w sprawie ochrony przed szkodliwym importem
2007-03-15
13 marca odbyło się w komisji Europejskiej publiczne przesłuchanie na temat ochrony przed szkodliwym importem. Konfederacja Lewiatan uczestniczyła w nim poprzez swoich stałych przedstawicieli w Brukseli. Poniżej przedstawiamy ich relację, potwierdzającą zbieżność naszego stanowiska z opiniami zdecydowanej większości producentów europejskich.
PKPP Lewiatan opublikowała niedawno w tym serwisie swoje stanowisko, przekazane do Komisji Europejskiej, wobec Zielonej Księgi na temat ewentualnych zmian w obecnym systemie ochrony producentów unijnych przed nierzetelną konkurencją ze strony importu. Wyraziliśmy pogląd, że obecny system środków ochronnych (tzw.TDI) działa zadowalająco i nie wymaga istotnych modyfikacji, poza usprawnieniami proceduralnymi.
Na przesłuchanie zgłosiło się około 350 uczestników. Większość reprezentantów sektora produkcji była przeciwna wprowadzaniu istotniejszych zmian do TDI. Często wyrażano opinię, że obecne instrumenty są dość skuteczne i Unia nie powinna jednostronnie wprowadzać obostrzeń do procedur ochrony własnego rynku. Zmiany mogłyby być rozważone, gdyby wprowadzano je we wszystkich krajach WTO. Tym niemniej podkreślona została konieczność zwiększenia przewidywalności i przejrzystości procedur przy postępowaniach w sprawach związanych z TDI.
Z drugiej strony organizacje konsumenckie stwierdziły, że interesy konsumentów nie są w wystarczającym stopniu uwzględniane przy analizie spraw antydumpingowych.
Zdania na temat podniesienia poziomu reprezentatywości przemysłu europejskiego dla potrzeb procedur TDI powyżej poziomu 25% były podzielone. Większość prelegentów sprzeciwiła się podwyższeniu tego progu wyłącznie w Unii Europejskiej. Uderzyłoby to bowiem szczególnie w możliwości obrony interesów sektorów mało skoncentrowanych oraz MSP. Argument o niekorzystnym wpływie takiej zmiany na małe i średnie przedsiębiorstwa podkreślony został zwłaszcza przez przedstawicieli przemysłu tekstylnego i odzieżowego oraz sektora chemicznego.
Z kolei, będący w mniejszości zwolennicy podwyższenia omawianego progu uzasadniali swoje stanowisko tym, że poziom 25% jest mało reprezentatywny oraz koniecznością uwzględnienia innych podmiotów poza producentami, jako reprezentantów danego przemysłu w wymiarze wspólnotowym np. przedsiębiorstw zajmujących się projektowaniem, ulepszaniem lub sprzedażą danego produktu.
Większość uczestników była przeciwna zmianie tego kryterium. Importerzy oraz firmy lokujące swoją produkcję poza Europą nie powinny być traktowane preferencyjnie ze względu na powiązania kapitałowe, bądź własnościowe z Europą. Takie opinie wyrażali zwłaszcza przedstawiciele przemysłu chemicznego i stalowego. Stwierdzano, że rozszerzenie kryterium europejskiego okazałoby się „koniem trojańskim” przemysłu chińskiego, stąd obowiązkowe powinno być wprowadzenie kryterium kraju pochodzenia.
Dominował pogląd, że obecnie stosowane kryteria interesu wspólnotowego i dość elastyczna procedura wymiaru cła ochronnego zapewniają Komisji wystarczającą swobodę przy postępowaniach TDI. Zwrócono jednakże uwagę na potrzebę większej przejrzystości i „odpolitycznienia” prowadzonych postępowań. Sugerowano także dłuższe terminy na zgłaszanie komentarzy i bardziej obiektywne kryteria przy ocenie badanych skarg. Wiele uwag dotyczyło ulepszenia procedury zwrotu kosztów. Pojawiły się też sugestie wprowadzenia obowiązkowego przeglądu procedury ochronnej w połowie okresu jej obowiązywania.
Większość uczestników przesłuchania podkreśliła konieczność poprawy przejrzystości procedur, wymiany informacji, także z innymi dyrekcjami Komisji (np. TAXUD oraz OLAF). Powszechnie postulowano udostępnianie on-line informacji na temat postępowań, oczywiście z odpowiednim zachowaniem poufności informacji.
Na przesłuchanie zgłosiło się około 350 uczestników. Większość reprezentantów sektora produkcji była przeciwna wprowadzaniu istotniejszych zmian do TDI. Często wyrażano opinię, że obecne instrumenty są dość skuteczne i Unia nie powinna jednostronnie wprowadzać obostrzeń do procedur ochrony własnego rynku. Zmiany mogłyby być rozważone, gdyby wprowadzano je we wszystkich krajach WTO. Tym niemniej podkreślona została konieczność zwiększenia przewidywalności i przejrzystości procedur przy postępowaniach w sprawach związanych z TDI.
Z drugiej strony organizacje konsumenckie stwierdziły, że interesy konsumentów nie są w wystarczającym stopniu uwzględniane przy analizie spraw antydumpingowych.
Zdania na temat podniesienia poziomu reprezentatywości przemysłu europejskiego dla potrzeb procedur TDI powyżej poziomu 25% były podzielone. Większość prelegentów sprzeciwiła się podwyższeniu tego progu wyłącznie w Unii Europejskiej. Uderzyłoby to bowiem szczególnie w możliwości obrony interesów sektorów mało skoncentrowanych oraz MSP. Argument o niekorzystnym wpływie takiej zmiany na małe i średnie przedsiębiorstwa podkreślony został zwłaszcza przez przedstawicieli przemysłu tekstylnego i odzieżowego oraz sektora chemicznego.
Z kolei, będący w mniejszości zwolennicy podwyższenia omawianego progu uzasadniali swoje stanowisko tym, że poziom 25% jest mało reprezentatywny oraz koniecznością uwzględnienia innych podmiotów poza producentami, jako reprezentantów danego przemysłu w wymiarze wspólnotowym np. przedsiębiorstw zajmujących się projektowaniem, ulepszaniem lub sprzedażą danego produktu.
Większość uczestników była przeciwna zmianie tego kryterium. Importerzy oraz firmy lokujące swoją produkcję poza Europą nie powinny być traktowane preferencyjnie ze względu na powiązania kapitałowe, bądź własnościowe z Europą. Takie opinie wyrażali zwłaszcza przedstawiciele przemysłu chemicznego i stalowego. Stwierdzano, że rozszerzenie kryterium europejskiego okazałoby się „koniem trojańskim” przemysłu chińskiego, stąd obowiązkowe powinno być wprowadzenie kryterium kraju pochodzenia.
Dominował pogląd, że obecnie stosowane kryteria interesu wspólnotowego i dość elastyczna procedura wymiaru cła ochronnego zapewniają Komisji wystarczającą swobodę przy postępowaniach TDI. Zwrócono jednakże uwagę na potrzebę większej przejrzystości i „odpolitycznienia” prowadzonych postępowań. Sugerowano także dłuższe terminy na zgłaszanie komentarzy i bardziej obiektywne kryteria przy ocenie badanych skarg. Wiele uwag dotyczyło ulepszenia procedury zwrotu kosztów. Pojawiły się też sugestie wprowadzenia obowiązkowego przeglądu procedury ochronnej w połowie okresu jej obowiązywania.
Większość uczestników przesłuchania podkreśliła konieczność poprawy przejrzystości procedur, wymiany informacji, także z innymi dyrekcjami Komisji (np. TAXUD oraz OLAF). Powszechnie postulowano udostępnianie on-line informacji na temat postępowań, oczywiście z odpowiednim zachowaniem poufności informacji.
