Uwagi Konfederacji Lewiatan do projektu ustawy o zmianie ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska oraz niektórych innych ustaw (projekt z dnia 7 czerwca)
2018-06-20
W związku z toczącym się procesem legislacyjnym dotyczącym projektu ustawy o zmianie ustawy
o Inspekcji Ochrony Środowiska oraz niektórych innych ustaw (projekt z dnia 7 czerwca), pragnę podkreślić, że Konfederacja Lewiatan widzi potrzebę rozwiązania problemu udziału „szarej strefy"
w procesie gospodarowania odpadami. Widzimy konieczność jej eliminacji poprzez zwiększenie efektywności i sprawności kontroli dokonywanych przez inspekcję ochrony środowiska.
Widząc potrzebę inicjatywy legislacyjnej w opisanych wyżej aspektach, pragniemy również wskazać,
iż wszystkie instrumenty służące temu celowi, muszą być proporcjonalne i adekwatne, dlatego pozwalam sobie zgłosić następujące zastrzeżenia:
1. Jako nieproporcjonalne należy uznać rozwiązanie zaproponowane w art. 1 pkt 9 gdzie dodaje się art. 9a ust. 2 w którym wyłącza się stosowanie art. 48, 50, 51, 54, 55, 58 ustawy - Prawo przedsiębiorców. Należy rozważyć, czy nie jest wystarczającym rozwiązanie zawarte w art. 47 ust. 2 tejże ustawy, który pozwala przeprowadzać kontrole pozaplanowe m.in. w sytuacji, gdy organ kontroli poweźmie uzasadnione podejrzenie:
a) zagrożenia życia lub zdrowia,
b) popełnienia przestępstwa lub wykroczenia,
c) popełnienia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego,
d) innego naruszenia prawnego zakazu lub niedopełnienia prawnego obowiązku
- w wyniku wykonywania działalności gospodarczej objętej kontrolą.
2. W zakresie dodawanego art. 9c ust. 5 i ust. 6 pragnę zauważyć, iż mogą pojawić się praktyczne trudności w udowodnieniu braku możliwość technicznych lub wystąpienia zagrożenia wystąpienia szkód w dużych rozmiarach, w procedurze wstrzymania ruchu instalacji lub urządzenia. Ciężar udowodnienia tej okoliczności nie powinien być przerzucany na podmiot prowadzący działalność gospodarczą. Do rozważenia pozostaje poprzestanie na oświadczeniu podmiotu o zachodzeniu tych okoliczności, które świadczą o braku możliwość wstrzymania instalacji.
3. W odniesieniu do art. 1 pkt 11, którym dodaje się m.in. art. 10b ust. 2 pkt 2, należy podkreślić,
że uprawnienie w postaci przeszukania pomieszczeń i innych miejsc powinno być ograniczone do sytuacji, gdy istnieje uzasadnione podejrzenie popełniania przestępstw. Rozciąganie tego uprawnienia na inne okoliczności należy uznać za bezzasadnie i nieproporcjonalne.
4. Z niepokojem przyjmujemy możliwość delegowania uprawnień inspekcyjnych, na inne bliżej nieokreślone podmioty. Przeprowadzenie czynności rozpoznawczych i operacyjnych jest ściśle sformalizowane, a odpowiedzialność za ich przeprowadzenie musi być maksymalnie określona. Rozwiązanie przewidziane w dodawanym art. 10b ust. 3 w powiązaniu z art. 10d należy uznać
za niedopuszczalne.
5. Jako zbyt daleko idące jest uregulowanie obligatoryjnego nadawania, z mocy prawa, natychmiastowej wykonalności decyzjom, o których mowa w art. 12 ust. 4 (art. 1 pkt 12). Niezależnie od powyższego, z przepisu tego nie wynika, czy mamy tutaj do czynienia z klasycznym rygorem nadawania natychmiastowej wykonalności, czy tez z obowiązkiem jego nadania przez organ.
6. Nie jest zasadnym przyznawanie organom inspekcji uprawnienia do wzruszania każdej decyzji administracyjnej dotyczącej korzystania ze środowiska. Dlatego wnosimy o rezygnację
z wprowadzania dodawanego art. 16a (art. 1 pkt 15). Alternatywnie można rozważyć wprowadzenie zamkniętego katalogu decyzji, względem których takie uprawnienie będzie przysługiwało.
7. W odniesieniu do art. 1 pkt 27, w którym dodawany jest art. 31b należy uznać, że nadawany rygor natychmiastowej wykonalności decyzjom o wymierzeniu administracyjnej kary pieniężnej, jest uprawnieniem zbędnym. Dodatkowo można mieć zasadnicze wątpliwości co do określoności znamion czynności wykonawczych deliktów administracyjnych stypizowanych w ust. 1 art. 31b. Wydają się one być zbyt szerokie i niedookreślone.
Pobierz stanowisko >>>
