Minimalne wynagrodzenie wymagane do udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy - opinia

2014-08-25

W nawiązaniu do pisma numer DP-I-0231-90/14/JG z dnia 17 lipca 2014 r., które wpłynęło do Konfederacji Lewiatan w dniu 22 lipca 2014 roku.

W nawiązaniu do pisma numer DP-I-0231-90/14/JG z dnia 17 lipca 2014 r., które wpłynęło do Konfederacji Lewiatan w dniu 22 lipca 2014 roku, w sprawie konsultacji projektu rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia wymaganego do udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt czasowy
w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji, pragniemy nadmienić, iż w ocenie członków zrzeszonych w Konfederacji Lewiatan, określona w art. 139 ustawy o cudzoziemcach z dnia 12 grudnia 2013 roku (stanowiącym delegację ustawową dla ministra spraw wewnętrznych do wydania przedmiotowego rozporządzenia) wysokość minimalnego wynagrodzenia wymaganego do udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji, na poziomie nie  niższym niż równowartość 150% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w poprzednim roku kalendarzowym obliczanego na podstawie komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego ogłaszanego w danym roku na podstawie art. 20 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych jest wygórowana.

Firmy zrzeszone w Konfederacji Lewiatan wskazują, iż około 30 % pracowników cudzoziemców oddelegowanych do pracy w Rzeczypospolitej Polskiej otrzymuje wynagrodzenia niższe od minimum wskazanego w rozporządzeniu wydanym na podstawie powołanego powyżej art. 139 ustawy o cudzoziemcach. Należy mieć na względzie,
iż zatrudnienie pracowników obcokrajowców wiąże się z ponoszeniem przez zatrudniającego wielu dodatkowych kosztów poza wynagrodzeniem, takich jak koszty zamieszkania, podróży, diet, ubezpieczenia etc.

Stąd wysokość wynagrodzenia, o którym mowa powyżej powinna być ustalana na poziomie regionalnym, nie niższym niż wynagrodzenie oferowane na danym stanowisku pracy w konkretnym regionie, w zależności od sytuacji na lokalnym rynku.