Intensywność emisji gazów cieplarnianych - projekt KE odrzucony
2014-12-08
Po odrzuceniu projektu Komisji Europejskij Konfederacja Lewiatan wysłała pismo do prof. Jerzego Buzka,Przewodniczącego Konferencji Przewodniczących Komisji PE, Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii.
W 2009 roku, dyrektywą w sprawie jakości paliw (Fuel Quality Directive 98/70/WE), na dostawców paliw silnikowych nałożono obowiązek redukcji intensywności emisji gazów cieplarnianych w całym cyklu życia paliw o 6% do 2020 roku w stosunku do poziomu z 2010 roku. W celu zachowania zgodności z tym wymogiem, dostawcy paliwa są zobowiązani
do sporządzania sprawozdań i wykazywania emisji gazów cieplarnianych związanych z dostarczanym przez nich paliwem. Metodykę obliczania intensywności emisji gazów cieplarnianych w całym cyklu życia paliw innych niż biopaliwa pozostawiono do opracowania w ramach procedury komitetowej (2009/30/WE, art. 7a ust.5).
Po 4 latach intensywnych dyskusji i w oparciu o liczne analizy, w październiku br., Dyrekcja Generalna ds. Działań w dziedzinie Klimatu przedstawiła kompromisowy projekt[1] metodyki, której zasadniczym elementem jest przyjęcie europejskiej średniej ważonej wartości emisyjności rop naftowych obliczonej w oparciu o dane o gatunkach i strukturze rop przerabianych w UE w roku referencyjnym. Średnią wartością emisyjności ma posługiwać się każdy dostawca paliw silnikowych. Przedstawione rozwiązanie w wyważony sposób uwzględnia wymogi ochrony klimatu, utrzymania konkurencyjności europejskiego przemysłu rafineryjnego oraz racjonalności systemu sprawozdawczego.
Projekt Komisji Europejskiej został zaakceptowany przez Komitet Stałych Przedstawicieli Państw Członkowskich. Stanowisko RP jest zgodne z postulatami Konfederacji Lewiatan, BUSINESSEUROPE oraz organizacji branżowych zgłaszanymi już w 2011 roku.
Pod wpływem przedstawionych przez przemysł rafineryjny i kraje członkowskie argumentów, KE odstąpiła od opcji różnicowania benzyn i olejów napędowych w zależności od użytego do ich produkcji surowca, tj. przypisania arbitralnej wielkości emisji trzem klasom gatunków ropy naftowej: tzw. konwencjonalnej, asfaltów naturalnych (ropy z piasków roponośnych) i ropy łupkowej. Ta opcja jest forsowana przez niektórych jako sposób na zahamowanie importu
do Europy wyżej emisyjnej ropy z piasków bitumicznych. Jednakże przy takim rozwiązaniu, każdy dostawca musi szacować wielkość emisji w odniesieniu do surowca zużytego do produkcji sprzedanego paliwa. To wymaga prześledzenia pochodzenia każdej baryłki surowca zużytego do produkcji: jest czasochłonne i obarczone ryzykiem popełnienia błędu zarówno na etapie sprawozdawania, jak i monitorowania. W Polsce, zaniepokojenie budzi dodatkowo możliwość dywersyfikacji na kolejnym etapie prac nad dyrektywą tzw. rop konwencjonalnych i dyskryminacji ropy rosyjskiej, która jest głównym surowcem przerabianym w rafineriach PKN ORLEN S.A. i pozostałych polskich rafineriach. Ropa ta charakteryzuje się wysokim wskaźnikiem emisyjności CO2 - zdecydowanie wyższym od wskaźnika emisyjności ropy używanej przez rafinerie w EU15.
Niestety, 3 grudnia 2014 roku, Komisja ds. Środowiska PE przyjęła rezolucję odrzucającą[2] projekt KE. Rezolucja ta będzie poddana pod głosowanie plenarne Parlamentu Europejskiego na posiedzeniu 15-18 grudnia 2014 roku.
W związku z powyższym zwracamy się do Pana Przewodniczącego z prośbą o głosowanie przeciwko tej rezolucji. Jednocześnie deklarujemy gotowość do udzielenia wszelkich wyjaśnień także przez przedstawiciela PKN Orlen oraz FuelsEurope, europejskiej organizacji przemysłu rafineryjnego.
Henryka Bochniarz
Prezydent Konfederacji Lewiatan
[1] Wniosek Dyrektywy Rady ../.../UE ustanawiającej metody obliczania i wymogi w zakresie sprawozdawczości zgodnie
z dyrektywą 98/70/WE Parlamentu Europejskiego i Rady odnoszącą się do jakości benzyny i olejów napędowych
Załączniki: http://eur-lex.europa.eu/resource.html?uri=cellar:25ae5852-4df0-11e4-a0cb-01aa75ed71a1.0023.01/DOC_2&format=PDF
[2] http://www.europarl.europa.eu/meetdocs/2014_2019/documents/envi/dv/fqd_1038700/fqd_1038700en.pdf