Uwagi do projektu ustawy o spółkach rynku wynajmu nieruchomości
2017-06-12
1. Definicja spółki rynku wynajmu nieruchomości (art. 2 ust. 1 ustawy SRWN)
W ocenie Konfederacji Lewiatan definicja spółki rynku wynajmu nieruchomości nie powinna zostawiać wątpliwości, że spółki zagraniczne z obszaru EOG mogą funkcjonować, jako spółki rynku wynajmu nieruchomości.
Proponowana brzmienie:
Art. 2. 1. Spółką rynku wynajmu nieruchomości jest spółka akcyjna utworzona zgodnie z przepisami prawa polskiego lub spółka utworzona zgodnie z właściwymi przepisami państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, spełniająca wymogi określone w Dyrektywie 2012/30/UE, której akcje zostały na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dopuszczone do obrotu na rynku oficjalnych notowań w rozumieniu art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 1636, z późn. zm.), oraz której podstawowym celem jest regularna wypłata dywidendy dla akcjonariuszy z zysku, którego źródłem są przychody z najmu nieruchomości.
Doprecyzowanie wątpliwości usunie wątpliwości co do zgodności z prawem europejskim i zasadami na jakich oparte jest funkcjonowanie wspólnego rynku, ale także korzystne będzie zarówno dla polskich inwestorów jak i funkcjonowania GPW. Oznacza dodatkowe spółki na GPW (nawet gdyby miałby ich być tylko kilka) a co za tym idzie dodatkowe obroty i płynność. Zmiana definicji spółki rynku wynajmu nieruchomości wymaga określonych zmian w innych punktach projektu ustawy w odniesieniu do spółek rynku wynajmu nieruchomości mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej projekt dodatkowo powinien zatem przewidywać, że:
a) spółka publikuje informacje poufne, bieżące i okresowe wraz z tłumaczeniem na język polski,
b) walne zgromadzenia spółki odbywają się na terenie Rzeczypospolitej Polskiej albo w przypadku gdy zgodnie z prawem siedziby takiej spółki jest to niedopuszczalne, spółka taka umożliwia wszystkim akcjonariuszom udział w walnym zgromadzeniu przy wykorzystaniu środków komunikacji elektronicznej, w szczególności poprzez:
(i) transmisję obrad walnego zgromadzenia w czasie rzeczywistym, (ii) dwustronną komunikację w czasie rzeczywistym, w ramach której akcjonariusze mogą wypowiadać się w toku obrad walnego zgromadzenia, przebywając w miejscu innym niż miejsce obrad walnego zgromadzenia, (iii) wykonywanie, osobiście lub przez pełnomocnika, prawa głosu w toku walnego zgromadzenia,
c) wszelkie materiały na walne zgromadzenia powinny być przygotowywane w języku polskim, a obrady walnego zgromadzenia są tłumaczone w czasie rzeczywistym na język polski.
Projekt ustawy wymaga dostosowania przepisów do specyfiki spółek wynajmu nieruchomości mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej i zarząd na terenie RP, w szczególności w zakresie:
- dokonywania wpisu do rejestru SRWN (w zależności od ostatecznie wybranego trybu dokonywania wpisu - obecne zapisy przewidujące konieczność zatwierdzenia prospektu budzą powszechnie wątpliwości),
- firmy spółki (brak konieczności zmiany firmy spółki tylko dodania oznaczenia, które nie byłoby przedmiotem odrębnego wpisu do KRS),
- odesłań do kodeksu spółek handlowych (np. art. 3 ustawy, art. 13 ustawy),
- wymogi dotyczące zarządzania nieruchomościami na terenie RP (art. 9 ustawy).
2. Definicja nieruchomości (art. 2 ust. 2 ustawy SRWN)
Ograniczenie definicji nieruchomości wyłącznie do budynków trwale związanych z gruntem lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności; wyłącza z definicji nieruchomości zarówno budowle jak i grunt. Taki zabieg legislacyjny oznacza odejście od cywilistycznej koncepcji nieruchomości dominującej w polskim systemie prawa, która zasadniczo wiąże przymiot samodzielnej własności budynku z instytucją użytkowania wieczystego. Oznaczać to może istotne zawężenie możliwości inwestycyjnych spółek SRWN i budzi wątpliwości w kontekście toczących się dyskusji związanych ze zniesieniem w polskim systemie prawa użytkowania wieczystego. Wyłączenie gruntów z definicji nieruchomości wpływać może na trudności w realizacji testów aktywów (70%). To samo odnieść można do budowli, które przy niektórych rodzajach inwestycji (np. parkingi przy centrach handlowych) istotnie wpływają na ich wartość. Definicja nie uwzględnia także przedmiotów i urządzeń, w tym urządzeń infrastruktury technicznej, potrzebnych do korzystania z budynków oraz niezbędnych do ich zachowania w stanie niepogorszonym lub zwiększające jego wartość.
Kolejnym elementem są kwestie podatkowe. Koncepcja opodatkowania dochodów SRWN (ze zwolnieniem dystrybucji do inwestorów) według stawki 8,5% dodatkowo odroczonego do momentu dystrybucji zysków do inwestorów zakłada, że zwolnienie w trakcie roku podatkowego i niższa stawka podatku dochodowego odnosi się tylko do części dochodów z wybranych źródeł tj. wynajmu i zbycia nieruchomości. Wyłączenie zarówno gruntu jak i budowli z definicji nieruchomości oznacza konieczność wyodrębnienia i przypisania części dochodów z wynajmu i zbycia nieruchomości (rozumianej cywilistycznie) do budynków (czyli nieruchomości w rozumieniu ustawy SRWN). Pozostała część dochodów podlegać będą standardowemu opodatkowaniu. Wyodrębnienie takie napotykać może na istotne przeszkody zarówno techniczno-prawne (brak ustawowego klucza alokacji) jak i finansowe (zmniejszenie środków na reinwestycje). Rekomendacją jest powrót do cywilistycznej koncepcji nieruchomości.
3. Stan prawny nieruchomości (art. 2 ust. 3 ustawy SRWN)
Ograniczenie możliwości nabywania nieruchomości wyłącznie do nieruchomości o uregulowanym stanie prawnym i niebędących przedmiotem zabezpieczenia lub egzekucji ma charakter nieprecyzyjny, w szczególności w kontekście dominującej na polskim rynku nieruchomości formy zabezpieczenia finansowania inwestycji w postaci hipoteki. Nie jest jasny cel takiego zapisu i jaka rola została mu przypisana. Ustawa zawiera odniesienie do oceny faktu istnienia zabezpieczenia na moment nabycia nieruchomości, nie wprowadza zakazu późniejszego obciążania posiadanych już przez SRWN nieruchomości także prawami osób trzecich, których realizacja spowodować może ryzyka utraty własności nieruchomości (także i ten wymóg odnoszący się do nabycia nie jest dostatecznie precyzyjny). Rekomendowane jest usunięcie tego zapisu.
4. Poszerzenie przedmiotu działalności (art. 3 ust. 1 ustawy SRWN)
W związku z ukształtowaną definicją zwrotu „najem nieruchomości", postulujemy poszerzenie przedmiotu działalności spółki rynku wynajmu nieruchomości i ich spółek zależnych (art. 3 ust. 1 pkt 1 projektu) oraz ich źródeł przychodów (art. 3 ust. 1 pkt 6 projektu, art. 12 ust. 1 pkt 2 projektu) jak również dochodów czasowo zwolnionych z podatku (art. 16 pkt 5 projektu) o umowy leasingu nieruchomości. Pozwoliłoby to na zapewnienie wyspecjalizowanym podmiotom zajmującym się leasingiem nieruchomości możliwości skorzystania ze zwolnień podatkowych, wynikających z projektowanych zmian oraz na zwiększenie zainteresowania transakcjami typu sale and lease back.
5. Test aktywów (art. 3 ust. 1 pkt. 5, art. 4 ust. 1, art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy SRWN)
Zgodnie z proponowaną treścią art. 3 ust. 1 pkt. 5 ustawy SRWN test aktywów (70% wartości bilansowej aktywów SRWN) obejmuje utrzymywanie przez spółkę nieruchomości, udziałów lub akcji spółek zależnych, oraz akcji innych spółek rynku wynajmu nieruchomości. Jednocześnie dochody z dywidend (oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych) oraz zbycia akcji spółek rynku wynajmu nieruchomości (w przeciwieństwie do innych klas aktywów objętych testem) nie są objęte zwolnieniami przedmiotowymi oraz (przy dystrybucji) stawką 8,5% podatku dochodowego. Brak jest uzasadnienia dla takiego zróżnicowania. Neutralność podatkowa inwestycji przez SRWN w akcje innej spółki spełniającej warunki SRWN jest pożądana w kontekście długotrwałości procesów inwestycyjnych związanych z nabywaniem nieruchomości i rocznym testem aktywów (zdefiniowanym na koniec roku obrotowego); nabycie płynnego aktywa jakim są akcje SRWN może być w niektórych przypadkach jedyną metodą zdania testu aktywów w sytuacji zbycia nieruchomości przed końcem roku obrotowego. Podobne uwagi odnieść można do spółki zależnej, w szczególności w kontekście kwartalnego testu aktywów. Lista aktywów winna także uwzględniać należności związane bezpośrednio z nieruchomościami, w tym przede wszystkim związane ze zbyciem takiej nieruchomości, należności od najemców, rozliczenia międzyokresowe związane bezpośrednio z nieruchomościami etc.
6. Konsolidacja (art. 3 ust. 1 pkt 6 oraz art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy SRWN)
Warunek uzyskiwania przez SRWN nie mniej niż 80% przychodów netto ze sprzedaży z najmu nieruchomości, z odpłatnego zbycia nieruchomości (które były przeznaczone na wynajem przynajmniej przez rok), lub ich części, lub z tytułu udziałów, w spółkach zależnych, ze sprzedaży udziałów lub akcji tych spółek zależnych należy oceniać z punktu widzenia zarówno SRWN jak i spółek zależnych (przy rezygnacji z testu przychodów w stosunku do tych ostatnich podmiotów). Ustawowo określony stopień powiązań i wymogów kapitałowych i tak wymuszać będzie konsolidację wyników grupy dla celów rachunkowych i sprawozdań finansowych. Globalne podejście do testu przychodów pozwoli na elastyczne zarządzanie grupą oraz zmniejsza ryzyko utraty statusu SRWN (spółki zależnej). Wprowadzenie do projektu ustawy obowiązku analizy przesłanek utrzymywania statusu SRWN przez biegłego rewidenta praktycznie czyni kontrolę tego testu automatyczną i prostą technicznie.
Przyjęte w ustawie SRWN rozwiązania w zakresie testu przychodów nie uwzględniają finansowania wewnątrzgrupowego, które stanowi atrakcyjną a czasami jedyną formę finansowania inwestycji. Definicja przychodów SRWN winna zatem zostać rozszerzona o odsetki od kredytów, pożyczek, weksli, obligacji dla spółek zależnych (można wykorzystać definicję pożyczki z regulacji zawartych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie tzw. niedostatecznej kapitalizacji).
7. Obowiązek dystrybucji zysku (art. 3 ust. 1 pkt. 9 ustawy SRWN)
Przyjęta w ustawie SRWN koncepcja definiowania zysku do dystrybucji wiernie powtarza zapisy art. 348 K.S.H. W stosunku do spółek SRWN rozwiązanie takie - w połączniu z określeniem przymusowej dystrybucji na poziome 90% ma istotne wady. Zysk stanowiący podstawę wypłatę dywidendy ma charakter księgowy (rachunkowy) i zasadniczo oderwany jest od wpływów kasowych. Przyjęte w K.S.H. rozwiązanie ma charakter uniwersalny, znajduje zastosowanie do wszystkich spółek niezależnie od przedmiotu działalności i branży w jakiej jest prowadzona. W sytuacji, w której w wyniku spółki występuje różnica między zyskiem rachunkowym a kasowym, decyzje o tym czy wypłacić dywidendę oraz na jakim poziomie podejmuje walne zgromadzenie uwzględniając m.in. możliwości uzyskania (a potem obsługi) finansowania na wypłatę dywidendy. Ma ono zatem - poprzez swobodę w określeniu wysokości wypłaconej dywidendy - możliwość korekty między prawną (rachunkową) a faktyczną (gotówkową) zdolnością dywidendową spółki.
Ustanawiając dla SRWN oraz spółek zależnych sztywną granicę - na bardzo wysokim poziomie tj. 90% zysku księgowego w przypadku spółek nieruchomościowych margines korekty różnicy między zyskiem kasowym a rachunkowym pozostaje bardzo niewielki (biorąc pod uwagę dodatkowo konieczność zapłaty podatku obliczanego od kwoty dystrybuowanego zysku). Dodatkowo spółki inwestujące w nieruchomości są szczególnie podatne na wahania zysku księgowego w oderwaniu od generowanych przepływów finansowych ze względu na przeszacowania wartości majątku (nieruchomości), które stanowić będą główne aktywo SRWN. Rozwiązaniem może być: próba zdefiniowania pozycji bilansowych (majątkowych), których przeszacowanie w sposób najbardziej istotny wpływają na kategorie zysku księgowego i wyłącznie ich z podstawy dystrybucji (zmiana w tym zakresie zasad wynikających z K.S.H) lub (co prostsze) przyjęcie za podstawę obliczenia dywidendy wyniku podatkowego SRWN (dla podatku dochodowego), w tym ostatnim przypadku aczkolwiek nie jest on tożsamy także z wynikiem kasowym, to potencjalna różnica będzie znacznie mniejsza (ze względu na brak wpływu przeszacowania wartości składników majątkowych na wynik podatkowy).
Brak przepisów przejściowych powoduje obowiązek dystrybucji zysków zakumulowanych przez spółki przed uzyskaniem statusu SRWN. O ile w trakcie prowadzenia działalności jako SRWN zarząd może odpowiednio kształtować gospodarkę finansową tak aby próbować spełniać wymogi ustawowe, to konieczność uruchomienia do dystrybucji zakumulowanych (rachunkowo) z lat poprzednich zysków przez podmioty uzyskujące status SRWN może być istotna barierą dla spółek działających już na rynku przed wejściem w życie ustawy SRWN. Rekomendacja - obowiązek dystrybucji zysków dotyczy zysków generowanych po zyskaniu statusu SRWN.
8. Odroczenie wypłaty dywidendy (art. 3 ust. 3 i 4 ustawy SRWN)
Przewidziana w projekcie możliwość odroczenia wypłaty dywidendy (art. 3 ust. 3) nie powinna być określana jako decyzja o „pomniejszeniu zysku stanowiącego podstawę wypłaty dywidendy o zysk pochodzący z [...]" lecz jako decyzja dotycząca ustalenia „kwoty przeznaczonej do podziału między akcjonariuszy".
Rozważając konsekwencje tymczasowego przeznaczenia środków na nabycie nieruchomości w przyszłości ustawodawca powinien także zapewnić zgodność z przepisami K.S.H. i ustawy o rachunkowości, szczególnie w kontekście przewidzianej w projekcie możliwości ich bezzwłocznej wypłaty akcjonariuszom oraz konieczności opodatkowania po upływie określonego terminu.
Należy rozważyć zmiany w uregulowaniu art. 3 ust 4, który wymaga „niezwłocznej wypłaty akcjonariuszom w formie zaliczki na poczet przewidywanej dywidendy za dany rok obrotowy". Przede wszystkim nie jest jasne, który z warunków ma być niespełniony by można było zastosować tę regulację (podjęcie decyzji przez WZ czy nabycie nowej nieruchomości w ciągu 2 lat - systemowo raczej chodzi o ten ostatni przypadek).
Po drugie należy zaznaczyć, że okres 2 lat nie jest długi, szczególnie jeśli się uwzględni, że po zakończeniu danego roku obrotowego, oczekując na decyzję WZ w sprawie kwoty przeznaczonej do podziału między akcjonariuszy (przez okres do 6 miesięcy), spółka nie będzie mogła samodzielnie wykorzystać uzyskanych środków na nabycie nowej nieruchomości. Dopiero po podjęciu tej decyzji spółka może znów dysponować tą kwotą w celu nabycia nowej nieruchomości, a zatem nieuzasadnione jest liczenie terminu, i to zaledwie 2 letniego, od dnia zbycia pierwszej nieruchomości.
W dalszej kolejności należy wskazać, że przewidziane w K.S.H. rygorystyczne wymogi dotyczące wypłaty zaliczki sprawią, że przeprowadzenie takiej procedury może być niekiedy bardziej pracochłonne niż przechowanie tej kwoty do końca kolejnego roku obrotowego i rozliczenie jej w ramach dywidendy za dany rok. Uzasadnione jest zatem zrezygnowanie z obowiązku wypłaty tych kwot wyłącznie w formie „zaliczki".
9. Miejsce siedziby (zarządu) SRWN oraz spółki zależnej (kwestia terytorialna) (art. 12 ust. 1 ustawy SRWN)
Definicja SRWN zakłada, że może nią być tylko spółka z siedzibą lub zarządem na terytorium RP, notowana na rynku oficjalnym w Polsce. Tym samym tylko taka SRWN może korzystać z przywilejów podatkowych. Powstaje pytanie, co w sytuacji gdy zagraniczna spółka (będąca istotnie podobną do SWRN), notowana na zagranicznej giełdzie papierów wartościowych uzyskuje dochody ze źródeł położniczych na terytorium Polski spełnia potencjalnie wszystkie warunki do zwolnienia (w trakcie roku) i preferencyjnego opodatkowania przysługującego SRWN. Brak zwolnienia i preferencyjnej stawki do określonych źródeł przychodów może potencjalnie oznaczać jego dyskryminację i naruszenie podstawowych swobód przewidzianych w traktacie UE. Należy wskazać na wnioski płynące z orzecznictwa TSUE w tym zakresie (np. wyrok TSUE z dnia 4 grudnia 1986 roku w sprawie Avoir fiscal (C-270/83), wyrok TSUE z dnia 13 lipca 1993 roku w sprawie Commerzbank (C-330/91), czy też wyrok TSUE z 14 września 2006 roku w sprawie Stauffer (C-386-04), zgodnie z którymi jeżeli pomiędzy rezydentami a nierezydentami nie zachodzi obiektywna różnica a mimo to podlegają odmiennemu traktowaniu, to w takim przypadku występuje nieuzasadniona dyskryminacja - sprzeczna z podstawowymi swobodami przewidzianymi w traktacie UE.
Podobna dyskryminacja dotyczyła w przeszłości zagranicznych funduszy inwestycyjnych i ustawodawca podjął działania w celu jej usunięcia, wprowadzając począwszy od 1 stycznia 2011 r. pkt 10a do art. 6 ust. 1 Ustawy CIT.
Podobnie z definicji spółki zależnej wyłączono spółki kapitałowe nie mające siedziby i zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Nie ma uzasadnienia dla takiego wyłączenia, w szczególności w kontekście braku ograniczeń terytorialnych co do nabywania nieruchomości położonych za granicą. Ograniczenie takie może także budzić wątpliwości w świetle zasad rządzących wspólnym rynkiem UE: swobody przedsiębiorczości czy przepływu kapitału. Wybór miejsca prowadzenia inwestycji winien być determinowany czynnikami rynkowymi (w tym wysokością obciążeń publicznoprawnych) a nie ustawowymi ograniczeniami.
10. Forma spółki zależnej (art. 12 ust. 1 ustawy SRWN)
Z definicji spółki zależnej wyłączono spółki nie mające osobowości prawnej (z wyjątkiem spółki komandytowo-akcyjnej). Spółki osobowe (w szczególności spółka komandytowa) są znaną i dość rozpowszechnioną na rynku nieruchomości formą prowadzenia inwestycji. Łączą one zalety związane z m.in. uproszczeniem zarządzania inwestycjami, dystrybucją zysków do wspólników, odformalizowaniem procedur korporacyjnych. Oferują także możliwości prowadzenia inwestycji nieruchomościowej jako wspólnego przedsięwzięcia, w którym forma spółki osobowej jest rozpoznawana i akceptowana przez podmioty finansujące. Preferencja spółki kapitałowej jako spółki zależnej nie jest uzasadniona. Nie przemawiają za nią zarówno względy praktyczne, prawne jak i związane z zabezpieczeniem praw inwestorów.
Dopuszczenie możliwości funkcjonowania spółki zależnej jako spółki osobowej nie zaburzy koncepcji podatkowej przyjętej w projekcie ustawy, tj. zwolnienia dochodów SRWN z inwestycji nieruchomościowych do czasu ich dystrybucji w formie dywidendy na rzecz inwestorów. Wprowadzenie do zwolnionych źródeł przychodów SRWN udziału w zyskach zależnej spółki osobowej pozwoli na zrównanie ich podatkowego statusu z dochodami z tytułu dywidendy kapitałowej spółki zależnej. Jednocześnie w przypadku gdy drugim (kolejnym) wspólnikiem spółki osobowej byłby podmiot (podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych czy prawnych) nie będący SRWN, wówczas uzyskiwane przez niego dochody podlegałyby standardowemu opodatkowaniu (jak dochody wspólników z innych spółek osobowych).
11. Status spółki zależnej (art. 12 ust 2. ustawy SRWN)
Spółką zależną jest spółka spełniająca m.in. warunek, że nie mniej niż 70% wartości bilansowej jej aktywów stanowią nieruchomości. Status spółki zależnej określany jest na koniec każdego kwartału roku obrotowego. W procesie inwestycyjnym okres zbycia jednej i nabycia następnej nieruchomości zazwyczaj przekracza kwartał. Rodzi to istotne ryzyko, że zbywając nieruchomość, spółka zależna nie będzie w stanie nabyć następnej (zwłaszcza wobec ograniczenia testu aktywów tylko do jednej ich klasy- nieruchomości) co spowoduje utratę jej statusu. Konsekwencją może być utrata statusu SRWN oraz także pozostałych spółek zależnych. Postulujemy zmianę terminu badania przesłanek spółki zależnej z kwartału na rok obrotowy, rozszerzenie klasy aktywów z nieruchomości także o akcje innych SRWN a także należności ze zbycia nieruchomości.
12. Rozwiązania podatkowe
a) niejasność zakresu stosowania stawki 8,5%
Zgodnie z projektowanym przepisem art. 19 ust. 1 pkt. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stawka 8,5% znajdzie zastosowanie do [podlegających dystrybucji] dochodów uzyskanych przez spółkę rynku wynajmu nieruchomości bezpośrednio lub pośrednio z wynajmu nieruchomości. Zakresem tej stawki (jak wynika z literalnego brzmienia art. 19 ust. 1 pkt. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) nie są objęte natomiast pozostałe dochody ze źródeł wskazanych w art. 16 ust. 1 pkt. 56 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych tj. ze zbycia nieruchomości lub ich części, oraz ze zbycia udziałów (akcji) spółek zależnych. Z drugiej strony treść proponowanego art. 25 ust. 3b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych sugerować może, że zakresem stawki 8,5% objęte są dochody ze wszystkich źródeł wskazanych w art. 16 ust. 1 pkt. 56 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Brak precyzji ustawodawcy w zakresie opodatkowania dochodów zwolnionych do czasu dystrybucji zysku na rzecz inwestorów zwiększa niepewność podatników, a przyjęcie rozwiązania o ograniczonym zakresie stawki 8,5% wpływa dodatkowo na możliwości finansowania dystrybucji zysków.
b) Wyłączenie dochodów z odsetek
Definicja dochodów zwolnionych (a przy dystrybucji dywidendy opodatkowanych stawką 8,5%) nie obejmuje dochodów związanych z finansowaniem spółek zależnych (przy jednoczesnym dopuszczeniu określonego poziomu ich zadłużenia). Katalog dochodów źródeł przychodów SRWN powinien zostać rozszerzony o odsetki od kredytów, pożyczek, weksli, obligacji dla spółek zależnych (można wykorzystać definicję pożyczki z regulacji zawartych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie tzw. niedostatecznej kapitalizacji).
c) Finansowanie podatku dochodowego 8,5%
Przepisy w zakresie dystrybucji zysku nie zawierają mechanizmu jego pomniejszenia o kwotę podatku. Ze względu na konstrukcję obliczenia podstawy tego podatku (zysk do dystrybucji) proponowane brzmienie ustawy SRWN może sugerować, że podatek ten obliczany jest niejako metodą „od stu" i finansowany ma być przez SRWN z zysków pozostających po dystrybucji dywidendy. Biorąc pod uwagę zarówno wysokość proponowanych zysków do dystrybucji (90%) jak i brak tożsamości zysku stanowiącego podstawę do wypłaty dywidendy z zyskiem kasowym, taka konstrukcja powodować może brak możliwości obsługi kasowej zarówno wypłaty dywidendy jak i zapłaty podatku. Kwestia ta winna zostać sprecyzowana w tekście ustawy.
d) Pozostałe uwagi
- Zważywszy na szczególny reżim opodatkowania oraz konieczność dodatkowego badania spółki przez biegłego rewidenta, uzasadnione jest rozważenie opcji obowiązkowego zamknięcia ksiąg rachunkowych w dniu poprzedzającym wpis do rejestru prowadzonego przez KNF oraz w dniu poprzedzającym wykreślenie z tego rejestru. Zakończenie w tych dniach lat obrotowych i podatkowych ułatwi także dokonywanie rozliczeń związanych np. w art. 16 pkt 8 projektu, tj. w nowym art. 25 ust. 4c przewidującym w razie wykreślenia SRWN z rejestru, konieczność dopisania niewypłaconych zysków z lat poprzednich do rozliczenia „dochodów za ostatni rok podatkowy", co z kolei wiązać się będzie z niezawinioną przez spółkę zapłatą odsetek od zaległości podatkowych z tego tytułu.
- W art. 15 projektu, wprowadzającym zmiany w ustawy o podatku dochodowym o osób fizycznych, wskazane byłoby dodanie odniesienia, że zwolnienie dotyczy spółki wpisanej do rejestru „(na ostatni dzień roku podatkowego, w którym podatnik uzyskał dochody".
- Rozważenia wymaga poszerzenie katalogu dochodów czasowo zwolnionych z opodatkowania (których opodatkowanie zostało odroczone) o kategorię dochodów z działalności finansowej w zakresie zarządzania udziałami i akcjami w innych spółkach oraz o inne źródła prowadzonej działalności (leasing, doradztwo, itp.).
- W związku z czasowym zwolnieniem dochodów (odroczeniem opodatkowania) uzasadnione może być wprowadzenie szczególnych regulacji dotyczących sposobu rozliczania kosztów podatkowych pośrednio i bezpośrednio związanych z przychodami w zakresie w jakim „dochody z tych źródeł są wolne od podatku" (potencjalne zmiany w art. 7 i art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).
- W art. 16 pkt 8 projektu, tj w nowym art. 25 ust. 4c ustawy PDOP, należy ujednolicić słownictwo z art. 7 ust. 2 projektu oraz regulacjami szczególnymi - zamiast „zostanie postawiony w stan upadłości lub likwidacji" należałoby napisać „w razie ogłoszenia upadłości spółki rynku wynajmu nieruchomości lub otwarcia jej likwidacji".
Konfederacja Lewiatan
KL/269/85/PP/2017
