Uwagi do inicjatywy e-sprawozdawczość w zakresie przepisów telekomunikacyjnych
2016-10-05
Konfederacja Lewiatan z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę „e-sprawozdawczość", dążącą do eliminacji powtarzających się obowiązków sprawozdawczych adresowanych do przedsiębiorców. W naszej ocenie, rozpoczęcie przeglądu takich obowiązków od branży telekomunikacyjnej, jest uzasadnione ze względu na ilość danych, jakie przekazuje ona do organów publicznych.
I. Uwagi wstępne
Odnosząc się do zakresu przeglądu ram telekomunikacyjnych rozważanych w ramach prac grupy roboczej ds. e‑sprawozdawczości uważamy, że powinien on obejmować obowiązki wynikające z ustawy prawo telekomunikacyjne a także informacje przekazywane do Komisji Europejskiej w ramach obowiązkowej sprawozdawczości - np. COCOM, Agenda Cyfrowa, sprawozdawczość roamingowa.
Wskazane byłoby - w miarę możliwości - uspójnienie definicji i zakresów z danymi zbieranymi na potrzeby polskich organów, tak aby drobne różnice w definicjach/okresach czasowych etc. nie powodowały konieczności przygotowywania i przekazywania dużej liczby formularzy. Nawet niewielkie różnice w obowiązujących definicjach powodują bowiem konieczność generowania nowych danych z obszaru, dla którego podobne dane były/będą przekazywane w ramach innego formularza.
Celem inicjatywy e-sprawozdawczość powinno być stworzenie jednego źródła (platformy/bazy), z którego odpowiedni organ/urząd mógłby, zgodnie z zakresem swych uprawnień, pobierać potrzebne mu dane. Organy/urzędy miałyby obowiązek sprawdzania, czy potrzebny im zakres danych dostępny jest w takim źródle i mogłyby występować do przedsiębiorcy o ich przekazanie jedynie w przypadku braku dostępności pewnej kategorii danych w tym źródle.
Podnosząc kwestię finansową, uważamy iż przedsiębiorcy nie powinni ponosić kosztów związanych z implementacją e-sprawozdawczości wynikających m.in. z dostosowania systemów i innych zmian technicznych.
II. Propozycje ogólnych zasad e-sprawozdawczości w sektorze telekomunikacyjnym
1. Formularze Urzędu Komunikacji Elektronicznej (UKE) - jako organu regulacyjnego w zakresie działalności telekomunikacyjnej- powinny być bazą dla innych instytucji. Oznacza to, iż stosowane przez UKE definicje poszczególnych pojęć powinny być wiążące dla innych podmiotów. Należy mieć na uwadze, iż UKE ma największe doświadczenie w pozyskiwaniu i analizowaniu rynków telekomunikacyjnych. Z tego względu definicje UKE w formularzach są stosowane w praktyce od wielu lat. W związku z tym uważamy, że jeżeli jakiś organ chce pozyskać dane z rynku telekomunikacyjnego, to w pierwszej kolejności powinien zgłosić się do UKE.
2. Zasadnym byłoby więc zlikwidowanie obowiązku przekazywania danych do GUS dotyczących części telekomunikacyjnej (formularze: Łt-1kpp, ŁT-5, ŁT-10) w związku z tym, iż niezbędne dane mógłby uzyskać z UKE (m.in. liczbę stacji bazowych, liczbę kart SIM).
3. Postulujemy wprowadzenie zasady, że jeżeli Komisja Europejska wnosi o przekazanie danych nt. rynku telekomunikacyjnego w Polsce za pośrednictwem UKE, to UKE wykorzystuje dane, które zostały przekazane w ramach Formularzy UKE. Jeżeli definicje w formularza Komisji Europejskiej w porównaniu do formularzy UKE różnią się nieznacznie, to przekazywane są dane już zebrane z Formularzy UKE z adnotacją o różnicy w definicji. Operatorzy w tym przypadku przekazywaliby tylko te dane, których nie ma w Formularzach UKE.
4. Jeżeli organ zgłosi się do operatora o dane, które wcześniej zostały przekazane do UKE, operator ma prawo wskazać, iż przedmiotowy zakres danych został już przekazany do UKE lub naliczyć opłatę za przygotowanie i przekazanie danych.
5. UKE mógłby co roku publikować na stronie internetowej Urzędu dane zbiorcze dla rynku telekomunikacyjnego w formie umożliwiającej łatwą obróbkę danych, tak aby inne instytucje mogły wykorzystywać dane UKE nt. rynku. UKE mógłby publikować również dane po każdej przeprowadzonej analizie danego rynku w formie umożliwiającej łatwą obróbkę danych.
6. Dane finansowe, dotyczące ruchu, liczby abonentów, o które UKE lub UOKiK proszą na potrzeby różnych analiz rynków, przekazywane są regularnie poprzez formularze dla UKE dotyczące sprawozdawczości z działalności telekomunikacyjnej, formularz COCOM, formularz Agendy Cyfrowej. Ponadto, dane o liczbie abonentów raportowane są do GUS w trybie kwartalnym. Z tego względu, optymalnym rozwiązaniem byłoby gdyby, właściwe organy mogły pobierać potrzebne im dane z tych formularzy i ograniczyć tym samym liczbę zapytań wysyłanych do przedsiębiorców.
III. Uwagi szczegółowe
1. Przykłady powtarzania się obowiązków sprawozdawczych:
Dane wymagane w ramach tzw. Agendy Cyfrowej[1], przekazywane na potrzeby Komisji Europejskiej pokrywają się z danymi przekazywanymi w ramach regulacyjnej sprawozdawczości rocznej realizowanej do końca marca każdego roku, wynikającej z art. 7 ustawy Prawo telekomunikacyjne. Np.:
Ø przychody z usług telekomunikacyjnych, wymagane w Agendzie Cyfrowej są przekazywane również w ramach poszczególnych formularzy sprawozdawczości rocznej,
Ø dane o inwestycjach ujęte są również w formularzu F00,
Ø ruch w sieci stacjonarnej w podziale na poszczególne frakcje ujęty jest w formularzu F01, a VOIP w formularzu F10 sprawozdawczości rocznej,
Ø liczba abonentów usługi stacjonarnej jest raportowana w ramach formularza F01, podobnie informacje o numerach przeniesionych,
Ø liczba abonentów usług wiązanych w podziale na poszczególne usługi składowe - ujęta jest w formularzu F08.
Również Formularz COCOM, obejmujący informacje dotyczące stanu łączy szerokopasmowych własnych/dzierżawionych w podziale na poszczególne technologie i poszczególne prędkości przepływności łącza, powiela częściowo informacje przekazywane w ramach inwentaryzacji sieci.
2. Inwentaryzacja
Istotnym obciążeniem w sprawozdawczości jest obowiązek potocznie określany jako „inwentaryzacja", który polega na corocznym przekazywaniu danych nt. lokalizacji i parametrów infrastruktury, świadczonych usługach do poziomu budynków oraz prowadzonych inwestycjach (do poziomu punktu adresowego). Wynika on z art. 29 ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych. Proponowane zmiany to:
Ø Ograniczenie obowiązku przekazywania danych o sieci mobilnej do poziomu raz na trzy lata z wyjątkiem danych niezbędnych dla POPC, które przekazywane byłyby raz na rok.
Ø Ograniczenie obowiązku przekazywania danych o świadczonych usługach tylko do sieci stacjonarnej. Rezygnacja z raportowania danych o świadczonych usługach mobilnych w określonych lokalizacjach z uwagi, że użytkownik może zmieniać miejsce świadczenia usługi [zgodnie ze specyfiką usługi, nie jest ona w sposób stały związana z jedną lokalizacją.]
Ø Zmiana obowiązku o przekazywaniu danych o inwestycjach do wartości bardziej ogólnych (np. ogólny planowany budżet na Capex);
Ø Racjonalizacja zakresu przekazywanych danych o świadczonych usługach stacjonarnych do adresów budynków, w których przedsiębiorcy telekomunikacyjni świadczą usługi, obejmując informacje o technologii w oparciu, o którą świadczone są te usługi i przepustowości.
Niezrozumiałe wydaje się nam pozyskiwanie danych o zakresie topologii sieci, w tak detalicznym ujęciu, jaki obowiązuje dotychczas. Jako przykład można wskazać dane dotyczące profilu kabla w zakresie jego faktycznej zajętości, które w momencie ich przekazywania już są zdezaktualizowane. Trudno zatem oczekiwać by były wiarygodnym źródłem do dalszych analiz czy ich wykorzystania np. do badania możliwości ich dzierżawy. Innym przykładem są dane na temat lokalizacji muf/złączy optycznych. Informacje te naszym zdaniem nie mają wartości poznawczej z uwagi, że ich dokładność jest zbyt mała do określenia możliwości nawiązania/połączenia z innym operatorem."
3. Przykłady dublowania danych kierowanych w ramach ww. obowiązków i danych wymaganych przez inne organy
Ø Część danych przekazywanych co roku do UKE w ramach działalności telekomunikacyjnej - formularz F05, F06 (dane dotyczące ruchu i przychodów dla głosu, SMS i transmisji danych; dane abonenckie post-paid i pre-paid, w tym klienci usługi Internet) pokrywa się z danymi do rocznego formularza GUS Łt10.
Ø Zgodnie z wymogami ustawy prawo telekomunikacyjne, przedsiębiorcy telekomunikacyjni przekazują do UKE roczne sprawozdania finansowe, które mogłyby być także wykorzystywane na potrzeby zbierania danych przez GUS, NBP, UOKiK.
IV. Czas potrzebny na realizację obowiązków sprawozdawczych
Trudno jest oszacować czas potrzebny na przygotowanie danych oraz powtarzalność i redundancję, z uwagi na fakt, że w przedsiębiorstwach różne komórki organizacyjne przekazują różne zakresy danych. Wymagałoby to dogłębnej analizy i zapewne w każdym przedsiębiorstwie byłyby to inne wartości. Warto podkreślić, że każdy zakres danych wygenerowanych na potrzeby danego formularza jest przez przedsiębiorcę sprawdzany z danymi z innych formularzy, tym samym im więcej formularzy, tym więcej czasu te czynności zajmują.
W przypadku tzw. inwentaryzacji przygotowanie wymaganych danych zajmuje jednej firmie 5 tygodni pracy wielu specjalistów.
Oprócz kosztów pozyskania danych na potrzeby inwentaryzacji pojawia się koszt przekazania danych do systemów informatycznych administracji. Załadowanie bardzo dużej ilości danych do systemów UKE zawsze zajmuje kilka dni. Rozwiązaniem byłaby poprawa wydolności SIIS, częstsza i łatwa dostępność systemu w ciągu roku oraz łatwa możliwości aktualizowania dużych wolumenów danych już raz wgranych.
V. Forma przekazywania informacji
Formy przekazywania danych określane są przez dany organ/urząd i są następujące:
Ø papierowa;
Ø papierowa oraz nośnik elektroniczny lub załącznik mailowy;
Ø elektroniczna poprzez portal z wykorzystaniem określonych przez organ/urząd formularzy (np. GUS) lub funkcjonalności (np. SIIS).
Konfederacja Lewiatan, 04.10.2016
KL/416/203/MP/2016
[1] Chodzi o dane przekazywane przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych na żądanie Prezesa UKE, które następnie przekazywane są do Komisji Europejskiej w związku z realizacją założeń Agendy Cyfrowej. Podstawą żądania prezesa UKE jest artykuł 6 ustawy Prawo telekomunikacyjne. Zob. https://www.uke.gov.pl/agenda-cyfrowa-2016-17220
