Rozdział 1
Art.2 pkt 13  

jest:

„13) instalacja odnawialnego źródła energii - instalację stanowiącą wyodrębniony zespół:

a)        urządzeń służących do wytwarzania energii i wyprowadzania mocy, przyłączonych w jednym miejscu przyłączenia, w których energia elektryczna lub ciepło są wytwarzane z jednego rodzaju odnawialnych źródeł energii, a także magazyn energii elektrycznej przechowujący wytworzoną energię elektryczną, połączony z tym zespołem urządzeń lub

b)        obiektów budowlanych i urządzeń stanowiących całość techniczno-użytkową służący do wytwarzania biogazu rolniczego, a także połączony z nimi magazyn biogazu rolniczego;"

Rekomendacja: pozostawić definicję instalacji bez zmian, ale dodać art. 74a wprowadzający zapisy umożliwiające realizacje inwestycji w etapach:

1. W sytuacji gdy brak jest możliwości realizacji w jednym etapie instalacji odnawialnego źródła energii opartej o jeden rodzaj odnawialnego źródła energii, możliwe jest podzielenie realizacji takiej instalacji na nie więcej jak 3 etapy pod warunkiem:

1)      zapewnienia przez wytwórcę technicznej możliwości odrębnego rozliczania produkcji i sprzedaży energii elektrycznej wytworzonej przy wykorzystaniu urządzeń zainstalowanych w każdym z etapów,

2)      zapewnienia, że łączna moc instalacji odnawialnego źródła energii, zainstalowana w wyniku realizacji wszystkich etapów, nie spowoduje konieczności zmiany grupy do jakiej byłaby zaliczona instalacja.

2. Jako odrębne grupy instalacji, o których mowa w ust.1 pkt.2 rozumie
   się następujące grupy instalacji odnawialnego źródła energii oparte o jeden rodzaj odnawialnego źródła energii, o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej:

1)      większej niż 40 kW lecz mniejszej niż 500 kW,

2)      od 500 kW do 1 MW,

3)      większej niż 1 MW.

3.      Poszczególne etapy realizacji instalacji odnawialnego źródła energii mogą być realizowane zarówno przed jak i po dniu wejścia w życie Rozdziału 4.

4.      W sytuacji, o której mowa w ust.1 do etapu instalacji odnawialnego źródła energii stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące instalacji odnawialnego źródła energii.

5.      Jeżeli istnieją warunki techniczne w jednym miejscu przyłączenia może być przyłączona więcej niż jedna instalacja odnawialnego źródła energii, o ile są one oparte o różne rodzaje odnawialnych źródeł energii."

Uzasadnienie:

Propozycja zmiany w powyższym zakresie powodowana jest koniecznością wprowadzenia do zapisów ustawy regulacji umożliwiających realizację inwestycji w etapach oraz możliwości podłączenia w punkcie przyłączeniowym jak zdefiniowano w ustawie wielu instalacji źródeł wykorzystujących zasoby odnawialne. Przy obecnym brzmieniu definicji instalacji odnawialnego źródła energii (dalej „instalacji OZE") nowy zespół urządzeń służących do wytwarzania energii
i wyprowadzania mocy, przyłączonych w jednym miejscu przyłączenia, w których energia elektryczna lub ciepło są wytwarzane z jednego rodzaju odnawialnych źródeł energii, wybudowany w ramach rozbudowy istniejącej instalacji OZE (dalej „zespół urządzeń"), nie stanowi odrębnej instalacji OZE. Brak możliwości utworzenia odrębnej instalacji OZE (połączenie w jedną instalacje OZE istniejącej instalacji OZE i nowo wybudowanego zespołu urządzeń) ma fundamentalne znaczenie dla budowy kolejnego źródła energii przyłączonego w tym samym punkcie i dotyczy praktycznie wszystkich technologii, w tym w szczególności budowy w jednostce wytwórczej kolejnych kotłów biomasowych, rozbudowy elektrowni wiatrowych itd.

Dodatkowo zapisy te są istotne ze względu na:

(i)   określenia okresu wsparcia nowo wybudowanego zespołu urządzeń - zgodnie z ustawą okres ten wynosi 15 lat od dnia wytworzenia po raz pierwszy energii elektrycznej w tej instalacji OZE, a więc rozpoczyna się po uruchomieniu istniejącej instalacji OZE (pierwszego etapu budowy instalacji) w oczywisty sposób powodując skrócenie okresu wsparcia dla nowo wybudowanego zespołu urządzeń;

(ii) utrzymania wsparcia dla istniejącej instalacji OZE (pierwszego etapu budowy instalacji) gdyż budowa nowego zespołu urządzeń może być potraktowana jako modernizacja istniejącej instalacji OZE i wówczas:

a)      zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy energia elektryczna z odnawialnych źródeł energii wytworzona w instalacji odnawialnego źródła energii zmodernizowanej po dniu wejścia w życie rozdziału 4 może zostać sprzedana w drodze aukcji wyłącznie w przypadku, gdy:

-        w wyniku modernizacji instalacji odnawialnego źródła energii nastąpił przyrost łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej;

-        nakłady na modernizację instalacji odnawialnego źródła energii wyniosły nie mniej niż 30% wartości początkowej modernizowanej instalacji;

b)      zgodnie z art. 74 ust. 5 sprzedaż energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wytworzonej w zmodernizowanej instalacji odnawialnego źródła energii dotyczy energii elektrycznej wytworzonej proporcjonalnie do przyrostu łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej tej instalacji.

Brak dedykowanych regulacji uniemożliwia rozbudowę elektrowni wiatrowej, jeżeli w danej lokalizacji istnieją ku temu warunki w przyszłości. Brak możliwości uznania kolejnych etapów instalacji jako oddzielnej instalacje OZE i w konsekwencji potraktowanie całej farmy jako jednej instalacji powoduje oczywiste skrócenie okresu wsparcia dla drugiego i kolejnych etapów wsparcia inwestycji o czas jaki upłynie od uruchomienia pierwszej turbiny (rozpoczęcia dostaw energii elektrycznej) do czasu uruchomienia kolejnych etapów.

Dodatkowo ustawa z obecnymi zapisami nie wskazuje na możliwość rozliczania wyprodukowanej energii elektrycznej z rozbudowywanej instalacji, podległej pod aukcyjny system wsparcia.

Rozdział 4 Art.39 - ust. 1 do 3

jest:

„Art. 39. 2. Na łączną wartość pomocy publicznej, o której mowa w ust. 1, składają się:

1) różnica między przychodami ze sprzedaży energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnego źródła energii w instalacji odnawialnego źródła energii, o której mowa w art. 72, stanowiącymi iloczyn ilości energii i ceny podanej w ofercie dla tej energii elektrycznej a wartością sprzedaży tej samej ilości energii elektrycznej ustaloną według średniej ceny sprzedaży energii elektrycznej na rynku konkurencyjnym w poprzednim kwartale ogłoszonej przez Prezesa URE na podstawie art. 23 ust. 2 pkt 18a ustawy - Prawo energetyczne, obowiązującej w dniu złożenia oferty;

2) przychody uzyskane ze sprzedaży praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia, świadectw pochodzenia z kogeneracji w rozumieniu ustawy - Prawo energetyczne, oraz świadectw efektywności energetycznej w rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. Nr 94, poz. 551, z późn. zm.⁹⁾), lub wartość tych świadectw uzyskanych, w tym umorzonych, ustalona na podstawie średniej ważonej ceny danego świadectwa w roku, w którym zostało uzyskane, określonej na podstawie transakcji zawartych na giełdzie towarowej
w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2014 r. poz. 197), zwanej dalej „ustawą o giełdach towarowych"; zdania pierwszego nie stosuje się do świadectw pochodzenia z kogeneracji wydanych dla energii elektrycznej wytworzonej w jednostkach kogeneracji, o których mowa w art. 9l ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo energetyczne, w okresie od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 30 kwietnia 2014 r.;

3) ulgi i zwolnienia w podatkach i opłatach z tytułu wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w instalacji odnawialnego źródła energii;

4) inna pomoc o charakterze inwestycyjnym, bez względu na formę jej udzielenia, przeznaczona na budowę lub przebudowę instalacji odnawialnego źródła energii."

rekomendacja:

„Art. 39. 2. Na łączną wartość pomocy publicznej, o której mowa w ust. 1, składają się:

1) różnica między przychodami ze sprzedaży energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnego źródła energii w instalacji odnawialnego źródła energii, o której mowa w art. 72, stanowiącymi iloczyn ilości energii i ceny podanej w ofercie dla tej energii elektrycznej a wartością sprzedaży tej samej ilości energii elektrycznej ustaloną według średniej ceny sprzedaży energii elektrycznej na rynku konkurencyjnym w poprzednim kwartale ogłoszonej przez Prezesa URE na podstawie art. 23 ust. 2 pkt 18a ustawy - Prawo energetyczne, obowiązującej w dniu złożenia oferty;

2) przychody uzyskane ze sprzedaży praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia, świadectw pochodzenia z kogeneracji w rozumieniu ustawy - Prawo energetyczne, oraz świadectw efektywności energetycznej w rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. Nr 94, poz. 551, z późn. zm.⁹⁾), lub wartość tych świadectw uzyskanych dla instalacji odnawialnego źródła energii, o której mowa w art. 72, w tym umorzonych, ustalona na podstawie średniej ważonej ceny danego świadectwa w roku, w którym zostało uzyskane, określonej na podstawie transakcji zawartych na giełdzie towarowej w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2014 r. poz. 197), zwanej dalej „ustawą o giełdach towarowych"; zdania pierwszego nie stosuje się do świadectw pochodzenia z kogeneracji wydanych dla energii elektrycznej wytworzonej w jednostkach kogeneracji, o których mowa w art. 9l ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo energetyczne, w okresie od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 30 kwietnia 2014 r.;

3) ulgi i zwolnienia w podatkach i opłatach z tytułu wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w instalacji odnawialnego źródła energii, o której mowa w art. 72;

4) inna pomoc o charakterze inwestycyjnym, bez względu na formę jej udzielenia, przeznaczona na budowę lub przebudowę instalacji odnawialnego źródła energii, o której mowa w art. 72."

Uzasadnienie:

Zmiana w powyższym zakresie podyktowana jest pojawiającymi się wątpliwościami, czy analizowanie składników łącznej wartości pomocy publicznej, o której mowa w art. 39.2, będzie dotyczyło konkretnej instalacji OZE (wyodrębnionego zespołu urządzeń wytwórczych) przystępującej do aukcji czy też łącznie wszystkich instalacji OZE (w tym funkcjonujących w systemie certyfikatów) należących do jednego operatora (np. przedsiębiorstwa eksploatującego dwie lub więcej instalacji OZE wykorzystujących różne odnawialne źródła energii oraz jednostkę wysokosprawnej kogeneracji wspieraną z odrębnego systemu wsparcia).

Przykład:
W przypadku przedsiębiorstwa będącego operatorem jednostki kogeneracji oraz małej elektrowni wodnej (wspólna koncesja na wytwarzanie energii elektrycznej) nie jest jasne czy przy analizowaniu wielkości dozwolonej pomocy publicznej dla budowy nowej lub modernizacji małej elektrowni wodnej należy uwzględnić przychody ze sprzedaży świadectw pochodzenia OZE i CHP, uzyskanych przez jednostkę kogeneracji i inne źródła wytwórcze ujęte w tej samej koncesji. Wydaje się, że w przypadku wystąpienia takiej interpretacji, nowa elektrownia wodna nie miałaby szans
na udział w aukcji.

Rozdział 4

Art. 43 ust. 1

jest:

„Cena zakupu energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o której mowa w art. 42 ust. 1 i 5, stanowi równowartość średniej ceny sprzedaży energii elektrycznej na rynku konkurencyjnym w poprzednim kwartale, ogłoszonej przez Prezesa URE na podstawie art. 23 ust. 2 pkt 18a ustawy - Prawo energetyczne."

rekomendacja:

„Cena zakupu energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o której mowa w art. 42 ust. 1 i 5, stanowi równowartość średniej ceny sprzedaży energii elektrycznej na rynku konkurencyjnym w kwartale poprzedzającym poprzedni kwartał, ogłoszonej przez Prezesa URE na podstawie art. 23 ust. 2 pkt 18a ustawy - Prawo energetyczne."

Uzasadnienie:

Obecne rozwiązanie w ustawie o OZE powoduje, że cena obowiązująca w danym kwartale (N) nie będzie znana do końca tego kwartału, ponieważ zgodnie z art. 18a ustawy Prawo - energetyczne Prezes URE ma 90 dni na obliczenie i ogłoszenie, średnich cen sprzedaży energii na rynku konkurencyjnym w poprzednim kwartale (N-1).

Zgodnie z propozycją, ceną zakupu energii obowiązującą w danym kwartale będzie cena z kwartału poprzedzającego kwartał poprzedni (z kwartału N-2), czyli ogłoszona (a zatem znana) przed rozpoczęciem danego kwartału (N).

Rozdział 4

Art. 43 ust. 2

Proponujemy dodanie po ust.2 nowych ust.2a, 2b i 2c w brzmieniu wzorowanym na brzmieniu Art.92 ust.4 i ust.2:

       „2a.   Sprzedawca zobowiązany jest odpowiedzialny za bilansowanie handlowe energii elektrycznej wytworzonej w instalacji odnawialnego źródła energii, o której mowa w ust.2.

       2b.    Koszty bilansowania handlowego energii wytworzonej w instalacji odnawialnego źródła energii, o której mowa w ust.2, pokrywają w całości sprzedawcy zobowiązani. Postanowienia Art.92 ust.3 stosuje się odpowiednio"   

Uzasadnienie:

Uczytelnienia i ujednolicenia wymagają rozwiązania dotyczące kwestii bilansowania handlowego instalacji odnawialnego źródła energii o mocy mniejszej niż 500 kW pozostających w systemie „Zielonych Certyfikatów.

Rozdział 4
Art. 60

jest:

„Minister właściwy do spraw gospodarki może, w drodze rozporządzenia, w terminie do dnia 31 sierpnia danego roku, obniżyć wielkość udziału, o którym mowa w art. 59, na kolejne lata kalendarzowe, biorąc pod uwagę rodzaj podmiotu zobowiązanego, ilość wytworzonej energii elektrycznej w mikroinstalacjach i w małych instalacjach, zobowiązania wynikające z umów międzynarodowych, dotychczasową wielkość udziału energii elektrycznej i paliw pozyskiwanych
z odnawialnych źródeł energii w ogólnej ilości energii i paliw zużywanych w energetyce oraz w transporcie, ilość wytworzonego biogazu rolniczego, a także wysokość ceny energii elektrycznej na rynku konkurencyjnym."

rekomendacja:

„W przypadku gdy cena średnioważona praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia, o której mowa w art. 47 ust. 3 nr 1), będzie wyższa niż 75% wartości kwoty określonej w art. 77 ust. 2 pkt 2  minister właściwy do spraw gospodarki może, w drodze rozporządzenia, w terminie do dnia 31 sierpnia danego roku, obniżyć wielkość udziału, o którym mowa w art. 59, na kolejne lata kalendarzowe, biorąc pod uwagę rodzaj podmiotu zobowiązanego, ilość wytworzonej energii elektrycznej w mikroinstalacjach i w małych instalacjach, zobowiązania wynikające z umów międzynarodowych, dotychczasową wielkość udziału energii elektrycznej i paliw pozyskiwanych z odnawialnych źródeł energii w ogólnej ilości energii i paliw zużywanych w energetyce oraz w transporcie, ilość wytworzonego biogazu rolniczego, a także wysokość ceny energii elektrycznej
na rynku konkurencyjnym."

Uzasadnienie:

Zaproponowana zmiana ma na celu wprowadzenie przepisu pozwalającego na częściową likwidację istniejącej i wciąż rosnącej nadwyżki ilości praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia. Nadpodaż praw majątkowych ponad obowiązek w poprzednich latach doprowadził do zgromadzenia w rejestrze praw majątkowych na dzień 31 marca 2014 r. (tj. po rozliczeniu obowiązku za rok 2014) ok. 11 TWh nadwyżki ilości praw majątkowych, które zostaną wykorzystane do wypełnienia obowiązku w latach kolejnych. Doprowadziło to do spadku ceny praw majątkowych do poziomu ok. 120 zł/MWh, co stanowi ok. 40% wartości opłaty zastępczej. Utrzymanie obowiązku umarzania świadectw pochodzenia na ustawowym poziomie 20% w roku 2017 i dalszych, pozwoli na redukcję nadwyżki i powolny powrót cen praw majątkowych do poziomu zapewniającego rentowność instalacji OZE.

Rozdział 4

Art. 71 ust. 2 pkt. 3

jest:

3) odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 50 MW wykorzystujących do wytwarzania energii elektrycznej biomasę, biopłyny, biogaz lub biogaz rolniczy, z wyłączeniem instalacji odnawialnych źródeł energii wykorzystujących do wytwarzania tej energii elektrycznej biomasę, biopłyny, biogaz lub biogaz rolniczy, spalanych w wysokosprawnej kogeneracji o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu nie większej niż 150 MWt.

rekomendacja:

Skreślić art. 71 ust. 2 pkt 3

Uzasadnienie:

Przepis art. 71 ust. 2. pkt 3 pozbawia m.in. istniejące jednostki wytwórcze opalane w 100% biomasą prawa do przystąpienia do aukcji, po wygraniu której mogą one przejść z systemu świadectw pochodzenia do systemu stałej ceny. Zgodność tego przepisu z Konstytucją RP budzi poważne wątpliwości prawne, ponieważ stanowi on de facto nieuzasadnione wyłączenie podmiotowe konkretnych jednostek z aukcyjnego systemu wsparcia dla OZE oferującego długookresowo stałą cenę. W ten sposób dochodzi do niczym nieuzasadnionej dyskryminacji podmiotów opalanych
w 100% biomasą (w sumie 7 jednostek o sumarycznej mocy 670 MW). Tym samym, przepis ten narusza konstytucyjną zasadę równości wobec prawa. Wysokość nakładów inwestycyjnych ww. jednostek wynosi ponad 3 mld zł, a zostały one zrealizowane na podstawie przyjętego w sposób uprawniony założenia, iż będą mogły korzystać w sposób równoprawny z obowiązującego w Polsce systemu wsparcia dla OZE, również w przypadku gdy dojdzie do jego zmiany.

Przepis art. 71 ust. 2 pkt 3 narusza zasadę wolności działalności gospodarczej, ponieważ za jego ustanowieniem o takiej treści nie przemawia żaden interes publiczny, który mógłby uzasadniać takie ograniczenie.

Wykorzystanie biomasy w energetyce zawodowej w dużych, systemowych jednostkach wytwórczych opalanych biomasą może być uzupełniającym, a przy tym efektywnym i relatywnie tanim narzędziem dekarbonizacji w latach 2021-2030, przy zachowaniu bezpieczeństwa pracy systemu elektroenergetycznego. Ponadto, rozwój krajowego rynku biomasy będzie korzystnie oddziaływać na gospodarkę. Doświadczenia eksploatacyjne wskazują, że wykorzystanie biomasy przynosi największy efekt w jednostkach o wysokiej sprawności. Przykładowo, Zielony Blok o mocy 205 MW zlokalizowany w Zawadzie, opalany w 100% biomasą, ma średnioroczną sprawność netto 38%, tj. spala 9,5 GJ paliwa na produkcję 1 MWh(en. el.). Przy produkcji z roku 2014 w wysokości 1,4 mln MWh Zielony Blok zużył 1,3 mln ton paliwa. Natomiast, istniejące obecnie bloki o mocy do 50 MWe - które, zgodnie z ustawą o OZE będą miały możliwość przejścia do systemu aukcyjnego, mają sprawność znacznie niższą - ok. 30%, a więc potrzebują ok. 12 GJ na 1 MWh(el.). Do wyprodukowania tej samej ilości energii (1,4 mln MWh) 4 bloki o mocy 50 MWe każdy, zużyłyby 1,65 mln ton paliwa - czyli aż o 1/4 więcej niż Zielony Blok. Proporcjonalnie wyższe są też emisje pyłów i tlenków azotu
do atmosfery.

Rozdział 4

Art. 74 ust.5 pkt.2 lit.c,  pkt.3 oraz pkt.4

Rekomendujemy:

Zastąpienie w Art.74 ust.5:  pkt.2 lit.c,  pkt.3 oraz pkt.4 użytych w odpowiedniej formie słów prawomocnego/prawomocnej słowami ostatecznego/ostatecznej.

Uzasadnienie:

Rozwiązanie takie pozwoli uniknąć wątpliwości interpretacyjnych na gruncie prawa administracyjnego.

Rozdział 4

Art. 75 ust.5 pkt.3

jest:

„Do wniosku o wydanie zaświadczenia o dopuszczeniu do udziału w aukcji wytwórca dołącza oryginały lub poświadczone kopie:

(...)

3) prawomocnego pozwolenia na budowę wydanego dla projektowanej instalacji odnawialnego źródła energii lub jej modernizacji, jeżeli jest ona wymagana
na podstawie przepisów prawa budowlanego;"

rekomendacja:

„Do wniosku o wydanie zaświadczenia o dopuszczeniu do udziału w aukcji wytwórca dołącza oryginały lub poświadczone kopie:

(...)

3) ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę wydanej dla projektowanej instalacji odnawialnego źródła energii lub jej modernizacji, jeżeli jest ona wymagana na podstawie przepisów prawa budowlanego;"

Uzasadnienie:

Termin „prawomocne pozwolenie na budowę", użyty w art.75 ust.5 pkt 3 ustawy o odnawialnych źródłach energii należy interpretować zgodnie z art.269 zd. 1 Kodeksu postępowania administracyjnego w zw. z art.90 ust.1 ustawy o OZE i rozumieć jako „ostateczne decyzje o pozwoleniu na budowę". Decyzje ostateczne to zgodnie z art.16 § 1 Kpa takie decyzje, od których nie służy odwołanie w administracyjnym toku instancji lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. Rozumienie pojęcia „prawomocne pozwolenie na budowę" może jednak w praktyce jego stosowania być sporne. Istotne znaczenie dla rozumienia tego pojęcia może wprowadzić regulamin aukcji. Użyty w powyższym przepisie termin „pozwolenie prawomocne" (prawomocna decyzja administracyjna) nie posiada w ustawie o OZE własnej definicji, właściwej ze względu na cele i przedmiot tej ustawy. Brak jest również jednolitego rozumienia tego pojęcia na gruncie całości polskiego systemu prawnego. Obecnie w orzecznictwie i doktrynie przyjmuje się w zdecydowanej większość stanowisko zgodnie z którym decyzje prawomocne to decyzje, które zostały utrzymane w mocy w postępowaniu sądowym a więc, od których skargę oddalono czy odrzucono, a też takie, które nie zostały zaskarżone w tym postępowaniu z powodu upływu terminu do wniesienia skargi.

Nie ulega wątpliwości, iż przy tak przyjętej interpretacji terminu „decyzja prawomocna" wymóg dołączenia przez wytwórcę do wniosku o wydanie zaświadczenia o dopuszczeniu do udziału w aukcji prawomocnego pozwolenia na budowę należy uznać za wyjątkowo rygorystyczny oraz przesadzony a także mogący prowadzić do sytuacji w której wytwórcy będą podejmowali działania prowadzące do wyeliminowania konkurentów ze startu w aukcji.

Rozdział 4

Art. 75 ust.5 pkt.4

Jest:

„Do wniosku o wydanie zaświadczenia o dopuszczeniu do udziału w aukcji wytwórca dołącza oryginały lub poświadczone kopie:

(...)

4) prawomocnej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach wydanej na podstawie przepisów ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie

środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2013 r. poz. 1235, z późn. zm.10)) - w przypadku instalacji odnawialnego źródła energii wykorzystującej do wytworzenia energii elektrycznej energię wiatru na morzu;"

rekomendacja:

„Do wniosku o wydanie zaświadczenia o dopuszczeniu do udziału w aukcji wytwórca dołącza oryginały lub poświadczone kopie:

(...)

4) ostatecznej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach wydanej na podstawie przepisów ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie

środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2013 r. poz. 1235, z późn. zm.10)) - w przypadku instalacji odnawialnego źródła energii wykorzystującej do wytworzenia energii elektrycznej energię wiatru na morzu; zamiast dokumentu wskazanego w pkt 3)"

Uzasadnienie:

Celem wprowadzenia do Ustawy postanowienia zawartego w art. 75 ust. 5 pkt. 4) było umożliwienie instalacjom odnawialnego źródła energii wykorzystującym do wytworzenia energii elektrycznej energię wiatru na morzu (farmy wiatrowe morskie) udziału w aukcji na podstawie decyzji środowiskowej. Jednakże, wskutek błędu redakcyjnego wspomniana intencja nie jest obecnie
w sposób prawidłowy oddana w Ustawie.

Proponowana zmiana, nie mająca charakteru merytorycznego, ma na celu prawidłowe oddanie intencji przyświecającej wprowadzeniu wskazanego powyżej zapisu.

Pozostawienie w/w zapisów w obecnej formie prowadzić może do problemów interpretacyjnych, których skutkiem może być uniemożliwienie farmom morskim udziału w aukcji. Czytając bowiem literalnie obecne zapisy można uznać, że aby uzyskać prawo do udziału w aukcji instalacje  odnawialnego źródła energii wykorzystujące do wytworzenia energii elektrycznej energię wiatru na morzu muszą przedstawić pozwolenia na budowę oraz decyzję środowiskową, a nie jedynie decyzję środowiskową.

Art.80 ust.5

W uregulowaniach dotyczących aukcji uzupełniających dla instalacji proponujemy uczytelnić zapisy oraz rozszerzyć krąg instalacji OZE jakie mogą uczestniczyć w tych aukcjach. W tym celu proponujemy następującą modyfikację zapisu Art.80 ust.5 Ustawy o OZE: ok

       „5.    W aukcji uzupełniającej, o której mowa w ust.4, może także wziąć udział wytwórca, o którym mowa w Art.72 pkt.1, który wytwarza energię elektryczną w instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 1 MW, ale o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 2 MW."

Uzasadnienie:

Dalszą treść ust.5 proponujemy skreślić, dzięki czemu w aukcjach uzupełniających będą mogły uczestniczyć także instalacje OZE oparte o 1 - 3 turbiny wiatrowe np.: 3 x 0,8 MW, 1 x 1,5 MW, 1 x 2 MW. Instalacje takie, będące typową inwestycją klasy średniej w rozproszoną energetykę wiatrową, nie mają żadnych szans w konkurencji z dużymi projektami wiatrowymi startującymi w aukcjach dla istniejących projektów. 

Art. 191 ust. 2

jest:

„W przypadku, o którym mowa w ust. 1, przewidywany termin dostarczenia po raz pierwszy do sieci energii elektrycznej wytworzonej w instalacji odnawialnego źródła energii nie może być dłuższy niż 48 miesięcy, a w przypadku instalacji odnawialnego źródła energii wykorzystującej do wytworzenia energii elektrycznej energię wiatru na morzu - 72 miesiące, od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, chyba, że umowa o przyłączenie przewidywała krótszy termin."

rekomendacja:

„W przypadku, o którym mowa w ust. 1, przewidywany termin dostarczenia po raz pierwszy do sieci energii elektrycznej wytworzonej w instalacji odnawialnego źródła energii nie może być dłuższy niż 48 miesięcy. Postanowienia niniejszego artykułu nie dotyczą instalacji odnawialnego źródła energii wykorzystującego energię wiatru na morzu."

Uzasadnienie:

Termin 72 miesięcy od dnia wejścia Ustawy w życie na przyłączenie morskiej farmy wiatrowej jest zdecydowanie za krótki. Jest też krótszy od terminów zawartych w już zawartych umowach, które to dłuższe terminy wynikły z wymagań operatorów sieci elektroenergetycznej. Z uwagi na wymagania operatów oraz długi okres budowy farm morskich nie jest możliwe, aby takie farmy, które mają już zawarte umowy o przyłączenie były w stanie przyłączyć się w terminie 72 miesięcy od dnia wejścia Ustawy w życie.

Uregulowania w Ustawie o OZE wymaga tryb badania i potwierdzania spełnienia efektu zachęty w przypadku działalności regulowanej wpisanej do odpowiednich rejestrów. Dotyczy to:

1) biogazowni rolniczych - wpisywanych do odpowiedniego rejestru prowadzonego przez Prezesa ARR,

2) małych instalacji OZE - wpisywanych do rejestru prowadzonego przez Prezesa URE.

Art. 39 a  i 39b

Postulujemy uproszczenie trybu składania oświadczeń oraz zmianę kolejności poniższych zapisów:

·         zapisy art. 39a ust. 2 Ustawy o OZE (U_OZE)- wytwórca energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii musi złożyć sprzedawcy zobowiązanemu oświadczenie o tym, że nie korzystał i nie będzie korzystał z pomocy inwestycyjnej.

·         zapisy art. 39b U_OZE - wytwórca energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii musi złożyć Prezesowi URE oświadczenie potwierdzające spełnienie efektu zachęty.

Uzasadnienie:

Należy rozważyć zamianę kolejności zapisów zgodnie z chronologią działania inwestora, ponieważ zaświadczenie o efekcie zachęty jest składane przed zakupem mikroinstalacji (ust. 39b)  a zaświadczenie o niekorzystaniu z innego systemu wsparcia - przed rozpoczęciem produkcji (art. 39a) lub - co rekomendujemy - składania zaświadczenia, łączącego obie informacje, sprzedawcy zobowiązanemu, który - w ustalonym trybie (np. kwartalnie) - przekazywałby stosowne dane Prezesowi URE.

Rozdział 4 Art.39 c - ust. 1

W art. 39c ust. 1 projektowanej regulacji określono, że wytwórca energii elektrycznej, który występuje o zakup energii po cenie wyższej niż minimalna jest zobowiązany do złożenia stosownego wniosku do Prezesa URE. 

Rekomendacje:

Projektowany art. 39c uznajemy za zbędny.

Uzasadnienie:

Należy rozważyć zasadność stosowania jednej ceny. Uważamy, że wprowadzenie przedziału wartości oraz konieczności dokumentowania potrzeby wyższych cen jest niepotrzebnym skomplikowaniem procesu, trudnym do wykonania i wdrożenia dla odbiorcy tych przepisów, a dodatkowo wprowadzającym tryb kontroli; Wartym rozważenia jest utrzymanie cen podanych w pierwotnym brzmieniu U_OZE.

Rozdział 4

art. 41ust. 2a

Zgodnie z zapisami art. 41ust. 2a U_OZE zostały podane limity energii,
którą sprzedawca zobowiązany ma obowiązek zakupić. 

Rekomendacje:

Należy znieść limity energii sprzedawanej sprzedawcy zobowiązanemu
z mikroinstalacji.

Rozdział 4

art. 41 ust.8a

Rekomendacje:

Postulujemy odstąpienie od podawania w art. 41 ust.8a przedziałów cen energii.

Uzasadnienie:

Uprości to w sposób istotny mechanizm wyliczania korzyści dla indywidualnego inwestora; w konsekwencji zbędne stają się zapisy art.41 ust. 8b-8e oraz ust. 8h-8n.

W przypadku pozostawienia zaproponowanych zapisów art. 41 ust. 8b-8e zwracamy uwagę na fakt, że konstrukcja wzoru zaproponowanego w ust. 8c może powodować zawyżanie cen instalacji, w celu wykazania zasadności najwyższej dopuszczonej ceny sprzedaży energii i uzyskania wyższego wsparcia

Rozdział 4

Art. 41 ust.9a

W dodanym art. 41 ust.9a po punkcie 2 należy uzupełnić zapis:

„- ceny zakupu energii elektrycznej określonej w ust. 8a nie stosuje się do mikroinstalacji, w której po raz pierwszy wytworzono energię elektryczną i wprowadzono do sieci dystrybucyjnej w okresie 3 miesięcy po dniu zakończenia kwartału, w którym nastąpiło to przekroczenie;...";

Uzasadnienie:

Powyższa zmiana zapobiega sytuacji, w której właściciel mikroinstalacji podejmuje decyzję inwestycyjną w określonej sytuacji prawno-ekonomicznej, a po wykonaniu instalacji nie może skorzystać z zaplanowanego systemu wsparcia.