Ustawa o specjalnych strefach ekonomicznych - opinia

2014-11-26

Treść opinii przesłanej do Jana Burego, Przewodniczącego Klubu Parlamentarnego Polskiego Stronnictwa Ludowego.

W związku z zaplanowanym na dzień 26 listopada br. sprawozdaniem Komisji Gospodarki o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz niektórych innych ustaw (druki nr 2856 i 2911), Konfederacja Lewiatan zwraca się z prośbą o poparcie przez posłów Klubu Parlamentarnego Polskie Stronnictwo Ludowe propozycji zawartych w sprawozdaniu Komisji Gospodarki, a w szczególności nowego brzmienia art. 8 ust. 3 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych.

Zdaniem Konfederacji Lewiatan propozycja Komisji Gospodarki, zawarta w druku 2911, nie narusza prawa UE i wpłynie korzystnie na funkcjonowanie specjalnych stref ekonomicznych.

Zgodnie z prawem UE (Dyrektywa 2004/18WE oraz nowa dyrektywa 2014/24 UE) przepisy o zamówieniach publicznych powinny stosować tzw. „instytucje prawa publicznego". Instytucja prawa publicznego musi spełniać, zgodnie z dyrektywą, 3 cechy: a) być osobą prawną, b) być zależną od państwa, c) być utworzoną w celu zaspokajania potrzeb powszechnych o niekomercyjnym charakterze.

Spółki zarządzające specjalnymi strefami ekonomicznymi, zdaniem Konfederacji Lewiatan, nie spełniają 3 warunku. Nie zostały bowiem utworzone w celu zaspokajania i w bieżącym funkcjonowaniu nie zaspokajają takich potrzeb. Potrzeby powszechne to potrzeby ogółu, a charakter niekomercyjny to inny, niż związany z prowadzeniem działalności gospodarczej. Specjalna strefa ekonomiczna działa wyłącznie na ustawowo wydzielonym obszarze i kieruje swe działania do podmiotów, które uzyskały zezwolenie administracyjne na działanie w jej obszarze, co wyłącza powszechność zaspokajanych potrzeb.

Zaspokajane przez strefę potrzeby tego ograniczonego kręgu podmiotów są potrzebami stricte biznesowymi, a więc mają komercyjny (przeciwny do wskazywanego w dyrektywie) charakter.

W tej kwestii wypowiadał się także Trybunał  Sprawiedliwości UE:

·      W orzeczeniu C-373/00 Adolf Truley wskazał, iż potrzeba o charakterze powszechnym to potrzeba o charakterze ogólnym, dotycząca co do zasady indywidualnego odbiorcy. Działania kierowane wyłącznie do przedsiębiorców z zezwoleniem na działanie w strefie nie spełniają tego wymogu.

·      W orzeczeniu C-360/96 wskazał, że nawet zaspokajanie potrzeb skierowanych do dużej grupy podmiotów (np. ogółu przedsiębiorców) choć ma charakter powszechny,

·      nie zaspokaja potrzeb niekomercyjnych, lecz związane z prowadzeniem biznesu i tym samym nie podlega dyrektywom. Działania zaspokajające wyłącznie potrzeby związane z prowadzeniem działalności gospodarczej (co czynią strefy) nie wypełnia więc dyspozycji dyrektyw.

·      W orzeczeniu C-18/01 Korhonnen wskazał, że tylko działalność dająca możliwość udziału konsumentom zaspokaja takie potrzeby. Na terenie strefy, do którego ograniczają się działania, nie funkcjonują konsumenci. 

Zdaniem Konfederacji Lewiatan spółki zarządzające specjalnymi strefami ekonomicznymi, którym zadanie to powierzono na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, nie są zamawiającymi, o których mowa w dyrektywach 2004/18WE
oraz 2014/24 UE.