Opinia Konfederacja Lewiatan w sprawie projektu ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy

Uwagi ogólne:

Utrzymująca się od długiego czasu trudna sytuacja na rynku pracy pokazuje, że funkcjonujący system rynku pracy jest anachroniczny i niewydolny. Dlatego, Konfederacja Lewiatan popiera przeprowadzenie kompleksowej reformy na rynku pracy, w której idąc przykładem innych państw członkowskich, wprowadzi możliwość kontaktowania części usług rynku pracy prywatnym podmiotom. Rozwiązanie to wprowadza konkurencję, gwarantującą wysoką jakość realizowanych świadczeń oraz pozwala funkcjonować, w szerszym zakresie, wyspecjalizowanym podmiotom zapewniającym  efektywność podejmowanych działań. Wieloletnie i bogate doświadczenie prywatnych firm zapewni osobom bezrobotnym indywidualne podejście, szczególnie potrzebne osobom które z różnych względów mają największy problem z dostępem do rynku. Działalność podmiotów prywatnych byłaby komplementarna w stosunku do działań Publicznych Służb Zatrudnienia, co zwiększałoby liczbę osób mających szansę na zdobycie zatrudnienia lub szybszy powrót do pracy.

Dlatego też, kontraktacja usług nie powinna, jak przewiduje projekt, mieć charakteru akcesoryjnego i symbolicznego rozwiązania. Tylko jej szerokie zastosowanie, przy jednoczesnym wprowadzeniu nowych instrumentów rynku pracy oraz odpowiednich zasad ich wykorzystywania, pozwoli w sposób odczuwalny i w krótkim czasie, polepszyć sytuację osób bezrobotnych i doprowadzić do ich zatrudnienia.

Uwagi szczegółowe:

1. Konfederacja Lewiatan pozytywnie odnosi się do pomysłu profilowania osób bezrobotnych  i w związku z tym różnicowania kierowanej do nich pomocy. Rozwiązanie takie wprowadza zindywidualizowane formy pomocy stosowane zależnie od sytuacji w jakiej znajduje się osoba bezrobotna na rynku pracy. Określenie położenia na rynku danego bezrobotnego będzie miało miejsce za pomocą narzędzi i metod rekomendowanych przez ministra pracy tj. elektronicznego kwestionariusza do profilowania usług dla osób bezrobotnych. Konfederacja Lewiatan proponowała już podczas prac nad założeniami do ustawy by czynnikiem decydującym o zakwalifikowaniu bezrobotnego do jednej z trzech grup był czas pozostawania przez niego bez pracy. Zdaniem Konfederacji, ten zasadniczy element najlepiej wskazuje oddalenie od rynku pracy bezrobotnego. Istnieje ryzyko, że sama diagnoza na podstawie kwestionariusza może doprowadzić do błędnej klasyfikacji.

Niewiadomo również jakie kryteria zostaną przyjęte przy określaniu zmiennych, o których mowa w ustawie, decydujących o zakwalifikowaniu bezrobotnego do danego profilu tj. Oddalenie od rynku pracy i Gotowość do powrotu na rynek pracy.

Ponadto, zdaniem Konfederacji Lewiatan wśród bezrobotnych znajduje się grupa osób, które bezwzględnie powinny zostać włączone do trzeciego profilu ze względu na wsparcie jakiego wymagają w związku z wejściem lub powrotem na rynek pracy. W szczególności należą do nich:

- osoby zwolnione z zakładów karnych ;

- osoby niepełnosprawne ze znacznym stopniem niepełnosprawności;

- osoby młode do 25 roku życia.

2. Pozytywnie odnosimy się propozycji zobowiązania jednostek sektora publicznego do ogłaszania informacji o wolnych miejscach pracy do powiatowych urzędów pracy.

Jednak już na etapie konsultacji założeń Konfederacja Lewiatan wskazywała, że rozwiązanie to jest niewystarczające i proponowała zbudowanie ogólnodostępnego portalu, który gromadziłby oferty pracy z całego rynku (dostarczane przez urzędy pracy i agencje zatrudnienia) oraz dane osób poszukujących pracy, dostarczone przez urzędy pracy. Dlatego, faza testowa powstającego aktualnie ogólnopolskiego portalu powinna jak najszybciej się zakończyć, by mógł on zacząć być wykorzystywany przez szeroki krąg odbiorców.

Takie rozwiązanie bowiem od lat funkcjonuje w Holandii, gdzie urzędy pracy skupiają się przede wszystkim na działaniach mających na celu powrót bezrobotnych na rynek pracy, podczas gdy podmioty niepubliczne (w tym agencje zatrudnienia) koncentrują się na dostarczeniu miejsc pracy - przy czym praca tymczasowa jest traktowana na równi z pracą stałą (jest to powszechna i godna forma zatrudnienia). Portal uposażony jest w narzędzie dopasowujące kwalifikacje zarejestrowanych osób do dostępnych ofert pracy. Wynikiem tego są konkretne oferty pracy przedstawiane danej osobie w trybie automatycznym (a także lista potencjalnych kandydatów, spełniających określone kryteria na dane miejsce pracy).

3. Zdaniem Konfederacji Lewiatan należy zwiększyć rolę portalu EURES by stał się on efektywnym instrumentem zatrudnieniowym wspomagającym mobilność terytorialną pracowników. W tym celu należałoby jednak podjąć działania na rzecz jego spopularyzowania, ponieważ znaczna część bezrobotnych, ale także wielu pracodawców nie wie o jego istnieniu.

Ponadto, jednym z kryteriów jakie spełnić ma podmiot ubiegający się o akredytację EURES-u jest wykazanie minimum rocznego doświadczenia w prowadzeniu pośrednictwa pracy za granicą (art. 5a ust.3 pkt. 4), co wydaje się okresem zbyt krótkim by stwierdzić rzetelność i prawidłowość funkcjonowania firmy. Podmioty prowadzące pośrednictwo pracy i pracy tymczasowej w ramach sieci EURES powinny dawać rękojmię należytego wykonania swoich zobowiązań, dlatego Lewiatan rekomenduje ustalenie progu minimalnego doświadczenia na poziomie dwóch lat.

4. Negatywnie odnosimy się do ograniczenia kręgu osób, które będą mogły skorzystać z grantu na telepracę. Konfederacja Lewiatan od lat zabiega o uproszczenie przepisów związanych z telepracą, w szczególności w zakresie obowiązków pracodawcy związanych z zachowaniem bezpiecznych i higienicznych warunków pracy. Jej odbiurokratyzowanie jest szansą na znalezienie zatrudnienia nie tylko dla bezrobotnych rodziców powracających na rynek pracy oraz bezrobotnych, którzy zrezygnowali z zatrudnienia z uwagi na sprawowanie opieki nad osobą zależną (jak zostało wskazane w projekcie), ale również wielu osób niepełnosprawnych, osób z grupy 50+, a także młodych ludzi które znacznie lepiej posługują się nowoczesnymi technologiami niż przedstawiciele innych grup. Dlatego też niezrozumiałe jest tak wąskie oznaczenie bezrobotnych, którzy będą mogli z tego instrumentu skorzystać.

Szczególnie, biorąc również pod uwagę kolejne ograniczenie podmiotowe związane z niemożnością przyznania grantu na zatrudnienie członka rodziny. Jest to rozwiązanie naruszające interesy tradycyjnych spółek rodzinnych, w wielu przypadkach od lat działających na polskim rynku.

W związku z powyższym, Konfederacja Lewiatan rekomenduje zniesienie ograniczenia podmiotowego i wprowadzenie regulacji umożliwiającej skorzystanie z grantu na telepracę wszystkim osobom bezrobotnym.

Zbyt długa jest również proponowana przez resort pracy gwarancja zatrudnienia pracownika w związku z którym pracodawca otrzymał grant. Konieczność 12- lub 18-miesięcznego zatrudnienia może odstraszać przedsiębiorców od skorzystania z tego instrumentu, szczególnie biorąc pod uwagę ograniczenie sposobu nawiązania stosunku prawnego jedynie do stosunku pracy. Konfederacja Lewiatan proponuje wprowadzenie możliwości zatrudnienia bezrobotnego również na podstawie elastycznych form lub ograniczenie gwarancji zatrudnienia na podstawie umowy o pracę do 3-miesięcznego okresu próbnego przy pełnym wymiarze czasu pracy lub 6-miesięcznego przy połowie wymiaru czasu pracy.

Niezrozumiałe jest również dlaczego pracodawca ma ponosić konsekwencje rezygnacji z pracy przez pracownika, w związku z zatrudnieniem którego otrzymał grant na telepracę. Wówczas, zgodnie z projektem, starosta ma prawo skierować na zwolnione miejsce pracy innego bezrobotnego, a jeżeli brak jest odpowiedniej osoby to  pracodawca będzie musiał zwrócić grant proporcjonalnie do okresu nieutrzymania zatrudnienia. Takie rozwiązanie nie bierze pod uwagę interesów przedsiębiorców oraz narusza ich prawo do swobodnego kształtowania zespołu pracowników. Konfederacja Lewiatan proponuje wprowadzić możliwość niezaakceptowania przez przedsiębiorcę nowego kandydata wskazanego przez starostę jeśli nie będzie on odpowiadał wymaganiom pracodawcy. Natomiast w sytuacji braku odpowiedniej osoby na zwolnione miejsce lub niemożności zastąpienia pracownika z innych przyczyn, pracodawca nie musiałby zwracać otrzymanego grantu. Jest to rozwiązanie racjonalne również z perspektywy ewentualnych wydatków poczynionych przez pracodawcę na utworzenie stanowiska pracy. Będą one obejmować nie tylko zakup komputera czy telefonu komórkowego, ale również podłączenie sieci teleinformatycznej oraz stworzenie warunków odpowiadających wymaganiom BHP w miejscu zamieszkania pracownika. Dlatego zastąpienie go inną osobą, która będzie mogła skorzystać ze stworzonego miejsca pracy może okazać się w wielu przypadkach niemożliwe.

5. Negatywnie odnosimy się do ograniczenia podmiotowego świadczenia aktywizacyjnego, które zostało przewidziane jako instrument wsparcia bezrobotnych powracających na rynek pracy po przerwie związanej z wychowywaniem dziecka oraz bezrobotnych, którzy zrezygnowali z zatrudnienia lub innej pracy z uwagi na opiekę nad osobą zależną. Tak jak w przypadku grantu na telepracę, nie ma wytłumaczenia dla tak wąskiego oznaczenia grupy beneficjentów mogących skorzystać ze świadczenia.

Dlatego też i w tym przypadku, Konfederacja Lewiatan rekomenduje wprowadzenie świadczenia aktywizacyjnego jako instrumentu, z którego będą mogli skorzystać wszyscy bezrobotni. Ponadto, tak jak i przy telepracy, ustawodawca nie wziął pod uwagę przy korzystaniu ze świadczenia aktywizacyjnego możliwości zatrudnienia bezrobotnego na podstawie elastycznych form zatrudnienia.

Konfederacja Lewiatan proponuje również znieść ograniczenie korzystania ze świadczenia aktywizacyjnego przez pracodawcę, który uzyskał prawo do pożyczki z Funduszu Pracy na utworzenie miejsca pracy.

Pozytywnie oceniamy regulację związaną z wydłużeniem karencji w prawie do zasiłku dla bezrobotnych, którzy rozwiązali umowę o pracę zawartą na podstawie skierowania przez powiatowy urząd pracy w związku z korzystaniem ze świadczenia aktywizacyjnego. Konfederacja Lewiatan proponuje umożliwić korzystanie z tego rozwiązania także wobec bezrobotnych w związku z zatrudnieniem których pracodawca otrzymuje grant na telepracę.

6. Pozytywnie Konfederacja Lewiatan ocenia wprowadzenie nowego instrumentu w postaci pożyczki na podjęcie działalności gospodarczej. Naszym zdaniem zamiana dofinansowania na pożyczkę pozytywnie wpłynęłaby na rozwój przedsiębiorczości, ograniczając liczbę mikroprzedsiębiorstw zamykających działalność zaraz po upływie terminu, w którym byłyby zobowiązane do zwrotu kwoty dofinansowania. Tym niemniej projekt nie przewiduje zniesienia przepisu art. 46 ust. 1 pkt. 2, co oznacza, że nadal bezrobotni będą mogli również ubiegać się o dofinansowanie rozpoczynanej działalności w kwocie do 6- krotności przeciętnego wynagrodzenia.

Jednocześnie, pozytywnie odnosimy się do pozostawienia instytucji refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla bezrobotnego (art.46 ust. 1 pkt.1). W tej sytuacji jednak niezrozumiałe jest wprowadzenie możliwości zaciągania pożyczki na ten sam cel przez pracodawców. Szczególnie, biorąc pod uwagę tę samą wysokość ewentualnego dofinansowania jak i limitu pożyczki.

7. Negatywnie odnosimy się do propozycji Programu Aktywizacja i Integracja. Niniejsza propozycja, dotycząca osób z trzeciej grupy bezrobotnych, po raz kolejny promuje rozwiązania od dawna już uważane za nieskuteczne, takie jak roboty publiczne czy prace społecznie użyteczne. Obecnie osoby w najtrudniejszym położeniu (długotrwale bezrobotne, byli więźniowie, dłużnicy alimentacyjni, czy nisko wykształcone kobiety powracające na rynek pracy po okresie macierzyństwa), są poddawane instrumentom, służącym raczej aktywizacji społecznej niż przywróceniu na rynek pracy. Do tych działań zalicza się właśnie prace społecznie użytecznych oraz roboty publiczne, które mają najniższą efektywność netto - w praktyce statystycznie nieistotną. Nie możemy zapominać, że każdy miesiąc zmniejsza szanse tych osób na odnalezienie drogi powrotnej do zatrudnienia. Wymagają oni zindywidualizowanego podejścia, połączonego ze skutecznym zorientowaniem na znalezienie pracy i utrzymanie na rynku pracy, co możliwe jest jedynie we współpracy z wykwalifikowanymi specjalistami spoza systemu Publicznych Służb Zatrudnienia. Tymczasem, zanim osoby z trzeciej grupy będą mogły  być skierowane do operatora zewnętrznego, obowiązkowo będą objęte Programem Aktywizacja i Integracja. Współczesne europejskie trendy w aktywizacji osób długotrwale bezrobotnych pokazują wyraźnie, ze sektor publiczny stara się możliwie szybko przekazać te osoby do operatora zewnętrznego, aby zwiększyć szanse bezrobotnych na zatrudnienie. Stąd w przypadku wielu grup, jak młodzi, czy samotni rodzice już po 6 miesiącach od zarejestrowania kieruje się osoby do programów prowadzonych przez zewnętrznych usługodawców. Uważamy, że wprowadzenie do rozwiązań systemowych Programu Aktywizacja i Integracja  jedynie wydłuży czas pozostawania bezrobotnych z trzeciej grupy poza rynkiem pracy, o kolejne 2 do 6 miesięcy. Postulujemy rezygnację z przedmiotowej propozycji i objęcie beneficjentów systemu obligatoryjnym wsparciem wykwalifikowanych podmiotów zewnętrznych, na podstawie kontraktacji usług.

8. Negatywnie odnosimy się do propozycji zasad finansowania i sposobu zlecania usług aktywizacyjnych. Mimo długoletniej nieefektywności publicznych służb zatrudnienia w zakresie aktywizacji osób bezrobotnych, projekt w bardzo ograniczonym stopniu odnosi się do usługi kontraktacji. Z jednej strony zakłada bowiem bardzo wąską grupę beneficjentów, których aktywizacją miałyby się zająć wyspecjalizowane firmy prywatne tj. bezrobotni wskazujący na duże oddalenie od rynku pracy i znaczny brak gotowości do podjęcia pracy (czy zakwalifikowani do trzeciej grupy). Z drugiej zaś, nawet przy tej wąskiej grupie przewiduje dobrowolność korzystania z tego rozwiązania przez marszałka województwa.

Według Konfederacji Lewiatan, ze względu na wysoką efektywność prowadzonych działań, potwierdzoną doświadczeniem innych państw (np. Wielkiej Brytanii), kontraktacja powinna stanowić podstawowy sposób przywracania na rynek pracy osób wymagających indywidualnego wsparcia. Dlatego, z pomocy wyspecjalizowanych podmiotów zewnętrznych powinni móc skorzystać także bezrobotni drugiej szansy (oddaleni od rynku pracy), jak również inni określeni przez ustawodawcę jako osoby w szczególnej sytuacji na rynku pracy, tj. osoby wymienione w art. 49 projektu ustawy oraz osoby długotrwale bezrobotne.

Wśród kryteriów wyboru dostawcy usług aktywizacyjnych zostały wskazane prócz doświadczenia i efektywności działań, również rekomendacje ministra pracy. Kryterium to budzi głębokie wątpliwości ze względu na wysoką uznaniowość szefa resortu pracy oraz sprzeczność z przepisami regulującymi zamówienia publiczne.

Zdaniem Konfederacji Lewiatan, nakład pracy związany z aktywizacją osoby bezrobotnej jest determinowany wieloma czynnikami. Należą do nich m.in. powód wykluczenia (doświadczenia międzynarodowych firm wskazują na bardzo wysokie koszty programów dla osób bezrobotnych z problemami zdrowotnymi), region w którym program jest realizowany oraz czas trwania projektu. Dlatego, uważamy, że wysokość wynagrodzenia za usługę aktywizacyjną powinna być zmienna i odpowiadać powyższym elementom, w tym przede wszystkim długości trwania projektu.

Przyjmując, że czas niezbędny dla efektywnego zatrudnienia i utrzymania na rynku pracy osoby długotrwale bezrobotnej wynosi minimum  18 miesięcy (przy 6 -miesięcznym okresie utrzymania zatrudnienia), to związane z tym wynagrodzenie powinno być proporcjonalnie wyższe. W związku z tym Konfederacja Lewiatan proponuje by za maksymalne wynagrodzenie za jednego bezrobotnego przyjąć 4 - krotność przeciętnego wynagrodzenia dla projektów trwających 18- miesięcy.  Dla projektów dłuższych maksymalna wysokość wynagrodzenia byłaby obliczana proporcjonalnie.

Nie znajdujemy wytłumaczenia dla kolejnego ograniczenia kontraktacji związanego ze zlecaniem usług aktywizacyjnych w pierwszej kolejności przez powiatowe urzędy pracy, które nie spełniły warunków otrzymania od ministra pracy środków z Funduszu Pracy w celu uzyskania lepszej efektywności (art.9 ust.2a6 pkt 1 i 2). Zdaniem Konfederacji Lewiatan, warunki te pozwalają na obliczanie zasobów osobowych i nakładu pracy, a nie efektywności ich działań. Celem wprowadzenia zmian systemowych jest aktywizacja jak największej liczby osób bezrobotnych oddalonych od rynku pracy. Dlatego, Konfederacja Lewiatan rekomenduje usunięcie tego ograniczenia i wprowadzenie możliwości kontraktowania usług w całej Polsce jednocześnie, od dnia wejścia w życie ustawy.

Ponadto, koncepcja zlecania usług aktywizacyjnych powinna być naszym zdaniem wypracowana na poziomie ogólnokrajowym, tak by zachować jednolicie wysoki poziom standardów programów. Na podstawie doświadczeń programu pilotażowego mogłoby ją przygotować Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej, co zapewniłoby jednocześnie odpowiednią kontrolę nad prawidłowością procedury zlecania usług aktywizacyjnych. Ponadto, zdaniem Konfederacji Lewiatan, koncepcja powinna zawierać również rekomendacje dla marszałków województw podpisujących umowy z dostawcami usług. Dotyczyłyby one kwestii związanych z przeprowadzaniem przetargów na usługi aktywizacyjne i byłyby stosowane zgodnie z zasadą „comply or explain".

Jednolity, określony ustawowo sposób rozliczania efektywności podmiotów prywatnych zobowiązuje do wprowadzenia jednolitych standardów zlecania usług podmiotom prywatnym. Wśród nich powinny się znaleźć kwestie dotyczące:

- szczegółowego rozbicia poszczególnych transz płatności,

Przy czym Konfederacja Lewiatan proponuje zmienić zasady wypłaty ostatniej transzy wynagrodzenia w taki sposób by było one wypłacane :

-po 120 dniach utrzymania przez bezrobotnego pracy lub działalności gospodarczej w wysokości 10%,

-po 150 dniach  utrzymania przez bezrobotnego pracy lub działalności gospodarczej w wysokości 10%,

-po 180 dniach  utrzymania przez bezrobotnego pracy lub działalności gospodarczej w wysokości 10%.

Takie rozwiązanie wydaje się bardziej motywujące i słuszne w związku z tym, że działania nad utrzymaniem zatrudnienia przez bezrobotnego są podejmowane przez dostawcę usług w każdym miesiącu trwania projektu.

- standardów kontraktacji, w tym specyfikacji istotnych warunków zamówienia;

Są one kluczowe z punktu widzenia przyszłych efektów i powodzenia przygotowanej reformy rynku pracy. Zdaniem Konfederacji Lewiatan, należałoby odejść od prymatu ceny na rzecz udokumentowanego doświadczenia w aktywizacji osób bezrobotnych oraz jakości usługi przedstawionej w ofercie. Za wzór zaproponować można pilotażowy projekt małopolski, w którym na ocenę składały się: oferta - 55%, doświadczenie - 35% i cena -10%.

Rekomendujemy także usunięcie z ustawy obowiązku zapewnienia centrum aktywizacyjnego w każdej miejscowości, w której znajduje się powiatowy urząd pracy. Naszym zdaniem, weryfikacja ofert przetargowych pod kątem zapewnienia najlepszego zaplecza osobowego i infrastrukturalnego jest czynnikiem eliminującym firmy, które nie byłyby w stanie zapewnić realizacji usługi na odpowiednio wysokim poziomie (oferta - waga 55%). 

Ponadto, Konfederacja Lewiatan proponuje zrezygnować również z punktowania deklarowanej efektywności (stosowana w projekcie pilotażowym), ponieważ może być ona doprowadzić do wygrywania przetargów przez podmioty, które określając swoje cele na niemożliwym do zrealizowania poziomie, doprowadzą jedynie do wydłużenia czasu pozostawania poza rynkiem pracy osób i tak od niego oddalonych.

- możliwości wykonania usługi do końca trwania projektu;

W innym przypadku wykonawca nie ma motywacji by szukać zatrudnienia dla osoby bezrobotnej przez cały czas trwania projektu. Taki zapis (stosowany przy projekcie pilotażowym) ogranicza także możliwości wykazania przez wykonawców efektywności.

Projekt niewłaściwie, zdaniem Konfederacji Lewiatan, zakłada minimalną liczbę osób (250), które mają zostać skierowane do dostawcy usług z jednego powiatowego urzędu pracy. Doświadczenie projektu pilotażowego pokazuje, że projekty realizowane regionalnie dają gwarancję efektywnego działania i aktywizacji dużej liczby osób. Dlatego, Konfederacja Lewiatan proponuje by skalę projektu określać regionalnie tzn. w ramach województwa, a także by na tym poziomie minimalną grupą bezrobotnych, którzy wezmą udział w programie było 1500 osób.

Przepis (art. 66 f ust.1) wskazujący na zakres informacji przekazywanych przez marszałka województwa wyłonionemu w przetargu dostawcy usług, wymaga dołączenia danych kontaktowych osób bezrobotnych zakwalifikowanych do projektu.

Doświadczenie programu pilotażowego, przy przyjęciu proponowanych w projekcie okresów utrzymania zatrudnienia i terminów wypłat wynagrodzeń, pokazuje że przy zasadzie rocznego budżetowania wydatków państwowych, dostawcy mogą mieć problemy z rozliczaniem realizacji usług. Szczególnie, że wnioski dostawców mogą być składane nie częściej niż raz w miesiącu. Dlatego, Konfederacja Lewiatan proponuje by projekty aktywizacyjne mogły być finansowane przez dwa kolejne lata ze środków Funduszu Pracy.

Konfederacja Lewiatan negatywnie ocenia system kar nakładany na dostawców usług za niezrealizowanie wskaźnika skuteczności zatrudnieniowej i utrzymania w zatrudnieniu. Powołując się na doświadczenia innych krajów, przyjmuje się, że struktura płatności zaproponowana w projekcie jest instrumentem w wystarczającym stopniu weryfikującym efektywność działania, dlatego dodatkowe kary nie są stosowane. Dostawca usług musi bowiem z własnych środków przygotować infrastrukturę, ponieważ jego ewentualny zysk jest odroczony w czasie i zależny od efektów działania. Niewywiązanie się z podjętych działań stanowi karę samą w sobie w związku z brakiem wynagrodzenia czyli zwrotu poniesionych pierwotnie kosztów. Dlatego, Konfederacja Lewiatan postuluje usuniecie art. 66j, określającego wysokości kar przewidzianych dla dostawców usług.

W projekcie brakuje informacji na temat czasu trwania projektu, co budzi zdziwienie biorąc pod uwagę ustalone już wynagrodzenie i strukturę jego płatności. Zdaniem Konfederacji Lewiatan minimalnym okresem trwania projektu przy obowiązku 6-miesięcznego utrzymania zatrudnienia jest 18-miesięcy.

Uzupełnienie opinii (02.09.2013)